Ο Σύλλογος Γονέων του σχολείου προχώρησε από τώρα σε επαφές με το Λυκειάρχη και τους αρμόδιους φορείς, νομάρχη, δήμαρχο και διευθύντρια Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, αναζητώντας λύσεις, αλλά μάλλον δεν θα μπορούν να δοθούν.
Στην Ελλάδα και στο Κιλκίς δεν έχουμε συνηθίσει να σχεδιάζουμε με προοπτική. Ήταν φανερό για την πόλη του Κιλκίς, που ο πληθυσμός της αυξάνεται τα τελευταία 20 χρόνια με καταπληκτικούς ρυθμούς, που έχουμε φθάσει στη δημιουργία 10ου Δημοτικού Σχολείου, πως κάποια στιγμή τα δυο Λύκεια της πόλης δεν θα ήταν αρκετά για να φιλοξενήσουν τον αυξημένο αριθμό μαθητών.
Ο διάλογος των εκπροσώπων του Συλλόγου Γονέων με το νομάρχη και το δήμαρχο Κιλκίς ήταν και αδιέξοδος και απογοητευτικός. Λύση στον ορίζοντα δεν υπάρχει και πώς να υπάρξει, αφού δεν έγινε κανένας σχεδιασμός. Τα νέα Λύκεια δεν προκύπτουν από τη μια μέρα στην άλλη. Και πολύ περισσότερο, όταν στο Κιλκίς δεν διαθέτουμε ούτε καν το οικόπεδο!
Μετά τις επαφές ο Σύλλογος απηύθυνε ανοιχτή επιστολή προς τους φορείς, στην οποία αναφέρει:
«Η εκπαίδευση των παιδιών μας θεωρείται ως προτεραιότητα στους στόχους της Πολιτείας. Ο χρόνος όμως κυλάει και οι αλλαγές στην υποδομή και την ποιότητα που παρέχεται στο πλαίσιο της εκπαίδευσης γίνονται με τέτοιο ρυθμό που προκαλείται αναστάτωση. Ακούγονται παράπονα, γίνονται διαμαρτυρίες, συγκρούονται απόψεις και καταφεύγουμε σε ατελείωτες συζητήσεις για πράγματα που στο τέλος όλοι συμφωνούμε ότι είναι αυτονόητα. Ποιος φταίει; Ο ένας ρίχνει το φταίξιμο στον άλλο γιατί δε δέχεται το μερίδιο ευθύνης που έχει πρώτα από όλα ο ίδιος για την κατάσταση που υπάρχει.
Ως εκπρόσωποι των γονέων και κηδεμόνων του 1ου Ενιαίου Λυκείου Κιλκίς σε μια συζήτηση με τον Λυκειάρχη, πριν αρχίσει το νέο σχολικό έτος, βιώσαμε το πρόβλημα της λειτουργίας του Λυκείου μας πιο έντονα για τη φετινή διδακτική χρονιά, εξαιτίας της αύξησης του αριθμού των παιδιών στην πόλη μας. Αναμενόμενο να συμβεί αυτό, από τη στιγμή που έχει αυξηθεί ο αριθμός των Νηπιαγωγείων και των Δημοτικών Σχολείων που λειτουργούν στην πόλη μας.
Έτσι, λοιπόν, σύμφωνα με τα δεδομένα πρόκειται στο 1ο Λύκειο Κιλκίς να λειτουργήσουν το νέο διδακτικό έτος τα εξής τμήματα: στη Γ΄ Λυκείου 5 τμήματα με αναλογία 29-30 παιδιών στο καθένα από αυτά, στη Β΄ Λυκείου 5 τμήματα με αναλογία 27-29 παιδιών στο καθένα από αυτά και στην Α΄ Λυκείου με δεδομένο του αριθμού των 184 μαθητών εισακτέων προς εγγραφή θα λειτουργήσουν 7 τμήματα. Σύμφωνα με τα παραπάνω στοιχεία οι υπάρχουσες αίθουσες του Σχολείου μας δεν αρκούν για να φιλοξενήσουν το συγκεκριμένο αριθμό παιδιών (αναγκαιότητα ύπαρξης τουλάχιστον τεσσάρων ακόμα αιθουσών διδασκαλίας).
Ως Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων θεωρούμε ότι η αναγκαιότητα λήψης μέτρων πριν την έναρξη του διδακτικού έτους θα πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα όλων των φορέων που εμπλέκονται στο πλαίσιο της εκπαίδευσης των παιδιών μας και η επίλυση των προβλημάτων που προκύπτουν θα εξασφαλίσει την ομαλή λειτουργία του σχολείου μας.
Σε αυτό το σημείο η πρώτη σκέψη ήταν και η προσφυγή μας στην Πολιτεία, η συνάντηση με κάθε Υπεύθυνο από εσάς, ο οποίος εμπλέκεται στο πλαίσιο της εκπαίδευσης (κ. Νομάρχη, κ. Δήμαρχο, κα. Διευθύντρια Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης). Αξιοσημείωτη ήταν η επιθυμία σας να βοηθήσετε αλλά και η επισήμανσή σας στις δυσκολίες που συναντάτε. Αυτό όμως που μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν τελικά ότι κάθε τι που αφορά όλους μας πρέπει να το αντικρύσουμε μέσα από ένα βλέμμα που δε θα έχει σχέση με την αποσπασματικότητα της αίσθησης του κάθε ενός ξέχωρα , αλλά που θα στηρίζεται σε μια κοινή αντίληψη και αντιμετώπιση. Γνωρίζουμε φυσικά ότι καθημερινά από τη θέση της εξουσίας ο κάθε λειτουργός της Πολιτείας, όπως και εσείς, έρχεστε αντιμέτωποι με πολλές καταστάσεις που επείγουν στη λύση τους. Όμως κάποιες από αυτές έχουν την ιδιαιτερότητα αντιμετώπισης στο πλαίσιο ομαδικής συνεύρεσης και συνεργασίας όπως η συγκεκριμένη περίπτωση.
Όλοι μας από το ρόλο του γονέα και ενόψει των Πανελληνίων ζητάμε το καλύτερο για την εκπαίδευση των παιδιών μας. Ως φορολογούμενοι πολίτες δεχόμαστε τις υποχρεώσεις απέναντι στην Πολιτεία και το ίδιο ζητάμε από τους λειτουργούς της να πράξουν. Απέναντι στις περσινές καταλήψεις και τα ζητούμενα των παιδιών - πολλά είχαν τη λογική και την ωριμότητα να τα διακρίνουν και να τα επιζητούν- αντιμετωπίζουμε σοβαρά το θέμα, πριν γίνει αφορμή για καταστάσεις που δεν ευνοούν κανένα από εμάς. Μας αφορά το πλαίσιο εκπαίδευσης των παιδιών μας, αλλά η επίλυση των προβλημάτων είναι αντικείμενο των φορέων της Πολιτείας.
Το πρόβλημα τέθηκε, οι δυσκολίες επισημάνθηκαν και ο καθένας ας πάρει το μερίδιο της ευθύνης που του αναλογεί και ας πράξει με την πραγματική επιθυμία να βοηθήσει. Απεχθανόμαστε τη λογική να τρέχουμε για το αυτονόητο, το οποίο στην προκειμένη περίπτωση είναι να υπάρχει ο χώρος για τη μάθηση, γεγονός που προϋποθέτει την επαγρύπνηση απέναντι σε προβλήματα που θα ακολουθήσουν. Επαγρύπνηση με την έννοια του σχεδιασμού, της οργάνωσης και της διευθέτησης καταστάσεων πάνω σε στόχους μακροπρόθεσμους και όχι σε λύσεις προσωρινές όπως να αποτρέψουμε τη λειτουργία αιθουσών για τον σκοπό τον οποίο έχουν χτιστεί, π.χ τεχνολογίας, και τη μετατροπή τους σε αίθουσες διδασκαλίας ή τη λειτουργία σε πρωινή και απογευματινή βάρδια (γυρνώντας σε συστήματα που κάποιοι άλλοι έδωσαν τέλος, εξαιτίας της αντιπαιδαγωγικότητας).
Το καλοκαίρι συνεχίζεται με το καμπανάκι του προβλήματος να το έχουμε χτυπήσει πριν ξεκινήσει το σχολείο. Τα άλλοθι του «δε γνωρίζω» ή του «θα πράξω για φέτος αυτό… και του χρόνου…» έχουν τελειώσει. Αυτό που περιμένουμε είναι λύση και απάντηση με σκέψη και σχεδιασμό σε χρόνο που ορίζεται στο μέλλον που ακολουθεί και όχι στο παρόν…»