ΔΕΗ
Η ΔΕΗ υπήρξε μια δημόσια επιχείρηση του καπιταλιστικού κράτους. Στα χρόνια μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Εμφύλιο με τους αγώνες του λαού και την ευεργετική παρουσία της Σοβιετικής Ένωσης και των άλλων σοσιαλιστικών χωρών
δημιουργήθηκαν καταστάσεις που απαιτούσαν περισσότερο κοινωνικό κράτος. Έτσι η ΔΕΗ, αυτό ο κολοσσός «κοινής Ωφέλειας» πρόσφερε εξηλεκτρίζοντας όλη τη χώρα, πηγαίνοντας το ηλεκτρικό ρεύμα και στα πιο απομακρυσμένα χωριά, με εντολή να παράγει ηλεκτρικό ρεύμα. Τι να κάνει η Δεξιά, έκανε την ανάγκη καθήκον.
Τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν, όταν πλάκωσαν «τα δικά μας παιδιά», οι πρασινοφρουροί, τα λαμόγια που άλωσαν και τη ΔΕΗ, όπως και άλλες ΔΕΚΟ, που τις χρησιμοποίησαν για να αλώσουν τις συνειδήσεις με εργαλείο κύρια τα ρουσφέτια. Που ποδηγέτησαν όλους τους εργαζόμενους. Παρόλα αυτά «πήγαινε» ακόμη η κατάσταση… προχωρούσε ο εξηλεκτρισμός (που έλεγε και ο Λένιν) με το δικό τους τάχα σοσιαλισμό. Ώσπου ήρθε η δημιουργία της ΕΕ με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και τις άλλες Συνθήκες και Στρατηγικές.
Για να περάσουν οι αντιδραστικές – αντιλαικές επιλογές, έπρεπε να συκοφαντηθούν οι εργαζόμενοι. Εργάτες που άνοιγαν τι τρύπες για μπουν οι ξύλινες κολόνες., εναερίτες που άπλωναν τα δίκτυα με τα καλώδια πάνω στους ανεμοδαρμένους ατσάλινους πύργους, εργαζόμενοι στα ορυχεία με μέσο όρο ζωής 55-60 χρόνια, έπρεπε να ενοχοποιηθούν λες και τους κάνανε χάρη που παρήγαγαν τον πλούτο με τον ιδρώτα τους και τους έκλεβαν την υπεραξία της εργασίας. Επίθεση ακόμη και στα «δικά τους παιδιά» για να πετύχει ο στόχος. Η απελευθέρωση της ενέργειας και η ιδιωτικοποίησή της.
Με όπλο την ενημέρωση που παρείχαν οι ξεπουλημένοι των μεγάλων ΜΜΕ κατάφεραν να στρέψουν τον ένα εναντίον του άλλου, κοινωνικά στρώματα ενάντια σε άλλα και να χωρίσουν το λαό.
Λένε ψέματα για όλα. Ότι θα πέσουν οι τιμές με την «Μικρή ΔΕΗ» που δημιουργείται με μεγάλη «προίκα». 150 δις. λιγνίτη δίνεται προίκα για 1,5 δις. δεν πρόκειται να πέσουν οι τιμές, όπως δεν έπεσαν σε άλλες υπηρεσίες και είδη. Ξεπουλάνε όσο-όσο ότι απόμεινε από τον πλούτο της χώρας τον ποτισμένο με τον ιδρώτα και το αίμα του Ελληνικού λαού..
Μπορεί να μην προλάβω να το ζήσω. Αλλά κάποια μέρα το θέλω, το πιστεύω. Θα γίνει η ΔΕΗ ένα μονοπώλιο λαικό, πράγματι στην υπηρεσία των συμφερόντων του λαού που θα παρέχει φθηνό ρεύμα.
ΔΕΗ και Σαμαράς
Υπεραμυνόμενος της νέας φάσης ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ ο πρωθυπουργός της συγκυβέρνησης της δεξιάς, παραδέχθηκε ότι η «απελευθέρωση» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας αποτελεί «υποχρέωση» κάθε κράτους - μέλους της ΕΕ, ενώ φρόντισε να συντηρήσει την αποπροσανατολιστική αντιπαράθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ, κατηγορώντας τον ότι στο θέμα της «μικρής ΔΕΗ» πάει «χέρι - χέρι» με τους χρυσαυγίτες.
ΔΕΗ και ΣΥΡΙΖΑ
Το ακούσατε οι ΣΥΡΙΖΑίοι, Ευρωλάτρεις και Ευρωλάγνοι; Υποχρέωση απέναντι στην Ευρωπαική Ένωση είναι η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας που προκύπτει από την μητέρα Συνθήκη του Μάαστριχτ που ψηφίσατε και τις άλλες συνθήκες. Αυτής της ΕΕ στην οποία ορκίζεστε πίστη και αφοσίωση. Η φασαρία για το δημοψήφισμα είναι πολιτικαντισμός και υποκρισία όσο δεν θίγεται το σύνολο της πολιτικής που επιβάλλεται από την ΕΕ.
ΔΕΗ και Ταμήλος
Πως το είπε ο Ταμήλος; Ξέρετε ο βουλευτής Τρικάλων αυτός που είπε και το απίθανο σχετικά με τα άδεια έδρανα: «Αφού η τηλεόραση έχει απευθείας τη συζήτηση στη Βουλή, τι να κάνουμε να καθόμαστε μέσα:»
Πως το είπε για τη ΔΕΗ; «Το ρεύμα δεν είναι κοινωνικό αγαθό, είναι εμπόρευμα και το έχει όποιος πληρώνει!!!»
Ταμήλος!!! Μπουνακλίκι; Κατσίρτσε; Ότι και νάναι μολογάει την κυβερνητική άποψη για το θέμα της ενέργειας.
Αβραμόπουλος και στρατιωτικές επεμβάσεις
Το ρόλο που επιχειρεί να παίξει η ελληνική αστική τάξη (στο μέτρο των δυνατοτήτων της και με στόχο τη γεωστρατηγική αναβάθμισή της) στις ολοένα εντονότερες ενδοϊμπεριαλιστικές αντιπαραθέσεις, ανέπτυξε ο υπουργός Αμυνας Δ. Αβραμόπουλος, μιλώντας χτες στο συνέδριο του «Economist». Ταυτόχρονα, κάλεσε την ΕΕ «να αναλάβει τις ευθύνες της», να συνδράμει το ΝΑΤΟ σε «στοχευμένες στρατιωτικές επεμβάσεις» με γνώμονα τα ζητούμενα των ευρωενωσιακών μονοπωλίων για έλεγχο αγορών, πηγών και δικτύων καυσίμου κά!!! Αυτά χωρίς σχόλιο.
Να σηκώσουμε κεφάλι, τώρα!
Η κατάσταση είναι τραγική. Απ’ τους 1.500.000 ανέργους, μόνον ένας στους δέκα λαμβάνει επίδομα ανεργίας. Κι απ’ όσους εργάζονται ακόμα, μόνον 2 στους δέκα δεν εργάζονται υπό το καθεστώς ζούγκλας που δημιουργήθηκε διά των μνημονίων Αυτά (συν 5.000 αυτόχειρες, συν χιλιάδες καρκινοπαθείς ή καρδιοπαθείς που αγωνιούν για τις θεραπείες τους, συν χιλιάδες υποσιτισμένα παιδιά, συν, συν, συν…)
«Την πρώτη νύχτα πλησιάζουνε
και κλέβουν ένα λουλούδι απ’ τον κήπο μας
Και δε λέμε τίποτα.
Τη δεύτερη νύχτα δε κρύβονται πλέον
Περπατούνε στα λουλούδια μας, σκοτώνουν το σκυλί μας
Και δε λέμε τίποτα.
Ώσπου μια μέρα-την πιο διάφανη απ’ όλες
Μπαίνουν άνετα στο σπίτι μας, ληστεύουν το φεγγάρι μας
Γιατί ξέρουνε το φόβο μας, που πνίγει το λαιμό μας.
Και επειδή δεν είπαμε τίποτα, πλέον δεν μπορούμε να πούμε τίποτα»
(Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκυ)
