Ελάτε να συζητήσουμε και να συμφωνήσουμε για το ασφαλιστικό, προσκαλεί ο Υπουργός Απασχόλησης. Και επειδή κάθε διάλογος σχεδόν κοστίζει στους εργαζόμενους ο κ. Λοβέρδος σπεύδει να καθησυχάσει: Μην φοβάστε, δεν θα συζητήσουμε καν την  αύξηση των ορίων ηλικίας, την αύξηση των ασφαλίστρων και τη μείωση των συντάξεων! Αλλά αν η κατάσταση στα ταμεία είναι εκρηκτική πως θα εξυγιανθεί αν δεν συζητηθούν τα θέματα αυτά; Είναι η εύλογη ερώτηση.
Οπότε από την πολιτεία απαντούν πως είναι σε διαβούλευση θέματα μείζονα όπως η εισφοροδιαφυγή, τα βαρέα και επικίνδυνα κ.ο.κ.
Κι άντε τα βαρέα θα μπορούσαν να αποτελούν θέμα διαλόγου. Από πότε όμως η εισφοροδιαφυγή πρέπει να αποτελεί θέμα διαλόγου. Υποχρέωση της Πολιτείας είναι εντείνει τους ελέγχους για την πάταξη της ανασφάλιστης εργασίας.
Να ελέγξει τη διαφθορά στις υπηρεσίες της που λειτουργούν ως «προστάτες» και όχι ως ελεγκτές. Να θεσπίσει μέτρα όπως: Πας επενδυτής που συλλαμβάνεται να απασχολεί ανασφάλιστους υποχρεώνεται να επιστρέψει την επιδότηση που έλαβε για την επένδυσή του.
Τα υπόλοιπα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις…

Προφανώς και είναι εξασφαλισμένη η ενότητα της Νέας Δημοκρατίας, παρά τα όσα …ηρωικά ακούστηκαν έστω σε ακριτομύθιες προεκλογικά. Μπορεί κάθε τόσο να ευδοκιμούν σενάρια περί δημιουργίας νέων κομμάτων, αλλαγής του πολιτικού σκηνικού, αλλά από τα βασικά συστατικά μιας αστικής δημοκρατίας είναι τα κόμματα και μάλιστα δυο εξ αυτών τα κόμματα εξουσίας.
Είναι στην φύση του Έλληνα να ελεεινολογεί τον τόπο του, την εξουσία του, τη δημοκρατία του, αλλά μέχρι το …καφενείο.
Όταν προσέρχεται στην κάλπη ξαναγίνεται υπεύθυνος πολίτης και αποφασίζει: Εσύ στην εξουσία κι εσύ στην αντιπολίτευση. Εσύ αρχηγός κι εσύ παραδίπλα του.
Κι όποιος αντιλέγει και κάνει του κεφαλιού του, τιμωρείται με τουλάχιστον 10 χρόνια πολιτικής ερημίας, πριν ο λαός του δώσει άφεση αμαρτιών και ξαναθυμηθεί τα προτερήματά του.
Όπως καλή ώρα θυμήθηκε το νέο πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας.

Θυμάστε τα σενάρια με κεντρικό ερώτημα: «Γιατί πηγαίνει ο Καραμανλής σε εκλογές, αφού θα τις χάσει;» Όλες εκείνες τις ανοησίες που λέχθηκαν και γράφτηκαν περί παγκόσμιας πλεκτάνης για να ρίξουν οι Αμερικανοί τον Καραμανλή διότι προσέγγισε τη Ρωσία, όλα τα μυθιστορήματα όπου ο Έλλην διαπρέπει.
Ελάχιστοι πίστευαν τα αυτονόητα. Ότι η γαλάζια κυβέρνηση βούλιαξε το καράβι της οικονομίας και ο καπετάνιος αποφάσισε να το εγκαταλείψει.
Στα μάτια του υποψιασμένου Έλληνα όπου η πολιτική ελάχιστα απέχει από το αστυνομικό μυθιστόρημα, έπρεπε οπωσδήποτε να υπάρχει και μια πλεκτάνη. Κατά προτίμηση με Αμερικανούς, Εβραίους και τον …Σόρος.
Διαβάσατε τα νέα; Πως ούτε λίγο, ούτε πολύ βρισκόμαστε ήδη σε άτυπο καθεστώς χρεοκοπίας; Και αν δεν αποφασίσουμε να δράσουμε με τον μόνο τρόπο που απομένει, σε ελάχιστους μήνες ενδέχεται το καθεστώς να γίνει και τυπικό;
Τώρα βέβαια ευθύνονται ο Αλμούνια, ο Τρισέ, η Ντόιτσε Μπανκ, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο… Ως γνωστόν όλοι αυτοί ψήφισαν και εξέλεξαν κατά καιρούς τους κυβερνήτες μας.

Του Θεόφιλου Γουλτίδη
Ένα λαμπρό υπόδειγμα ρητορικής και πολιτικής από πρόσφατη συνεδρίαση της ΓΣ των Ηνωμένων Εθνών, που έκανε τη διεθνή κοινότητα να χαμογελάσει: 
Ο λόγος του Έλληνα μόνιμου αντιπροσώπου στον ΟΗΕ. «Πριν ξεκινήσω, θέλω να σας πω κάτι για τον Μέγα Αλέξανδρο. Όταν δάμασε τον Βουκεφάλα, κατά τον γυρισμό του και περνώντας τον Αξιό και βλέποντας το νερό, σκέφτηκε ότι ήταν μια καλή ευκαιρία για μπάνιο. Έβγαλε λοιπόν τα ρούχα του, τα ακούμπησε στον βράχο και μπήκε στο νερό. Όταν βγήκε και θέλησε να ντυθεί, τα ρούχα του είχαν εξαφανιστεί.  Τα είχε κλέψει ένας Σλάβος της Μακεδονίας.»
Τότε πετάχτηκε οργισμένος ο Σκοπιανός εκπρόσωπος της ΠΓΔΜ κι άρχισε να φωνάζει «Τι είναι αυτά που λες; Οι Σλάβοι δεν ήταν εκεί, τότε.»
Οπότε ο Έλληνας εκπρόσωπος χαμογέλασε και είπε: «Τώρα που το ξεκαθαρίσαμε αυτό, μπορώ να ξεκινήσω την ομιλία μου...»!
Ο συγκεκριμένος διάλογος είναι πέρα για πέρα αληθινός και είναι ένα σαφέστατο δείγμα του δημιουργικού τρόπου σκέψης των Ελλήνων.
...ξίφει τον δεσμόν
λέλυσθε... 
Αλέξανδρος ο Μέγας

Διερωτώμαστε, είναι σε γνώση της κ. Μπατζελή η ανακοίνωση του ΕΛΓΑ περί αποζημίωσης 1,33 Ε/στρέμμα στους σιτοπαραγωγούς του Κιλκίς; Είναι σε γνώση της ότι οι Χαλκιδικιώτες θα εισπράξουν 0,17 Ε/ στρέμμα για την ξηρασία του 2007;
Αν όχι τίθεται θέμα αν κυβερνά ο κ. Κατσαρός ή η νεοεκλεγείσα κυβέρνηση.
Αν ναι, τίθεται θέμα αν κυβερνά το ΠΑΣΟΚ ή κάποιοι γραφειοκράτες της συμφοράς;
Πόσο μυαλό χρειάζεται άραγε για να ανακοινώσεις σήμερα που καίγεται ο κόσμος ότι οι αγρότες δεν θα λάβουν αποζημιώσεις επειδή οι τιμές ήταν καλές το 2007; Δηλαδή σε όσους νομούς ήταν και καλές οι τιμές και καλή - μέτρια  η παραγωγή να υποθέσουμε ότι θα επιβληθεί και έκτακτη εισφορά;
Μια φορά στα 50 χρόνια η τιμή του σκληρού ξεπέρασε τα 20 λεπτά. Και η σοσιαλιστική κυβέρνηση τιμωρεί όσους παραγωγούς είδαν τη σοδειά τους να χάνεται. Σου λέει πήρες 20 λεπτά με 100 κιλά. Είναι σαν να είχες 200 κιλά και τα πούλησες 10 λεπτά.
Μονά χάνεις, ζυγά κερδίζω.

Εντολή στα μέλη της επιτροπής να του παρουσιάσουν τη νέα πρόταση για τον Καποδίστρια 2 έδωσε ο Γιάννης Ραγκούσης, υπουργός Εσωτερικών. Νέα πρόταση αιτιολογημένη και τεκμηριωμένη διότι η παλαιότερη του ΙΤΑ συντάχθηκε «στο πόδι» και …μακροσκοπικά.
Αν μάλιστα οι πληροφορίες μας είναι ακριβείς τα μέλη της επιτροπής θα παραδώσουν πριν τις 15 Δεκεμβρίου το πόρισμά τους και από τα μέσα Δεκεμβρίου θα ξεκινήσει ο διάλογος με την ΚΕΔΚΕ και τις ΤΕΔΚ όλης της χώρας.
Η ημετέρα ΤΕΔΚ έχει ήδη κάνει την προεργασία της από το 2008 και τις αρχές του 2009. Η θέση των περισσότερων δημάρχων είναι: Δυο ή τρεις δήμοι.
Καλό είναι να ξεσκονίσουν τις απόψεις που εξέφρασαν κατά καιρούς διότι αρχίζει ο επίσημος διάλογος. Είναι ενθαρρυντικό ότι εξατμίστηκε η πολεμική διάθεση που εκδηλώθηκε κάποτε για τον Καποδίστρια 1. Εάν καταπέσουν και οι προσωπικοί υπολογισμοί και ιδιοτέλειες τότε όλα θα πάνε κατ΄ευχήν με τον Καποδίστρια 2..

Και πάνω που γράφαμε πως η αναμέτρηση των δυο υποψήφιων προέδρων στη Ν.Δ. δεν έχει καμιά σχέση με τις ακρότητες που διαδραματίστηκαν δυο χρόνια νωρίτερα από τους πράσινους…Ξεκίνησαν τα όργανα στη Νέα Δημοκρατία και μάλιστα με χτυπήματα κάτω από τη μέση. Κόρη Μητσοτάκη είναι το βασικό μειονέκτημα της Μπακογιάννη, σύμφωνα με τους προμάχους του Αντώνη. Λες και ο Μητσοτάκης αποστάτησε από τη Νέα Δημοκρατία και προσχώρησε στο ΠΑΣΟΚ.
Από την άλλη οι φίλοι της Ντόρας θυμήθηκαν το 1993. Το οποίο είχαν ξεχάσει όσο καιρό παρίσταντο με τον Αντώνη στο ίδιο υπουργικό συμβούλιο του Καραμανλή.
Με τούτα και με τα άλλα η μάχη για την προεδρία ώστε να κερδηθεί το μέλλον, όπως διασαλπίζουν και οι δυο, διεξάγεται με όρους παρελθόντος.
Και τα σενάρια για διάσπαση, όποια κατάληξη κι αν έχει ο αγώνας, κάνουν δειλά την εμφάνισή τους.

Κρουνοί δισεκατομμυρίων άνοιξαν και τρέχουν για το αμερικανικό δημόσιο. Ξεκίνησαν μεγάλη εκστρατεία για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής οι Αμερικανοί και έφτασαν μέχρι τις ξένες τράπεζες όπου οι πολίτες τους διατηρούν μεγάλες καταθέσεις (άνω του ενός εκατομμυρίου δολαρίων).
Τους βρήκαν λοιπόν και τώρα τρέχουν οι ξενοκαταθέτες να δηλώσουν εισοδήματα και περιουσίες με αποτέλεσμα να γεμίζουν τα ταμεία του κράτους.
Στην Ελλάδα μερικές εκατοντάδες χιλιάδες φορολογούμενοι δηλώνουν κάτοχοι πολυτελών αυτοκινήτων με εισοδήματα κάτω από 10.000 ευρώ και κανείς έφορος δεν σκέφτηκε να τους βάλει «χέρι».
Εν κατακλείδι: Σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, ας ξυπνήσει το κράτος. Έχει τη μέγιστη δυνατή συναίνεση να κυνηγήσει τους φοροφυγάδες. Με επίσημη δέσμευση πως κάθε περιστολή της φοροδιαφυγής θα σημαίνει παράλληλα και αύξηση του αφορολόγητου για τα χαμηλά εισοδήματα.
Και εν ανάγκη για τους μεγαλοφοροφυγάδες ας αφαιρεθεί και καμιά ιθαγένεια. Ούτως ή άλλως απάτριδες είναι.

Τελικά ακόμα και οι υποψιασμένοι για το χάλι των δημόσιων οικονομικών  αιφνιδιάστηκαν. Έλεγαν πως η κατάσταση είναι κάκιστη, αλλά δεν περίμεναν ετούτο το μπάχαλο.   Αλλά και η κοινή γνώμη δεν περίμενε από την κυβέρνηση του Γιώργου να χάνει μέρες και μήνες (σχεδόν) χωρίς να φαίνεται πως διαθέτει σχέδιο εξόδου.
Διότι σχέδιο εξόδου από την κρίση δεν είναι «μαζέψτε από όπου βρείτε». Σχέδιο θα ήταν να έχει έτοιμη την φιλοσοφία και τα βασικά στοιχεία ενός νέου φορολογικού νομοσχεδίου και να το παρουσιάζεις ως νομοσχέδιο στη Βουλή.
Η κυβέρνηση ενώ στις πρώτες κινήσεις της πήρε άριστα, χάνει καιρό στον κρίσιμο τομέα της αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης. Στην οικονομία κάθε μέρα μπορεί να σημαίνει μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ πρόσθετη επιβάρυνση.
Και να θυμούνται εκεί στο γκουβέρνο, αν καθυστερήσουν κι άλλο θα λάβει άλλη «μετάφραση» η απουσία του Αλέκου Παπαδόπουλου από τα δημόσια πρά;γματα, ενώ η νίκη του ΠΑΣΟΚ εθεωρείτο βέβαιη.
Οι έχοντες νουν νοείν νοήτωσαν…

Σε δυο εβδομάδες θα κληθούν οι νεοδημοκράτες να επιλέξουν το νέο αρχηγό του κόμματός τους. Αναρωτιόμαστε με ποια κριτήρια θα ψηφίσουν. Δηλαδή τίνος τα πολιτικά χαρακτηριστικά θα επιλέξουν.  Διότι από τη συζήτηση που γίνεται μέσω των  μηνυμάτων που εκπέμπουν οι δυο υποψήφιοι μόνο πολιτικός διάλογος δεν γίνεται.. Εξηγούμαστε: Δεν χρειάζεται να ψαχνόμαστε, ισχυρίζεται ο Σαμαράς. Έχουμε ιδεολογία. Τον ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό, προφανώς που καταστατικά   είναι η πυξίδα του κόμματος. Αλλά μήπως ετούτος ο ριζοσπαστικός φιλελευθερισμός δεν ηττήθηκε στις εκλογές; Εκτός κι αν δεν εφαρμόστηκε σωστά. Αλλά και οι δυο διεκδικητές της προεδρίας υπουργοί του Καραμανλή ήταν. Πότε εκφράστηκε η διαφωνία τους; Και που πράγματι απέκλινε;
Θα πει κάποιος πως όλα τούτα είναι «περιδιαγραμμάτου» Μόνο που ο αντίλογος είναι πως ετούτα τα «μικρά γράμματα» είναι που όταν κάποιος γίνει κυβέρνηση καθορίζουν την τύχη του. Κι όποιος θερίζει ανέμους ως ανέμελη αντιπολίτευση εισπράττει συντριβές ως υπεύθυνη κυβέρνηση.