Νέα μέτρα;
Θα χρειαστούν κι άλλα πρόσθετα μέτρα τώρα που εγκαθίσταται και με τις ευλογίες της κυβέρνησης το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο; Αυτό είναι το κυρίαρχο ερώτημα σε κάθε συζήτηση. Δοθέντος ότι το Δ.Ν.Τ. στη συνείδηση του μέσου Έλληνα ισοδυναμεί με τις δυνάμεις του σκότους, αν όχι με τον ίδιο τον Βελζεβούλ, το ερώτημα υπονοεί μια άλλα παραδοχή. Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, οι ευρωπαίοι εταίροι μας είναι ηπιότεροι.
Και είναι μια ακόμα απόδειξη της αδυναμίας μας να αντιληφθούμε το τέλμα στο οποίο περιήλθαμε, η συνεχής ενασχόληση με το τι θα μας ζητήσουν οι άλλοι όταν θα πάμε να τους ζητήσουμε δανεικά, κι όχι πόση προσπάθεια καταβάλλουμε για να περιορίσουμε το ύψος των δανεικών.
Ευρωπαίοι και πάσης ηπείρου ξένοι αυξάνουν τα επιτόκια επειδή προβλέπουν πως δεν θα μπορέσουμε να επιστρέψουμε τα δανεικά κι εμείς απλά δίνουμε τη μάχη για το ύψος του επιτοκίου.
Λοιπόν, να το πούμε με την απλούστερη γλώσσα. Αν δεν συμμαζέψουμε τα του οίκου μας, τότε τα νέα μέτρα δεν θα μας τα επιβάλλει κανείς. Εμείς θα τα αποφασίσουμε.
Λίγα τα έξι χιλιάρικα
Τρελός παπάς τους βάφτισε. Να καίγεται η Ελλάδα και ορισμένοι να σφυρίζουν κλέφτικα. Το ΔΝΤ προ των πυλών, οι μισθοί στο δημόσιο να πέφτουν, στον ιδιωτικό τομέα να αναγγέλλεται η πτώση τους και ορισμένοι στην …κοσμάρα τους.
Λίγα είναι τα έξι χιλιάρικα του μισθού τους, απεφάνθησαν κάποιοι δήμαρχοι (γαλάζιοι και πράσινοι)
Τόσος είναι ο μισθός του γενικού γραμματέα Υπουργείου με τον οποίο εξισώνονται οι μισθοί των δημάρχων άνω των 100.000 κατοίκων - σε δήμους από 20έως 100.000 κατοίκους οι δήμαρχοι θα λαμβάνουν το 80% του μισθού του γ.γ. και πιο κάτω το 50% - και μάλιστα αυξάνονται τώρα με τον «Καλλικράτη».
Επικαλούνται οι δήμαρχοι πως με την κατάργηση της αυτοτελούς φορολόγησης χάνουν πολλά. Η λογική που υποκρύπτεται: Ας χάνουν όλοι οι άλλοι. Εμείς είμαστε τμήμα της εξουσίας και δεν μπορούμε να χάνουμε εισόδημα.
Ούτε κι αυτό ακριβές βέβαια, αλλά η νοοτροπία που αναδύεται δεν τιμά την πολιτική και κοινωνική ευαισθησία των διαμαρτυρόμενων.
Αυλοκόλακες
Ποιοι κατέστρεψαν τον Καραμανλή; Ποιοι τον εμπόδισαν, του απαγόρευσαν καλύτερα να λέμε τη δυνατότητα, να γνωρίζει τα αποτελέσματα της πολιτικής του; (αν δεχθούμε ότι ο ίδιος είχε καλές προθέσεις και δεν ταυτιζόταν με τις καταστροφικές για την χώρα επιλογές ορισμένων υπουργών του)
Οι αντίπαλοί του μήπως; Μα εκείνοι του τα έλεγαν από αντιπολιτευτικό καθήκον.
Μήπως οι εφημερίδες της αντιπολίτευσης; Εκείνες κι αν κατήγγειλαν τα φαινόμενα σήψης.
Ποιοι τον χαντάκωσαν λοιπόν τον άνθρωπο σε σημείο που να απαξιωθεί το ιερό στον συντηρητικό χώρο όνομα «Καραμανλής»;
Είναι απλό, οι αυλοκόλακες και οι «δικές» του εφημερίδες. Που επέμεναν να τον δοξάζουν ακόμα κι όταν η βρώμα είχε κατακλύσει την χώρα.
Και η εμπειρία είναι πολύτιμη για τη νέα κυβέρνηση. Δεν έχει να φοβηθεί όσους ασκούν κριτική, επισημαίνουν καθυστερήσεις, τονίζουν λάθη κ.ο.κ.
Τους αυλοκόλακες να τρέμει. Όσους συνήθισαν να ζουν με σκυμμένο στην ηγεσία του το κεφάλι. Εκείνοι θα «φάνε» και τον Παπανδρέου, αν το επιτρέψει ο Παπανδρέου.
Νάχαμε κάποιον να τους άλλαζε…
Στο διαδίκτυο αναρτάται η βαθμολογία με τις επιδόσεις των υπουργών. Φροντίζει γι’ αυτό ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης που ανέλαβε ρόλο συντονιστή.
Έτσι η κορυφή της κυβέρνησης θα ενημερώνει ποιοι υπουργοί δουλεύουν και ποιοι όχι. Ποιοι είναι ικανοί και ποιοι όχι. Ενδεχομένως μάλιστα οι πλέον ανίκανοι και τεμπέληδες να διαπομπευτούν καθισμένοι επί πώλου όνου με το λαό να τους λιθοβολεί κατά βούληση.
Είναι τα νέα συστήματα της δημόσιας διαβούλευσης, της διαφάνειας και της άμεσης δημοκρατίας. Όπου η ευθύνη ανέρχεται μέχρι το επίπεδο του υπουργού και κολλάει εκεί. Ούτε ο παιδονόμος αντιπρόεδρος, ούτε ο πρωθυπουργός που επέλεξε και διόρισε τους υπουργούς έχουν ευθύνη.
Αυτούς γνώριζαν, αυτούς εμπιστεύτηκαν. Και εκείνοι, οι ακαμάτηδες και ανίκανοι δεν ανταποκρίθηκαν στην εμπιστοσύνη τους..
Και με τούτα και με τα’ άλλα κινδυνεύουμε μέχρι να τους συμπαθήσουμε τους καημένους τους υπουργούς…
Νάχαμε και κάποιον αρμόδιο να τους άλλαζε….
Αλλαγή επί τα βελτίω
Κάθε αλλαγή, λένε, είναι προς το καλύτερο. Διότι η αλλαγή κάνει καλό, ειδικά όταν ένα σύστημα είναι βαλτωμένο, όπως καλή ώρα το εθνικό σύστημα υγείας.
Μόνο που από πουθενά δεν προκύπτει -και κυρίως από τη λογική- πως κάθε αλλαγή είναι επί τα βελτίω.
Διότι το εθνικό σύστημα υγείας, δεν διακρίνεται για τα ίδια δεινά παντού. Σε άλλα ιδρύματα, φερ’ ειπείν, το μείζον πρόβλημα είναι η έλλειψη προσωπικού. Σε άλλα η έλλειψη ιατρικού μηχανολογικού εξοπλισμού, αλλού η έλλειψη κλινών, αλλού οι κακές συνήθειες των φακελλακίων, αλλού …
Επομένως τώρα που άλλαξε ο υπουργός, άλλαξε(;) η πολιτική, άλλαξαν τα πρόσωπα σε Αθήνα και επαρχία, αλλάζει το νομοθετικό πλαίσιο, τίποτε δεν εγγυάται ότι η κατάσταση σε ένα περιφερειακό νοσοκομείο θα καλυτερέψει. Να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά και κυρίως να τα έχουν ανοιχτά όσοι εντέλλονται ώστε να αποτραπούν και ενδεχόμενα δεινά. Διότι κάλλιο γαϊδουρόδενε…
Διαχείριση της έντασης
Από τον περασμένο Ιανουάριο διαβουλευόμαστε για τον «Καλλικράτη» και τη διοικητική μεταρρύθμιση. Και αφού άπαντες συμφώνησαν μέσα στην πρώτη εβδομάδα για τα θεσμικά κι αφού η κυβέρνηση είχε τη βούληση να προικίσει την αυτοδιοίκηση με τα κονδύλια που η χρεία επιτρέπει, το μόνο που απέμενε ήταν η νέα γεωγραφία του «Καλλικράτη». Η κυβέρνηση έχοντας την εμπειρία του «Καποδίστρια» φοβάται πως η ανακοίνωση της πρότασής της θα προκαλέσει ένταση. Και επιδιώκοντας το μικρότερο δυνατό κόστος, επιδίδεται σε παιχνίδι διαχείρισης της έντασης.
Έτσι κι ενώ μέσα στο Μάη πρέπει να τελειώσουν όλα και να ψηφιστεί στη Βουλή ο «Καλλικράτης» ο κ. Ραγκούσης επιμένει να κρατά επτασφράγιστο μυστικό τα όρια των νέων δήμων. Ναι, ο κ. Ραγκούσης ο αυτοδιοικητικός, ο δήμαρχος της Πάρου…
Διαχειρίζεται την ένταση για να ελαφρύνει υποτίθεται το κόστος.
Και το μόνο που ελαφραίνει με τα τερτίπια τούτα είναι το κύρος της κυβέρνησης.
Εμείς και οι άλλοι
Στην Κατερίνη εγκαινιάζεται οσονούπω η λειτουργία του νέου νοσοκομείου. Ξεκίνησε μετά την έναρξη της επέκτασης της τρίτης πτέρυγας του δικού μας νοσοκομείου. Μάλιστα, η πτέρυγα του νοσοκομείου Κιλκίς χρηματοδοτήθηκε με την αδιάθετη πίστωσης που είχε προβλεφθεί αρχικά για το νέο Νοσοκομείο Κατερίνης. Ωστόσο στην Πιερία βρήκαν νέο χρηματοδοτικό πρόγραμμα, επανένταξαν το έργο κ τους και το ολοκλήρωσαν, πριν τη δική μας πτέρυγα.
Στον Πολύγυρο πάλι, η νέα πτέρυγα του σχετικά νέου νοσοκομείου τους ξεκίνησε όταν εμείς στο Κιλκίς εγκαινιάζαμε περίπου στα ξεκούδουνα, Άνοιξη του 2006 από τον κ. Καραμανλή, τη λειτουργία της δικής μας ημιτελούς πτέρυγας.
Στον Πολύγυρο λοιπόν πρόλαβαν και εγκαινιάζουν την ολοκληρωμένη νέα πτέρυγα του νοσοκομείου τους, όταν στο Κιλκίς ακόμα καρκινοβατεί το έργο.
Αναμφίβολα το έργο στο νομό μας ατύχησε με τον εργολάβο. Αλλά αρκεί η επίκληση της εργολαβικής ασυνέπειας για να εξηγήσει ή να δικαιολογήσει τόσο μεγάλη καθυστέρηση;
Τότε και τώρα
Ήταν αρχές της δεκαετίας του ’90, ίσως ακριβώς στα 1990. Η βιομηχανία ΦΑΡΜΠΕΤΕΞ δεν είχε πολλούς μήνες που λειτουργούσε στην περιοχή Μανδρών - Γαλλικού. Όταν ένα πρωί οι κάτοικοι του Γαλλικού είδαν τις βρύσες των σπιτιών τους να τρέχουν νερό κατακόκκινο, …κομμουνιστικό! Τα λύματα του βαφείου είτε από αστοχία, είτε από οικονομία ρύπαναν τον υδροφόρο ορίζοντα από όπου υδρευόταν το χωριό.
Ανησυχία, κινητοποιήσεις, καταγγελίες και η λύση βρέθηκε. Πλήρωσε αν θυμάμαι καλά, κάπου 11 εκατ. δραχμές εκείνης της εποχής το κράτος και ανόρυξε νέες γεωτρήσεις, κατασκεύασε νέο αγωγό για να φέρει το νερό στα σπίτια του Γαλλικού.
Στην εφημερίδα που εργαζόμουν τότε αναρωτήθηκα πως γίνεται να πληρώνουν τα θύματα, οι κάτοικοι του χωριού ως φορολογούμενοι πολίτες για το κακό που αδιαμφισβήτητα προκάλεσε κάποιος άλλος.
Όπως τώρα αναρωτιούνται οι 102 εργαζόμενοι του εργοστασίου. Πως γίνεται ενώ δημιούργησαν πλούτο σε τέσσερις πέντε ιδιοκτήτες του εργοστασίου, ετούτοι οι τέσσερις σαν ανταπόδοση μόλις βρήκαν φθηνότερα νήμα από την Τουρκία, τους έκλεισαν τα σπίτια…
Η Ανάσταση των κερδοσκόπων
Οργιζόμαστε με τα ξένα κερδοσκοπικά κεφάλαια - σάμπως υπάρχουν και μη κερδοσκοπικά ή σάμπως ανάμεσα σε όσους κερδοσκοπούν δεν είναι και ελληνικές τράπεζες- διότι τώρα με την πατρίδα στα δύσκολα βρίσκουν ευκαιρία να εισπράττουν τεράστια ποσά και μόνο από τη διαφορά στα επιτόκια. Τόσο που πιο πολλά θα δώσουμε για το υπερβάλλον επιτόκιο, παρά για να ελέγξουμε τα ελλείμματα.
Οργιζόμαστε και δικαίως. Αλλά τότε πόσο πρέπει να οργιστούμε για τους «συνανθρώπους» και «συνέλληνες» κερδοσκόπους των ημερών; Που βρίσκουν τον Έλληνα στην ανάγκη και τον ξεζουμίζουν; Μέχρι 1,7 Ε/λίτρο η απλή αμόλυβδη παρακαλώ στους εθνικούς και επαρχιακούς δρόμους..
Πόσο πρέπει να οργιστούμε με εκείνους τους Υπουργούς που τους έβαλαν να κυβερνήσουν κι εκείνοι σχολιάζουν μαζί μας την ακρίβεια;
Κατά τα άλλα η Ανάσταση του Κυρίου είθε να φωτίσει τα μυαλά των κυβερνώντων και τις καρδιές των κερδοσκόπων.
Αυτοδιοικητικός Καιάδας
Τα Κρούσια, ισχυρίζονται κάποιοι, είναι τόσο προβληματικός δήμος που δεν χωρεί στον ενιαίο και καλλικράτειο δήμο Κιλκίς.
Έχουμε και λέμε: Η διοικητική μεταρρύθμιση με τον «Καλλικράτη» αποσκοπεί στο να καταστήσει λειτουργικότερους τους ΟΤΑ, να μεταφέρει πόρους και αρμοδιότητες ώστε να ανταποκριθούν στον αναπτυξιακό ρόλο τους και να εξυπηρετούν καλύτερα τους πολίτες. Και ως προς τη γεωγραφία τους, κυρίως αναφέρονται στους μικρούς δήμους, αφού τους μεγάλους στα μεγάλα αστικά κέντρα ούτε που τους αγγίζει.
Επομένως να δηλώνεις υπέρ του «Καλλικράτη», να υπερθεματίζεις στην ιστορική του αναγκαιότητα αλλά συνάμα να εφευρίσκεις επιχειρήματα για να αποκλείσεις τα Κρούσια από τον φυσικό τους χώρο, το δήμο Κιλκίς είναι τόσο συμβατό όσο να διαδηλώνουν υπέρ της οικονομικής ανόρθωσης της χώρας οι φοροφυγάδες.
Η απομόνωση των ανίσχυρων και προβληματικών δήμων με τη θεσμοθέτηση αυτοδιοικητικού Καιάδα δεν θα είναι το καταλληλότερο πρελούδιο σε μια σύνθεση τόσο γοητευτική όσο τουλάχιστον προαναγγέλουν οι πρωτομάστορες του «Καλλικράτη».