Το ραντεβού μας έγινε στον προαύλιο χώρο του Λυκείου του Πολυκάστρου κάτω από ένα πολύ δυνατό αέρα. Ο Μπάμπης αγωνίστηκε με τη φανέλα του Εύαθλου Πολυκάστρου για 7 χρόνια. Έζησε μοναδικές στιγμές, γνώρισε επιτυχίες, ανόδους, βίωσε χαρές αλλά και λύπες.
Ερώτηση: Μίλησέ μας για την ομάδα του Εύαθλου και τα συναισθήματα που νιώθεις για αυτό το club.
M.H.: Αφού πήραμε την απόφαση εγώ, ο Παπαδόπουλος Γιώργος και o Κούτουλας Κώστας να μην συνεχίσουμε στην ομάδα του Αετού Κιλκίς (μετά την δεύτερη φορά που βγήκαμε πρωταθλητές) μιλήσαμε και είπαμε να φτιάξουμε την ομάδα του Ευαθλου.
Η κουβέντα βέβαια ξεκίνησε κάπως ανορθόδοξα. Ας πάρουμε οπότε τα πράγματα από την αρχή, από τα πρώτα ερεθίσματα, από τα πρώτα βήματα.
Ερώτηση: Σύστησέ μας τον εαυτό σου. Πες μας δυο λόγια για εσένα και για τα πρώτα σου ερεθίσματα σε σχέση με το μπάσκετ. Τι ήταν αυτό που σε ώθησε να ασχοληθείς με το άθλημα;
M.H.: Όπως πολλοί άλλοι της ηλικίας μου έτσι και εγώ επηρεάστηκα από την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ του 1987 τότε σε ηλικία 9 ετών. Όλα τα παιδιά ξεκινήσαμε σιγά σιγά να ασχολούμαστε με το μπάσκετ στις αυλές των σπιτιών στο χωριό που μεγάλωσα.
Η διαδρομή του στο χώρο είναι τεράστια. Η προσφορά του σε αυτόν ακόμα μεγαλύτερη. Η ερώτηση είναι ελαφρώς σύνθετη, θα του δώσουμε ωστόσο όσο χρόνο χρειάζεται προκειμένου να απαντηθεί.
Ερώτηση: Προσπάθησε να κάνεις ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο και να θυμηθείς την μπασκετική σου διαδρομή. Σε ποιες ομάδες αγωνίστηκες; Μίλησε μας λίγο για αυτό. Θα ξεχώριζες κάποια από αυτές κι αν ναι ποια είναι αυτή και γιατί;
M.H.: Μια μέρα σε ηλικία 13 ετών ο πατέρας μου με ρώτησε αν ήθελα να με γράψει στις ακαδημίες μπάσκετ του ΠΑΟΚ. Η απάντηση βέβαια δεν θα μπορούσε παρά να είναι ΝΑΙ. Την επόμενη χρονιά επέστρεψα στην ΑΕΠ Πολυκάστρου αφού εκείνα τα χρόνια το να έμενα στη Θεσσαλονίκη ήταν πολύ δύσκολο. Από ηλικία 14-15 ξεκίνησα να αγωνίζομαι με τους άνδρες. Έμεινα στην ΑΕΠ Πολυκάστρου για περίπου 7 χρόνια και από εκεί πήγα στον ΑΟΚ Γουμένισσας όπου έμεινα 8 χρόνια και έζησα την άνοδο της ομάδας στην Β’ Εθνική κατηγορία. Στην συνέχεια το ταξίδι μου είχε σταθμό την πόλη του Κιλκίς και την ομάδα του Αετού. Στα 4 χρόνια με την ομάδα του Αετού πανηγυρίσαμε 2 φορές την άνοδο στην Γ ΄Εθνική. Στην συνέχεια όπως προείπα σε προηγούμενη ερώτηση αγωνίστηκα με τα χρώματα του Εύαθλου Πολυκάστρου για 7 χρόνια όπου εκεί γεύτηκα την άνοδο της ομάδας στην Α’ ΕΚΑΣΚΕΜ και κατόπιν στη Γ’ Εθνική. Η ομάδα στάθηκε για 4 ολόκληρα χρόνια στην Γ’ Εθνική αξιοπρεπέστατα. Για διάφορους λόγους που δεν θα αναφέρω δεν κατάφερε να συνεχίσει την πορεία της και το δικό μου ταξίδι είχε τον επόμενο σταθμό, τον ΓΑΣ Μελίκης. Στη Μελίκη αγωνίστηκα 2 χρονιές που δυστυχώς δεν ολοκληρώθηκαν εξαιτίας της πανδημίας. Την πρώτη χρονιά η ομάδα βρέθηκε μετά την διακοπή λόγω covid στην 4η θέση και ευτύχισε να πάρει το εισιτήριο για την Β’ Εθνική. Επόμενος σταθμός (και ελπίζω τελευταίος) της μέχρι τώρα πορείας μου είναι η ομάδα της ΚουΠα Κιλκίς όπου ευελπιστώ να ζήσω μεγάλες στιγμές.
Οι καλύτερες του στιγμές ήταν περισσότερες από τις κακές. Οι αγωνιστικές επιτυχίες περισσότερες από τις αποτυχίες. Οι νίκες περισσότερες από τις ήττες.
Ερώτηση: Πες μας Μπάμπη, τι σημαίνει επιτυχία για εσένα; Πώς την αντιλαμβάνεσαι; Την ταυτίζεις με την αγωνιστική νίκη, ή ίσως με κάτι άλλο;
M.H.: Σίγουρα οι νίκες μέσα στο παρκέ , η άνοδος με την ομάδα που αγωνίζεσαι αλλά και οι ατομικές μεγάλες μέρες έχουν την ομορφιά της επιτυχίας. Όμως για μένα προσωπικά η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ είναι να φέρω τον κόσμο στο γήπεδο.
Είναι κατά ομολογία ένας από τους καλύτερους της γενιάς του, ένας παίκτης πρότυπο για τους νεότερους, χαμηλών τόνων, με ηρεμία και ευγένεια στο λόγο και τη συμπεριφορά του. Αγωνίζεται για χρόνια, πάντα σε υψηλό ανταγωνιστικό επίπεδο.
Ερώτηση: Οι περισσότεροι της γενιάς σου αν όχι όλοι, έχουν σταματήσει να παίζουν μπάσκετ. Σίγουρα το αγαπούν, ενδεχομένως να το υπηρετούν από άλλο πόστο, σε αντίθεση με εσένα που όχι μόνο αγωνίζεσαι, αλλά παραμένεις σε υψηλό επίπεδο. Πώς το καταφέρνεις αυτό; Τι προσέχεις; Πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η διατροφή στη ζωή σου; Ποια τέλος πάντων είναι τα μυστικά σου;
M.H.: Μυστικά δεν υπάρχουν. Πιστεύω ότι το γεγονός ότι δεν έχω καπνίσει ποτέ δεν πίνω αλκοόλ και δεν ξενυχτάω, συντελούν ως ένα μεγάλο βαθμό. Προσπαθώ να προπονούμαι όσο μπορώ και μου το επιτρέπει η δουλειά μου περισσότερο για να διατηρούμαι στην καλύτερη δυνατή φυσική και σωματική κατάσταση. Από μια ηλικία και μετά έπρεπε επίσης να προσέξω περισσότερο την διατροφή μου για να διατηρηθώ όσο καλύτερα γίνεται.
Ερώτηση: Πού τελικά αγωνίζεσαι; Ποια είναι η αγαπημένη σου θέση;
M.H.: Οι κύριες θέσεις στις οποίες αγωνίζομαι είναι οι 2 και 3. Ανάλογα με τις συνθήκες και τις καταστάσεις ενός αγώνα μπορεί να χρειαστεί να καλύψω και άλλες θέσεις όπως αυτή του 1 ή και του 4. Πιστεύω ωστόσο ότι είμαι πιο δημιουργικός και μου ταιριάζουν περισσότερο οι θέσεις 2 και 3 σε μια ομάδα.
Δεν θα μπορούσαμε φυσικά να παραβλέψουμε το νέο εγχείρημα στο οποίο ο Μπάμπης καλείται να συμμετάσχει, πλαισιώνοντας τα υπόλοιπα παιδιά στην ανανεωμένη ΚουΠα Κιλκίς.
Ερώτηση: Πριν μερικούς μήνες η ΚουΠα Κιλκίς σε προσκάλεσε στην οικογένεια της. Πες δυο λόγια για αυτό. Πώς βλέπεις τα πράγματα; Ποια η γνώμη σου για την ομάδα, τους συμπαίκτες σου; Ποιες είναι οι φιλοδοξίες και ποιοι οι στόχοι που έθεσες;
M.H.: Η διοίκηση της ομάδας με κάλεσε να μιλήσουμε ώστε να συνεργαστούμε. Μου παρουσίασε το όραμα της να δημιουργήσει ένα σύνολο παικτών το οποίο θα έφερνε την ομάδα όσο ψηλότερα γίνεται. Βλέποντας το ρόστερ της ΚουΠα Κιλκίς συναντούσα παλιούς γνώριμους και αγαπητούς συμπαίκτες ( Σιδηρόπουλος Παναγιώτης, Παπαδόπουλος Συμεών) με τους οποίους συνεργαστήκαμε άψογα. Βέβαια υπήρχαν και άλλα παιδιά όπως οι Βακιρλής Δημήτρης και Αλέξανδρος Πατσούρης που είχα παλαιότερα σαν συμπαίκτες. Ένα ακόμα όνομα με το οποίο θα μου δινόταν η ευκαιρία να είμαι συμπαίκτης και να συνεργαστώ είναι αυτό του Γιώργου Θεοδωράκου.
Ερώτηση: Έχοντας διατρέξει 6 αγωνιστικές μέχρι στιγμής, η ΚουΠα Κιλκίς βρίσκεται πρώτη με ισάριθμες νίκες. Πώς βλέπεις την ομάδα σε σχέση με τον ανταγωνισμό και ποια είναι η άποψή σου γενικότερα για το συγκεκριμένο πρωτάθλημα της ΕΚΑΣΚΕΜ;
Μ.Η.: Το επίπεδο των παικτών της ΚουΠα Κιλκίς είναι σε αρκετά υψηλό, έχοντας αρκετούς παίκτες που έχουν αγωνιστεί σε υψηλότερες κατηγορίες σε συνδυασμό με τους νέους της ομάδας που και αυτοί είναι σε αρκετά υψηλό επίπεδο με αποτέλεσμα αυτό να ανεβάζει αρκετά τη δυναμική της ομάδας. Όσο αφορά το πρωτάθλημα της ΕΚΑΣΚΕΜ, θεωρώ ότι είναι σε πολύ χαμηλό επίπεδο σε σχέση με άλλες ενώσεις. Αυτό μπορείς να το καταλάβεις και από το γεγονός ότι πλέον η ΕΚΑΣΚΕΜ έχει μια κατηγορία μόνο λόγω έλλειψης ομάδων.
Η αλήθεια είναι πως είχα αρκετές ακόμα ερωτήσεις στο οπλοστάσιο μου, έπρεπε όμως να αυτοπεριοριστώ και να μην πλατειάσω. Δεν μπορούσα ωστόσο να αντισταθώ στον πειρασμό να ρωτήσω, κάτι τελευταίο. Η αγωνιστική του αξία, η μπασκετική του ποιότητα και η διαχρονική σταθερότητά του είναι κατ’ εμέ τρεις βασικοί λόγοι για τους οποίους ο Μπάμπης Ημερίδης έπρεπε να είχε αγωνιστεί σε ομάδα της Α1, (ή της BASKETLEAGUE για τους νεότερους).
Ερώτηση: Κλείνοντας κάπου εδώ την κουβέντα μας, θα σε παρακαλούσα να μου πεις (και εύχομαι να είναι πειστικός ο λόγος), το λόγο για τον οποίο δεν έπαιξες πιο ψηλά από τη δεύτερη εθνική κατηγορία. Είναι ερώτηση δική μου, πολλών φίλων της ομάδας, αλλά και του κιλκισιώτικου μπάσκετ.
Μ.Η.: Συγκεκριμένος λόγος δεν υπήρξε. Ήταν πολλοί και διάφοροι. Ξεκινώντας δεν είχα ποτέ κάποιον μάνατζερ, η ύπαρξη του οποίου αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την εξέλιξη και τις ευκαιρίες που θα δοθούν σε έναν αθλητή. Δεν είχα τις απαραίτητες γνωριμίες ώστε να μου δοθεί η ευκαιρία να πάω σε μια μεγαλύτερη ομάδα, να δουλέψω καλύτερα και να βελτιωθώ σταδιακά ακόμα περισσότερο.
Η κουβέντα μας τελείωσε με βάση και την τελευταία του απάντηση μάλλον αμήχανα. Ο Μπάμπης ωστόσο παραμένει στις επάλξεις, ομορφαίνοντας το κιλκισιώτικο μπάσκετ με το ταλέντο και το ήθος του, μέσα από τη δράση του στην ανανεωμένη ΚουΠα Κιλκίς.
Μπάμπη σε ευχαριστούμε θερμά και σου ευχόμαστε τα καλύτερα.
