Αυτές οι εκλογές όπως έδειξε και το εκλογικό αποτέλεσμα είχαν μερικά νέα χαρακτηριστικά, τα οποία έχουν διαφορετική ποιότητα συγκριτικά με τις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις.
Η πτώση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ έριξε το ποσοστό του δικομματισμού πανελλαδικά κάτω από το 80%. Την ίδια ώρα το ποσοστό του ΚΚΕ έφθασε το 8,2%.

Αμέσως μετά τις εκλογές, ανεξάρτητα με το ποιος από τους δύο, ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ θα βγει πρώτος ή δεύτερος, ετοιμάζονται νέα μέτρα που θα οδηγήσουν αναπόφευκτα στην αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης, επέκταση του εργάσιμου βίου, πετσόκομμα των Βαρέων Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων, μείωση της εργοδοτικής εισφοράς και αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων, μείωση των συντάξεων, μείωση ποσοστού αναπλήρωσης συντάξιμου μισθού, ιδιωτικοποίηση του συστήματος της Κοινωνικής ασφάλισης.

Στο πενθήμερο 22-26 Αυγούστου 2007, περιορίσθηκαν φέτος οι θερινές μου διακοπές και ομολογώ ότι δεν χάλασαν καθόλου από το κλίμα της προεκλογικής περιόδου.
Δηλαδή ποιας προεκλογικής περιόδου, αφού ούτε η ατμόσφαιρα, ούτε ο περιρρέων λόγος, ούτε η καθημερινότητα είχανε προεκλογικό χρώμα.

Μέσα στην τραγικότητα των στιγμών, με τη μισή Ελλάδα να καίγεται, συνέπεσε η καλοκαιρινή και καθιερωμένη συνεστίαση του ΚΚΕ στο Δροσάτο. Οι διοργανωτές ανέτρεψαν το πρόγραμμα και το συγκρότημα των Αδελφών Ιακωβίδη έπαιξε μόνο ένα μοιρολόι και αποχώρησε.

Από τα παιδικά μου χρόνια έχω ακούσει πολλές φορές από τους κυβερνώντες αυτόν τον τόπο για εθνικούς κινδύνους, κάποιες φορές υπαρκτούς, τις περισσότερες φορές ανύπαρκτους, και ότι είναι εθνική ανάγκη να αντιμετωπιστούν. Βέβαια αυτή η εθνική ανάγκη της αντιμετώπισης των κινδύνων ήταν σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων που πλήρωναν συνήθως «τα σπασμένα».

«Ψηφίστε μας και θα δείτε». Έτσι απαντούσε η Ν.Δ. πριν τις εκλογές του 2004, σαν άγγελος εξ ουρανού. Στις διάφορες ερωτήσεις για τα προβλήματα και πως θα τα αντιμετωπίσει, απαντούσε με χρησμούς σαν την Πυθία. Τώρα τι έγινε το ξέρουν όλοι, το έχουν ζήσει στο πετσί τους.

Δεν είναι λίγες οι φορές που προσπαθώ να ανακαλύψω σε ποιον απευθύνονται τούτα τα γραπτά μου. Ποιον έχω απέναντί μου και συνομιλώ. Tόσα χρόνια πια. Kλείσαμε 15 με τις EIΔHΣEIΣ και 8 με την ΠPΩINH!Για σκέψου το. Oύτε με τον καλύτερό μου φίλο δεν έχω κουβεντιάσει τόσο πολύ, από ότι με σένα, άγνωστέ μου αναγνώστη.Δεκαπέντε χρόνια τώρα, διαβάζεις τις σκέψεις μου, τις ιδέες μου, τις θέσεις και τις αντιθέσεις μου, γνωρίζεις το τι αγαπώ, το τι αντιπαθώ, τα πάθη και τις αδυναμίες μου.Kι εγώ; Tι ξέρω εγώ για σένα; Tίποτα! Eγώ σου βγάζω τα εσώψυχά μου κι εσύ σιωπάς. Kαι παρά ταύτα συνυπάρχουμε! Xρόνια τώρα, άγνωστέ μου αναγνώστη. Aν το καλοσκεφθείς, μάλλον μια… ψυχανάλυση μου χρειάζεται.