Και εξηγούμαι: Οι ομολογημένες ‘πιέσεις’ που δέχθηκε ο πρωθυπουργός με αποτέλεσμα την μεταστροφή του από πάγιες και διακηρυγμένες θέσεις της παράταξής του, οδηγούν σε κάποιες σκέψεις. Οι ισχυροί σύμμαχοι και εταίροι μας, στο άρμα των οποίων είμαστε συνδεδεμένοι ΄κεφαλοπόδαρα’, δεν καταλαβαίνουν από ελληνικά συναισθήματα και ευαισθησίες περί ονόματος και άλλες ιστορικές θεωρίες μας. Από την άλλη, έχουν τον τρόπο, να επιβάλλουν τις θελήσεις τους.
Για τους νεώτερους, αλλά και για τους φιλομαθείς λέγω, ότι είδα την ματαιοπονία της εξόρμησης, που επιχειρήσαμε το 1993 στο κέντρο αποφάσεων, τις Βρυξέλλες, οι Δήμαρχοι των πρωτευουσών των νομών της Μακεδονίας (τότε).( Είμαστε εμείς που διοργανώσαμε τα μεγαλειώδη συλλαλητήρια, όχι μόνον της Θεσσαλονίκης το 1993, αλλά και το πάνδημο συλλαλητήριο εδώ στην πλατεία Ειρήνης στο Κιλκίς το 1994, με τον μνημειώδη λόγο, ομιλία μου, που φαντάζει όσον ποτέ άλλοτε επίκαιρος σήμερα). Πήγαμε στην πρωτεύουσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όχι για να κάνουμε εξωτερική πολιτική, αλλά με την παρουσία και τις παραστάσεις μας να ‘οπλίσουμε’ το χέρι και να ενισχύσουμε περισσότερο την διαπραγματευτική ισχύ της Κυβέρνησης. (Υπουργός Εξωτερικών ο Αντώνης Σαμαράς). Εμείς, ως δήμαρχοι, συνοδευόμενοι κατά τις επισκέψεις μας και από έναν ευρωβουλευτή μας (Ελληνίδα Επίτροπος η Βάσω Παπανδρέου), επιμέναμε στους συνομιλητές Ευρωπαίους αξιωματούχους, ότι το όνομα είναι η ψυχή μας, ότι είναι αδιαπραγμάτευτο και δεν το χαρίζουμε, παραχαράσσεται η ιστορία, πρόκειται περί πλαστογραφίας και αυτοί, οι της Ευρωπαϊκής Κομισσιόν, μας κοίταζαν αδιάφοροι. Ο Γερμανός πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δρ Κλεπς, θερμός ελληνιστής κατά τα άλλα, (μακαρίτης τώρα), μας συμβούλευε: ‘Μη μου μιλάτε για ιστορία’ γιατί την ιστορία και το ιστορικό δίκαιό σας το ξέρω καλά, ίσως καλύτερα από εσάς, εγώ που πάντα φροντίζω να παραθερίζω στην Χαλκιδική, αλλά άλλο ιστορία και άλλο χάραξη μακροχρόνιας ρεαλιστικής πολιτικής, ο δε Γαλλοεβραίος Σεϋσόν, πρώην ΥΠΕΞ Γαλλίας, (και αυτός συγχωρεμένος), μας απεκάλεσε ως χώρα, στους διαδρόμους της Επιτροπής, ‘ταραξίες’ των Βαλκανίων, αφού δεν τα ‘έχουμε καλά’ με καμιά από τις τέσσερις χώρες, που συνορεύουμε. (Άρα, φταίμε και από πάνω!...)
Για την ιστορία λέμε ότι οι προσπάθειές μας εκείνες απέβησαν άκαρπες, ενώ από τότε παρέμεινε σε εκκρεμότητα το θέμα της ονομασίας του νεοσύστατου κράτους μετά την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας.
Τελευταία εντάθηκαν οι πληροφορίες οι πληροφορίες, που έρχονται από παλιά και που θέλουν να μετατρέψουν σε πλωτό τον ποταμό Αξιό, ώστε να συνδεθεί σε πρώτη φάση η πόλη των Σκοπίων με τον Θερμαϊκό και τη Θεσσαλονίκη και εκείθεν μέσω σύνδεσης με τον Μοράβα μέχρι τον πλωτό Δούναβη, που με τις ποτάμιες πλωτές διακλαδώσεις του με όλη την Ευρώπη. (Σήμερα οι μεταφορές μέσω πλωτών ποταμών έχουν αφετηρία το χρονοβόρο και κοστοβόρο λιμάνι του Ρόττερνταμ Ολλανδίας). Και η μεν η πέραν του Ατλαντικού ηγέτιδα υπερδύναμη φαίνεται να ενδιαφέρεται να αναλάβει αμερικανικών συμφερόντων κατασκευαστική εταιρεία το μεγάλου προϋπολογισμού ΄φαραωνικό’ έργο, της πλωτής σύνδεσης , έναντι της απειλητικής Κίνας, που ονειρεύεται νέον ‘δρόμο μεταξιού’, η δε Γερμανία να εξασφαλίσει με συντομότερο και φθηνότερο μεταφορικό κόστος αγαθά από τον Περσικό (φυσικό αέριο, κυρίως στην υγρή μορφή του) και μέχρι την Κίνα προϊόντα και άλλα, (που ενδιαφέρεται και αυτή για την κατασκευή αλλά και διείσδυση στις αγορές), παρακάμπτοντας τα χρονοβόρα Στενά, από και προς τον Εύξεινο Πόντο, πράγμα που ενοχλεί την ενδιαφερόμενη οικονομικά και εμπορικά Ρωσία του Πούτιν (και του φυσικού αερίου).
Και αυτά μεν είναι για υψηλή πολιτική, υπεράνω των δικών μου δυνατοτήτων να τα προσεγγίσω και να τα αναλύσω, όμως είμαι σε θέση να πω, πως εάν αυτά πάρουν σάρκα και οστά, το Κιλκίς, ο νομός Κιλκίς, που διασχίζεται από πάνω ως κάτω από τον Αξιό, θα αλλάξει όψη και σημασία, για πολλούς θα αναβαθμισθεί, τουλάχιστον στις παρόχθιες περιοχές Αξιούπολης, Πολύκαστρου και μέχρι την Ειδομένη, με την δημιουργία θέσεων εργασίας και άλλων υποδομών, που θα έχουν σχέση με τις διεθνείς μεταφορές. (Κορυφαία στελέχη της συμπρωτεύουσας ομιλούν για αναβάθμισης του λιμένος και της πόλης από το έργο και τη λειτουργία του.).
Βέβαια η συμπεφωνημένη και υπογεγραμμένη συμφωνία των Πρεσπών στο άρθρο 13, καθώς αποκάλυψε στη βουλή ο βουλευτής κ. Μανιάτης, μιλάει ότι η FYROM, ως περίκλειστος χώρα, δικαιούται διέξοδο στη θάλασσα (επιταγή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της οποίας είμαστε πλήρες μέλος, κυρίως για θέματα αλιείας), αλλά και δικαίωμα στην ΑΟΖ του ‘αινιγματικού’ και προκλητικού Αιγαίου.
Το τελευταίο, επιμένει με ερώτηση στη Βουλή ο βουλευτής Αργολίδας, θα πρέπει να προσεχθεί ιδιαιτέρως, να ερμηνευθεί πολιτικά, και να εξηγήσει ως ένα σημείο το ενδιαφέρον, την σπουδή και την επιμονή των ισχυρών στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε. να ‘τελειώνουμε’ με το Μακεδονικό…