Δεν μπορεί όμως, να μείνει αδρανής, μπροστά σε κείμενα παραταξιακού παραληρήματος, όπως αυτό που απέστειλε η Π.Α.Σ.Κ. στις Σχολικές Μονάδες και στον τοπικό τύπο, πριν από λίγες μέρες.
Κι αυτό, όχι γιατί θεωρούμε, ότι πρέπει να δοθεί μια απάντηση σε όσα με αμετροέπεια «καταγγέλλει» η παράταξη αυτή.
Άλλωστε, κάθε συνάδελφος, αλλά και κάθε μέλος της τοπικής κοινωνίας, που έχει μνήμη και κρίση, μπορεί να αξιολογήσει, τα δεδομένα  και να διαμορφώσει την άποψή του.
Η παράταξή μας δέχεται να απαντήσει, γιατί θεωρεί, ότι το κείμενο της Π.Α.Σ.Κ., θίγει πρώτα απ’ όλα τα ίδια τα μέλη της, τους συναδέλφους του νομού,  αλλά και την εκπαίδευση  γενικότερα.
Πρώτα απ’ όλα, η Π.Α.Σ.Κ., με όσα αναφέρει, διαχωρίζει τις σχολικές μονάδες σε καλές και κακές. Τα άξια στελέχη διευθύνουν τα καλά σχολεία, ενώ οι υπόλοιποι υπηρετούν στα σχολεία δεύτερης διαλογής.
Μας εκπλήσσει το γεγονός, ότι στο μυαλό των στελεχών της Π.Α.Σ.Κ., με τη μακρά θητεία στους αγώνες, για τη δημοκρατία την ισότητα και την παιδεία, υπάρχει αυτός ο διαχωρισμός.
Η έκπληξη όμως συνεχίζεται, αφού ο διαχωρισμός διαφαίνεται να υπάρχει ανάμεσα και στα μέλη της Π.Α.Σ.Κ. Ο συντάκτης της επιστολής, θεωρεί ότι: «Τιμωρήθηκαν, αυτοί που έχουν διαφορετική άποψη. Αυτοί που δε σκύβουν το κεφάλι. Αυτοί που δε γλείφουν».
Δηλαδή, όσα μέλη της Π.Α.Σ.Κ. έγιναν Διευθυντές, «σκύβουν το κεφάλι» και «γλείφουν»; Δε γνωρίζουμε, αν όλοι στην παράταξη συμφωνούν μ’ αυτή την άποψη και αποδέχονται το διαχωρισμό.
Το ίδιο πνεύμα αλαζονικής κριτικής, διατρέχει   και το υπόλοιπο κείμενο. «Οι έσχατοι έσονται πρώτοι», αναφέρει.
Με ποιο δικαίωμα μια παράταξη, που υποτίθεται ότι ιδρύθηκε και δραστηριοποιείται, για να υπερασπίζεται τους συναδέλφους, προβαίνει σε τέτοιους χαρακτηρισμούς και με ποια αρμοδιότητα αξιολογεί την προσωπική διαδρομή και προσφορά των ανθρώπων;
Μάλλον, σε έσχατο σημείο έχει φτάσει ο σεβασμός προς το πρόσωπο του  απλού συναδέλφου, και η  προσφορά του καθενός από μας στην εκπαίδευση.
Άξιοι λόγου, είναι μόνο όσοι υπηρέτησαν ως στελέχη της εκπαίδευσης. Η θέση είναι δηλαδή, αυτή που διαχωρίζει και «καταξιώνει» και όχι η προσωπική διαδρομή και αξία.
Γενικά, το πνεύμα του κειμένου, φανερώνει μια  νοοτροπία αλαζονική, ελιτίστικη και επικίνδυνη.
Καλό θα ήταν τα στελέχη της Π.Α.Σ.Κ. να συνειδητοποιήσουν, ότι ζούμε σε δημοκρατική κοινωνία και ότι  οι θέσεις των στελεχών είναι με θητεία και όχι ισόβιες, όπως μάλλον θα τους συνέφερε.
Επίσης στις επόμενες εκλογές, καλό θα ήταν, να μη ζητήσουν ψήφο από «έσχατους» συναδέλφους που δεν υπηρέτησαν ως διευθυντές, αλλά μόνο από τα «καταξιωμένα» στελέχη που υπερασπίζονται.
Τέλος, προτείνουμε στα στελέχη της  Π.Α.Σ.Κ., αντί να εκτοξεύουν απειλές για τα παιδιά, τα εγγόνια και τα δισέγγονά μας, να προσφύγουν επιτέλους στη δικαιοσύνη για να καταγγείλουν τις «παρανομίες», που ανώνυμα επικαλούνται.
Εκεί, όσοι αγνοώντας τη νομολογία, έχουν συνηθίσει στην αλαζονική κριτική,  θα αντιληφθούν πόσα απίδια πιάνει ο σάκος…

Για τη Συλλογική
Δ.Α.Κ.Ε. Κιλκίς
Ο Πρόεδρος
Γραμμενάς Θωμάς                                                                         Ο Γ. Γραμματέας
Κωνσταντίνος Ταλαμπίρης