Τα νερά της λίμνης Δοϊράνης υποχώρησαν δραματικά στα τέλη της δεκαετίας του ’80, όταν εγκατέλειψαν κι αυτήν ακόμα την προκυμαία που κατασκευάστηκε από τη δεκαετία του ’60 για να παροχετεύει το πλεονάζον νερό της στο κανάλι και επέκεινα στο ποτάμι Αγιάκ ή ποτάμι της Δοϊράνης όπως έχει μετονομαστεί το τούρκικο όνομα του πολύπαθου ποταμού.
Έκτοτε κυβέρνησαν διαδοχικά: Επί τρία και μισό χρόνια η Νέα Δημοκρατία του Μητσοτάκη. Επί ενάμιση χρόνο από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου και οχτώ χρόνια από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη.
Ακολούθησαν πέντε και μισό χρόνια από την κυβέρνηση της Ν.Δ. του Κώστα Καραμανλή και εσχάτως από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τον Γιώργο Παπανδρέου.
Κλείνουμε οσονούπω δηλαδή 20 χρόνια διακυβέρνησης από δυο κόμματα και τέσσερις πρωθυπουργούς ( ο παρών εξαιρείται διότι είναι πολύ .,..νωπός)
Αναμφίβολα διέφεραν σε πολλά. Σε ένα έμοιαζαν: Επέδειξαν ισοβαρή αδιαφορία για τη σωτηρία της λίμνης με τον εμπλουτισμό των νερών της.
Και οι ημέτερες δυνάμεις αποδείχτηκαν εξίσου ανεπαρκείς για να επιβάλλουν τη σωτηρία της έρμης της Δοϊράνης.

Η εύκολη συνταγή είναι να επιπέσει η κυβέρνηση στους μικρομεσαίους, να τους βαφτίσει μεγαλομεσαίους και να αυξήσει φορολογικούς συντελεστές ώστε να μαζέψει τα δις που χρειάζεται η χώρα.
Δηλαδή να βαφτίσει μεγαλομεσαίους όσους έχουν εισοδήματα που απλώς επαρκούν για μια αξιοπρεπή ζωή και σε μια λαϊκιστική εκδοχή να πει: Εδώ υπάρχουν εργαζόμενοι με 600 και 700 ευρώ μισό. Εσύ που έχεις οικογενειακό μισθό 2000 και 2.500 και 3.000 ευρώ, είσαι μεγαλομεσαίος. Πλήρωνε τώρα αντί πέντε χιλιάδες, εφτά χιλιάδες φόρο ετησίως! Σημειωτέον μηνιαίο οικογενειακό μισθό 2500 με 3000 ευρώ έχουν χιλιάδες ζευγάρια δημοσίων υπαλλήλων ή επιστημόνων εργαζομένων ή…
Που απλά επιβιώνουν κι όταν σπουδάζουν παιδιά ζορίζονται κιόλας.
Ελπίζουμε η κυβέρνηση να εννοεί όσα είπε πως δεν θα θίξει μικρούς και μεσαίους. Και  τα έσοδα που λείπουν θα τα βρεί από τη τεράστια δεξαμενή της φοροδιαφυγής.
Μέχρι δε την λειτουργία αξιόπιστου μηχανισμού εντοπισμού των εσόδων στην πηγή, ας επαναφέρει τα τεκμήρια διαβίωσης.

Δέκα και …φεύγα μονάδες κάτω από το ΠΑΣΟΚ βρέθηκε η μόλις πριν δυο χρόνια κραταιή Νέα Δημοκρατία. Παραιτήθηκε - τα βρίντηξε κανονικά δηλαδή- ο Καραμανλής και τώρα καλείται το κόμμα να εκλέξει το νέο πρόεδρό του. Είδατε πουθενά τους υποψήφιους να θέτουν προ των εκλογέων τους τη θέση τους για τα αίτια της ήττας;
Γενικόλογες αναφορές, σπόντες και μπηχτές ο εις κατά του άλλου και ο διάλογος εξαντλείται στα μείζονα θέματα όπως:
1.Να ψηφίσουν όσοι επιθυμούν, με απλή υπογραφή ένταξης στο κόμμα.
2.Να ψηφίσουν όσοι επιθυμούν χωρίς να υπογράψουν
3.Να ψηφίσουν όσοι κατά …βάθος είναι Ν.Δ.
Ίχνος αυτοκριτικής από τους κορυφαίους. Για τα πεπραγμένα τους ως υπουργών…
Ίχνος αυτοκριτικής από την κ. Μπακογιάννη για την προσφυγή στις κάλπες
Δημόσια τσιμουδιά από τους άλλους δυο που  ο μεν ένας έρριξε κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας, ο δεν άλλος στέρησε τη νίκη από το ίδιο κόμμα το 2000.
Είναι πολιτικοί. Γνωρίζουν ότι η δημόσια μνήμη πάσχει στην Ελλάδα.

Έξι κιλά χασίς, χάπια, μαχαίρια και γεμιστήρας όπλου ήταν η «σοδειά» των ανδρών της Ομάδας Δίωξη Ναρκωτικών που επιχείρησαν την Πέμπτη 22 Οκτωβρίου στην ευρύτερη περιοχή της Παιονίας.
Οι άνδρες της ομάδας αξιοποίησαν πληροφορίες για τη δράση της ομάδας και οργάνωσαν νομότυπες έρευνες σε σπίτια, αποθήκες και οχήματα τριών ημεδαπών 54, 53 και 36 ετών αντίστοιχα.
ΟΙ συλληφθέντες με τη δικογραφία που σχηματίστηκε εναντίον τους παραπέμφθηκαν αρμοδίως.

Σε μια δημοκρατία ο ρόλος της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι ζωτικός για τη εύρυθμη λειτουργία ακόμα και της κυβέρνησης. Σήμερα το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, από δικά του λάθη και παραλείψεις, βρέθηκε στο ρόλο της ελέγχουσας αντιπολίτευσης. Και αυτό το ρόλο είναι υποχρεωμένη η Ν.Δ. να τον τιμήσει.
Επομένως οφείλει αφού εκλέξει τη νέα πρόεδρό της - ελάχιστοι αμφιβάλλουν ότι θα είναι η κ. Μπακογιάννη- να προβεί σε εσωτερικό έλεγχο για τα αίτια των «οικείων δεινών της» και να ασκήσει έλεγχο στην κυβέρνηση.
Ξεκίνησε καλά το ΠΑΣΟΚ, αλλά κάποιοι από τους νεωτερισμούς του πάσχουν ως προς την πρακτικής τους εφαρμογή. Αν δεν επιταχύνει, σε μια δυο εβδομάδες η ιστορία με την πρόσληψη γενικών γραμματέων μέσω διαδικτύου και διδακτορικών θα μετεξελιχθεί σε ανέκδοτο. Με χαμένο τον τόπο…
Με μια Ν.Δ. σε εγρήγορση, ίσως κινητοποιηθεί ταχύτερα η κυβέρνηση. Με κερδισμένο τον τόπο.
Αμήν.

Τώρα  θα αποδείξει η νέα κυβέρνηση αν όσα εξήγγειλε προεκλογικά εδράζονταν επί της πραγματικής οικονομίας. Οι Βρυξέλλες απαιτούν πλέον συμμόρφωση, «Τα παιχνίδια τέλος» διαμήνυσαν και …πάμε πια για μείωση του ελλείμματος σε ανεκτά για το …Ευρώ- μην  το ξεχνάμε αυτό- επίπεδα.
Οι Βρυξέλλες δεν θα ορίσουν με ποιο τρόπο θα μειωθεί το έλλειμμα. Αν μπορεί ο Παπακωνσταντίνου να το μειώσει με …βουντού, μαγκιά του που θα έλεγε κι λαϊκότροπος Μεϊμαράκης.
Θα μειώσει τις δαπάνες και ποιες δαπάνες; Θα αυξήσεις τα έσοδα και ποια έσοδα; Θα επιβάλλεις νέους φόρους ή θα καταπολεμήσεις την φοροδιαφυγή;
Θα μειώσεις και δαπάνες και συνάμα θα αυξήσεις και τα έσοδα;
Πράξε ό,τι νομίζεις, σου λένε οι Βρυξέλλες. Τα χάλια σου διόρθωσε μόνο γιατί με το ΕΥΡΟ τα δικά σου είναι και δικά μας χάλια.
Άντε …πάμε λοιπόν.

Ένα από τα προσφιλή θέματα είναι αν και πότε κλείνει ο κύκλος της μεταπολίτευσης, της περιόδου δηλαδή που ξεκίνησε με την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, το καλοκαίρι του 1974.
Εξάλλου κλείνει και ο πολιτικός κύκλος της μεταπολίτευσης. Με τα παιδιά εκείνων που πρωταγωνίστησαν στον πρώτο ημικύκλιο.  Οι αείμνηστοι Κωνσταντίνος Καραμανλής,  Ανδρέας Παπανδρέου και ο Κώστας  Μητσοτάκης ήταν οι πρωταγωνιστές μέχρι το 1993. Από το 1997 με πρώτο γόνο τον Κώστα Καραμανλή ξεκίνησε το δεύτερο ημικύκλιο, όπου οι γόνοι ηγούνται των κομμάτων των γονιών τους. Το 2004 ακολούθησε το ΠΑ:ΣΟΚ με τον Γιώργο Παπανδρέου και τώρα όλα δείχνουν πως η κόρη του Κ. Μητσοτάκη, η Ντόρα Μπακογιάννη θα ηγηθεί της Ν.Δ.
Δεν είναι θέμα προσωπικών ικανοτήτων. Ούτε λείπουν τα προσόντα από τους γόνους. Αλλά αποτελεί φαινόμενο σε ολόκληρο το δυτικό κόσμο η «οικογενειακού τύπου» δημοκρατία που χαρακτηρίζει το πολίτευμα της χώρας. Ούτε καν στην Τουρκία ή στα ευρύτερα Βαλκάνια συμβαίνουν αυτά.
Μυστήριο πράγμα ο Έλληνας….

Κατά τα πρότυπα του ΠΑΣΟΚ, τον νέο αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας θα εκλέξει η βάση της. Σωστά πράττουν αν και πολύς θόρυβος γίνεται περί των διαδικασιών, λες κι αυτές είναι που θα καθορίσουν το αποτέλεσμα. Διότι όλοι το γνωρίζουν. Είτε από τους 4.500 συνέδρους είτε από τους εκατοντάδες χιλιάδες μέλη και φίλους, νέα πρόεδρος θα εκλεγεί η Ντόρα Μπακογιάννη.
Καλή και περίκαλλη η μέγιστη λαϊκή νομιμοποίηση της αρχηγίας της. Αλλά συνάμα θα χαθούν και δυο μήνες από την ουσιωδέστερη υποχρέωση της Ν.Δ. Να κάνει την αυτοκριτική της, να διαπιστώσει τα λάθη της, να θέσει τις βάσεις για τη νέα πορεία της. Κι εκεί ο λόγος της βάσης του κόμματος είναι εκ των ων ουκ άνευ. Περισσότερο κι από τη συμμετοχή του γαλάζιου λαού στην εκλογή της νέας αρχηγού, επείγει η γνώμη του για τα αίτια της συντριβής και το στίγμα της νέας πορείας.

Ακόμα και τώρα είναι πάμπολλοι όσοι κυρίως στη Ν.Δ, αναρωτιούνται γιατί προκήρυξε εκλογές ο Καραμανλής αν και ήταν βέβαιο ότι θα τις χάσει…
Κομματικά στελέχη, πρωτοκλασάτα μάλιστα, είναι έτοιμα να επιδαψιλεύσουν τιμές …Σημίτη στον ….καταλληλότερο ηγέτη τους επειδή προχώρησε σε εκλογές και βύθισε στην χειρότερη ήττα της ιστορίας της την παράταξη…
Αλλά ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιο… Τα μαντάτα αποκαλύπτονται συγκλονιστικά και συνάμα διαφωτιστικά της απόφασης Καραμανλή. Η προσφυγή στις εκλογές αποτελούσε μονόδρομο διότι σε δυο τρεις μήνες η χώρα βάδιζε προς τη στάση πληρωμών και την πτώχευση. Από τον Ιούλιο του 2008 εξάλλου ο Αλογοσκούφης, πριν τη διεθνή κρίση, ομολογούσε πως τα έσοδα είχαν πατώσει.
Να υποθέσουμε ότι απέτυχε η πολιτική Καραμανλή; Εκ των πραγμάτων αυτό αποδείχτηκε. Αλλά το μεγάλο έλλειμμα και η κύρια αιτία αποστροφής του Καραμανλή προς το ίδιο το κόμμα του ήταν η ανικανότητα που επέδειξαν  τα περισσότερα πρωτοκλασάτα στελέχη του. Ανικανότητα και βουλιμία μαζί.

Δυο χρόνια διετέλεσε υπουργός Μακεδονίας - Θράκης ο κ. Σταύρος Καλαφάτης. Εξάντλησε την πέραν του γραφείου του δράση σε εκδηλώσεις φορέων και συλλόγων της Θεσσαλονίκης.  Όλες οι εφημερίδες  της συμπρωτεύουσας γράφουν επί μήνες πως προαλείφεται για υποψήφιος δήμαρχος.
Στο Κιλκίς, ( προφανώς και στους άλλους νομούς) δεν αξιώθηκε να πατήσει το ποδάρι του. Μια φορά μόνο και κείνο για να εκπροσωπήσει την κυβέρνηση σε εορταστικές εκδηλώσεις. Ούτε μια σύσκεψη, ούτε μια επίσκεψη εργασίας, έτσι για να ενημερωθεί από «πρώτο χέρι» για τα προβλήματα που αντιμετωπίζαμε εμείς οι Μακεδόνες.
Κατά τα άλλα ο κ. Καλαφάτης διαμαρτυρήθηκε για την κατάργηση του Υπουργείου Μακεδονίας Θράκης. Το γεγονός ότι στην πράξη υπουργείο Μακεδονίας ουδέποτε υπήρξε, είναι μια λεπτομέρεια. Αρκεί που ο καθένας έκανε το κομμάτι του και εξυπηρετούσε τα προσωπικά πολιτικά του σχέδια.
Σάμπως και  «Μακεδονομάχοι» που συνωστίζονται στα καζίνο της Γευγελής δεν δίνουν «μάχες» για το όνομα;  (του χρήματος και της βλακείας).
Θ.Π..