Εύλογα οι βουλευτές της συμπολίτευσης και τα κυβερνητικά στελέχη ενόψει των ευρωεκλογών, επισημαίνονουν ότι τώρα δεν είναι η ώρα της γκρίνιας και της κριτικής, αλλά η ώρα της συστράτευσης και του αγώνα.
Με την κυβέρνηση όχι στα …καλυτερότερά της, η εσωστρέφεια δεν είναι και η αποτελεσματικότερη θεραπεία.

Άμποτε ο καινοτόμος, όπως λέγεται, πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ να υιοθετούσε την πρόταση της αντιπροσωπείας του Κιλκίς στην Ακαδημία του ΠΑΣΟΚ για την κοινή συστέγαση όλων των κομματικών και βουλευτικών γραφείων σε ένα κοινό σπίτι του ΠΑΣΟΚ.

Ο σώφρων και εξαιρετικά δημοφιλής πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωστής Στεφανόπουλος μίλησε τη γλώσσα της αληθείας. Εντόπισε τα κακώς κείμενα και κυρίως στιγμάτισε τα δεινά από τη γάγγραινα του κομματισμού και της αναξιοκρατίας.
Σε μια χώρα που αλλάζουν μέχρι και οι διοικητές γηροκομείων ή οι προϊστάμενοι πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης κάθε φορά που αλλάζουν κυβερνήσεις, δεν είναι τυχαίο ότι παιδεία και υγεία έχουν τα χάλια τους.

Μελέτη της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών υπολογίζει το μέγεθος της παραοικονομίας σε 35%. Το ΙΟΒΕ εκτιμά σε 30% τη «μαύρη οικονομία». . Πρόσφατα  η Παγκόσμια Τράπεζα έθεσε τον πήχη της φοροδιαφυγής στο 27%. Το ΑΕΠ της χώρας υπολογίζεται σε 260 δις ευρώ. Όταν φοροδιαφεύγει το 27% σημαίνει πως περίπου 70 δις. Ευρώ μένουν αφορολόγητα.

Δεν είναι πάντα η άποψη της πλειοψηφίας η σωστή. Μπορεί να κυβερνά, αλλά στο όνομά της διαπράχτηκαν κατά καιρούς και εγκλήματα. Από την πλειοψηφία άλλωστε εκλέχτηκε Φύρερ ο Χίτλερ, για να θυμηθούμε ένα από τα πλέον διδακτικά παραδείγματα.
Η λογική ορίζει το ορθόν και οι κοινά παραδεδεγμένοι ηθικοί κανόνες το σωστό και το δέον. Όχι κατ’ ανάγκην η πλειοψηφία.

Δεν είναι μόνο που κύκλους κάνει η Ιστορία. Ενίοτε εκδικείται κιόλας. Αρχές του ’90 ήτανε όταν είχε καταρρεύσει  το κομουνιστικό σύστημα της διευθυνόμενης αγοράς στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης. Καθημερινά αναλυτές και σχολιαστές,  οικονομολογούντες πολιτικοί και πολιτικολογούντες οικονομολόγοι όμνυαν στο σύστημα της ελεύθερης και ακηδεμόνευτης από το κράτος αγοράς.

Λένε πως είδηση είναι μόνο η κακή. Στις τοπικές κοινωνίες όμως ο κανόνας αυτός είναι εξαιρετικά άχαρος και τουλάχιστον εμείς δεν τον εφαρμόζουμε. Τις προάλλες γράφαμε για το φωτεινό πρόσωπο του επιχειρεί, την εταιρεία "Anatomichelp» και τον Παναγιώτη Γιαννούλη.
Σήμερα θα επαινέσουμε μια ακόμα αξιοζήλευτη επίδειξη κοινωνικής ευαισθησίας από γαλακτοβιομηχανία, αυτήν την φορά.

Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Και η επιδιωκόμενη νίκη στις δημοτικές εκλογές αναιρεί τα βασικά προαπαιτούμενα για τη συγκρότηση ενός συνδυασμού. ¨όπως η δυνατότητα συνύπαρξης, πολιτικής και αυτοδιοικητικής όλων όσων «εγγυώνται τη νίκη».

Σε περίοδο κρίσης και επιδείνωσης των εργασιακών σχέσεων σε βάρος των εργαζομένων δεν αρκεί ως κυβέρνηση να ομνύεις υπέρ της εφαρμογής των νόμων.
Συνήθως για την εφαρμογή τους ή μάλλον για την κύρωση και τιμωρία όσων δεν τους εφαρμόζουν χρειάζονται, πέραν της πολιτικής βούλησης, και επαρκώς στελεχωμένοι μηχανισμοί ελέγχου.

Νομός τρίχρωμος είναι το Κιλκίς. Τρία χρώματα τον κυβερνούν.  Τέσσερις μήνες με θερισμένα τα χωράφια έχει εξουσία το κίτρινο. Κίτρινο και ζέστη, αφόρητη κάποτε, για να θυμίζει πως δεν είναι φρόνιμο να κακολογούμε τον βαρδάρη και τα κρύα του χειμώνα. Κι ύστερα αρχίζουν τα οργώματα. Κοντά ένα εκατομμύρια στρέμματα αλλάζουν χρώμα. Πέντε μήνες βασιλεύει το καφέ, το χρώμα του χώματος. Από τον Οκτώβριο που αρχίζουν τα οργώματα μέχρι και Φεβρουάριο, πριν σηκώσει κεφάλι το στάρι. Η βασιλεία του καφέ και του Βαρδάρη.