Στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «ΠΡΩΙΝΗ ΤΟΥ ΚΙΛΚΙΣ», της Τρίτης 23 Οκτωβρίου 2007, εμφανίζονται δηλώσεις επωνύμων στελεχών του ΠΑΣΟΚ από αντίστοιχες κομματικές εκδηλώσεις, στα πλαίσια των διαδικασιών ανάδειξης του νέου προέδρου και ενόψει των εκλογών της 11ης Νοεμβρίου 2007.
Η μεν μια δήλωση που λέει ότι: «Το ΠΑΣΟΚ ανήκει στα μέλη του και όχι στα ΜΜΕ» νομίζω ότι αναφέρεται στο αυτονόητο και παραδεκτό από όλους μας.
Η άλλη δήλωση που λέει ότι: «Οι κοινωνίες πάνε μπροστά με ικανούς και ευφυεί», εφόσον μεταφέρεται ορθά, είναι κατά την γνώμη μου προσβλητική όχι μόνο στο πρόσωπό μου αλλά φαντάζομαι και στα πρόσωπα πολλών άλλων παλιών και νέων συντρόφων αλλά και φίλων του κινήματός μας.
Φαντάζομαι ότι ο «πολιτικός μας πολιτισμός» επιτρέπει σε ορισμένους συντρόφους να αναγνωρίσουν και σε εμάς το δημοκρατικό δικαίωμα, (αυτό δηλ. που και οι ίδιοι άσκησαν από την πρώτη στιγμή ), ν α ε π ι λ έ ξ ο υ μ ε ελεύθερα και αβίαστα το πρόσωπο εκείνο που θεωρούμε καταλληλότερο να ηγηθεί του ΠΑΣΟΚ στην νέα προσπάθεια που ξεκινάμε όλοι μαζί.
Είναι βαθιά η πεποίθησή μας ότι το ΠΑΣΟΚ με τον πρόεδρο του, τον Γιώργο Παπανδρέου, έχει χρέος και ιστορική ευθύνη να αναλάβει όλες εκείνες τις πρωτοβουλίες για μια νέα κοινωνική συμμαχία, ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο με τον λαό μας.
Μια συμμαχία που θα υπερβαίνει τις κομματικές οριοθετήσεις και θα ενώνει τις δυνάμεις εκείνες, που θέλουν να αντιπαλέψουν τις πολιτικές συρρίκνωσης των κοινωνικών δικαιωμάτων του λαού μας.
Είναι αυτή η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, που οφείλει το ΠΑΣΟΚ να μετατρέψει σε πολιτική πλειοψηφίας νίκης, μέσα από την δημιουργία μιας μεγάλης και ενωτικής κεντροαριστεράς, χωρίς ηγεμονισμούς, αποκλεισμούς και δογματισμούς, αλλάζοντας πρόσωπα και πράγματα, νοοτροπίες και πρακτικές, στάσεις και συμπεριφορές.
Το ΠΑΣΟΚ στο σύνολό του, μπορεί να εκφράσει, γνήσια και ενωτικά, πλατιά λαϊκά στρώματα, με επεξεργασμένες και δημιουργικές λύσεις και προοδευτικό προσανατολισμό.
Να μην ξεχνάμε ότι το ΠΑΣΟΚ ξεκίνησε σαν ένα κίνημα ανθρώπων ελεύθερων και προοδευτικών. Ανθρώπων που δεν συμβιβάζονταν και δεν χειραγωγούνταν. Στρατεύτηκαν στο πλευρό του ιδρυτή μας του Ανδρέα Παπανδρέου όχι για να κερδίσουν κάτι αλλά γιατί δεν είχαν τίποτα άλλο να χάσουν.
Το ΠΑΣΟΚ είναι κόμμα του λαού, όπως έλεγε και ο Ανδρέας, «με τον λαό για τον λαό».
Λυπούμαστε λοιπόν που όλα αυτά με τον χρόνο ξεθώριασαν και κοντεύουν να ξεχαστούν πλήρως. Φαίνεται ακόμη ότι η κυβερνητική εξουσία , αυτή που αλλοίωσε και ενσωμάτωσε πολλά από τα στελέχη μας, είναι βαθιά ριζωμένη και η γρήγορη επάνοδο σε αυτή γίνεται αυτοσκοπός.
Χωρίς ιδεολογία, χωρίς αρχές και όραμα με μόνο όπλο ¨ το άλογο που τραβάει ¨ όπως ορίζουν και επιβάλλουν τα λογής - λογής κατεστημένα.
Με τις άθλιες και πολλές φορές απαράδεκτες αντιπαραθέσεις που δεν επιτρέπουν να ακουστεί η αλήθεια και οι προγραμματικές θέσεις των υποψηφίων.
Είπαμε όχι σε αυτές τις λογικές, αντισταθήκαμε και αντιστεκόμαστε και κάποιοι σύντροφοι μας κατέταξαν σε αυτούς που «δεν είναι ικανοί και δεν διαθέτουν ευφυΐα» αφού δεν μπορούν να αντιληφθούν οι κακόμοιροι την μεγάλη ευκαιρία και δεν στρατεύονται με τις δικές τους επιθυμίες και επιδιώξεις.
Δεν επιτρέπουμε και δεν νομιμοποιούμε κανέναν να μας προσβάλλει και να μας υβρίζει!
Ο σκοπός δεν αγιάζει πάντα τα μέσα, σύντροφοι!! Θέλουμε να πιστεύουμε ότι έγκαιρα θα αντιληφτούν το ολίσθημά τους και θα βρουν την γενναιότητα μιας δημόσιας συγνώμης.
Η επόμενη μέρα πρέπει όντως να μας βρει ενωμένους και όλους μαζί εκτός και αν εξυφαίνονται άλλα σχέδια από τώρα…
Για ορισμένους το διακύβευμα των εκλογών της 16ης Σεπτεμβρίου ήταν η επανεκλογή τους για να επιβεβαιωθεί το επιχείρημα «του εθνικού κεφαλαίου», του στελέχους «της κεντρικής σκηνής», «του αυριανού υπουργού». Όλα αυτά δίπλα στον ηγέτη μας τον Γιώργο Παπανδρέου.
«Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω», ας εξηγήσουν άλλοι την πολιτική τους συμπεριφορά και στάση!
Εμείς τουλάχιστον εάν για ένα πράγμα διακρινόμαστε είναι η εμμονή μας στις θέσεις και απόψεις μας.
Τελειώνοντας, θέλω να πω και τούτο. Οι πραγματικοί ηγέτες αναλαμβάνουν τις ευθύνες που τους αναλογούν. Αυτό έκανε και ο Γιώργος Παπανδρέου αναλαμβάνοντας το δικό του μερίδιο ευθυνών.
Δεν είχαν όμως το ίδιο θάρρος και τα υπόλοιπα στελέχη μας που ανήκαν στην ηγετική ομάδα και κυβέρνησαν για πολλά χρόνια αυτόν τον τόπο.
Γι αυτό τον λόγο ο Γιώργος Παπανδρέου είναι ο άνθρωπος που μας εμπνέει και μας ενώνει.
Εάν το δικαίωμα της αυτοκριτικής στον πρόεδρό μας, να μιλήσει δηλ. για τα λάθη και τις παραλείψεις των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ που μας οδήγησαν στην απαξίωση και την ήττα, ερμηνεύεται με όρους «δημόσιου κατηγορώ» (κάτι που δεν τόλμησε να επικαλεστεί ούτε ο κ. Καραμανλής), τότε αλήθεια αυτό δεν αποτελεί «άρνηση μιας ειλικρινής και ταπεινής συγνώμης» στην ελληνική κοινωνία;
Πώς να ερμηνεύσουμε, όλοι εμείς τότε, την χτεσινοβραδινή δημόσια παραδοχή του κ. Κώστα Σημίτη πρωθυπουργού των κυβερνήσεών μας, που μετά από μια ολόκληρη οκταετία, στο θέμα του χρηματιστηρίου αναγνώρισε ότι: «ήταν μια ατυχής κατάσταση, η οποία δεν έτυχε της σωστής διαχείρισης και φυσικά υπάρχει υπευθυνότητα από την πλευρά της τότε κυβέρνησης»;
Δεν ήταν μια δημόσια καθυστερημένη συγνώμη που δεν προστάτεψε χιλιάδες συμπολιτών από την ληστεία του χρηματιστηρίου;
Να θυμηθούμε όσα ειπώθηκαν και γράφτηκαν την περίοδο εκείνη για «βίαια αναδιανομή του εισοδήματος»;
Να θυμηθούμε την ανικανότητά μας να διαχειριστούμε την καθημερινότητα των πολιτών, που όντως μας στοίχισε και δεν επέτρεψε να φανεί η άλλη Ελλάδα των μεγάλων έργων και των επιτυχιών;
Να θυμηθούμε την δημόσια παραδοχή του «γρηγορόσημου» και την νομιμοποίησή του;
Τέλος, ποιοι από εμάς σύντροφοι, εισήγαγαν τον όρο «του κοινωνικού αυτοματισμού» που έφερνε σε αντιπαράθεση κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας;
Ήταν όλα αυτά «σοσιαλιστικής έμπνευσης πολιτική», θέσφατα που δεν τολμάμε σήμερα να αγγίξουμε και να αναφερθούμε; Έτσι θα πάμε μπροστά;»