Πέμπτη, 27 Σεπτεμβρίου 2007 12:52
O π. Λυκειάρχης Χρ. Παρασκευάς συγχαίρει τον Δήμαρχο Κουρτζανίδη
Από τον τέως Λυκειάρχη Χρήστο Παρασκευά λάβαμε την ακόλουθη συγχαρητήρια επιστολή για το δήμαρχο Ευρωπού Ευθύμη Κουρτζανίδη.
“Αξιότιμε κύριε Δήμαρχε-αγαπητέ μας Ευθύμη,
Στο πρόσωπο σου, στο πρόσωπο του πρώτου πολίτη, στο πρόσωπο του δημάρχου και μαθητή μας, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλα τα παιδιά, συμμαθητές σου και δικούς μας καθόλα αξιολάτρευτους μαθητές για όσα μας χάρισατε στην μετά από 37 χρόνια συνάντησή μας.
“Αξιότιμε κύριε Δήμαρχε-αγαπητέ μας Ευθύμη,
Στο πρόσωπο σου, στο πρόσωπο του πρώτου πολίτη, στο πρόσωπο του δημάρχου και μαθητή μας, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλα τα παιδιά, συμμαθητές σου και δικούς μας καθόλα αξιολάτρευτους μαθητές για όσα μας χάρισατε στην μετά από 37 χρόνια συνάντησή μας.
Σκηνές γεμάτες συγκίνηση, απερίγραπτες, εικόνες ανεξίτηλες. Ζήσαμ σαν ένα όνειρο, όχι απατηλό, το χθες. Αγκαλιάστηκε το χθες με το σήμερα.
Δεν πιστεύαμε στα μάτια μας πως τόσο πολύ μας αγαπούσατε. Δεν πιστεύαμε πως κρατήσατε μόνο τα θετικά από μας, γιατί και εμείς με την τότε απειρία μας, με την όποια ευθύνη, με την εξουσία που ασκούσαμε, κάπου σας πονέσαμε, σας αδικήσαμε, σας πικράναμε. Πληγώνει η ατιθάσευτη πολλές φορές εξουσία.
Παιδιά μας αγαπημένα.
Τώρα που είμαστε απόμαχοι, με παιδιά και εγγόνια με απόψεις αναθεωρημένες και χιλιοδοκιμασμένες και εσείς οικογενειάρχες πετυχημένοι και ώριμο πολίτες είναι η ώρα να σκεφτούμε πια μαζί πόσο πολύτιμος είναι ο ρόλος του σχολείου, όταν οι σχέσεις μαθητών, εκπαιδευτικών είναι αμφίδρομες και ανατροφοδοτούμενες.
Εκεί στο ναό της γνώσης που ο μαθητής ανοίγει φτερά τον να αγκαλιάσει τον κόσμο, αντιγράφει τον δάσκαλό το και γεύεται απόλα, από την όποια παιδαγωγική του κατάρτιση. Μα και ο εκπαιδευτικός διδάσκει και διδάσκεται συγχρόνως από την καθαρότητα του παιδιού, αναβαπτίζεται στην αγνότητα του και μαγνητίζεται από τα άδολα μάτια του.
Δεν ξέρω, παιδιά μου, πόσο εμείς πετύχαμε στο ρόλο μας, πόσο φανήκαμε αντάξιοι του χρέους μας και της αποστολής μας.
Η δική σας συμπεριφορά μου έδωσε το δικαίωμα να σας βλέπω στα μάτια, να μη νιώθω Πιλάτος. Αντίθετα, ήθελα να σας χορτάσω όλους, μα έφυγα νηστικός, χορτασμένος όμως από την αγάπη σας που ήταν γνήσια. Έφυγα πιο πλούσιος και πιο εξανθρωπισμένος.
Κύριε δήμαρχε, σας εύχομαι επιτυχία σε κάθε δημουργική σας προσπάθεια με τη βέβαιη δική μου προσδοκία και ευχή πως τα σχολεία θα έχουν προτεραιότητα, γιατί όσοι σαυτά στοχεύουν, στοχεύουν σωστά και όσοι το φυτώριο της νιότης καλλιεργούν παίρνουν χρυσούς καρπούς, μα και όσοι στα νιάτα δίνουν ένα, παίρνουν εκατό.
Είδατε κ. δήμαρχε πως οι γεννιές σμίγουν και πως στήνουν πανηγύρι και πως αρχίζουν από την αρχή και πάλι... και πάλι από την αρχή. Χίλια, χίλια ευχαριστώ για όλα με όλη μου την καρδιά και με την ελπίδα οι δεσμοί μας να μείνουν ακατάλυπτοι.
Στα δικά σας παιδιά καλή πρόοδο”.
Χρήστος Παρασκευάς
τ. Λυκειάρχης