Ο κ. Κωνσταντίνος Κιλτίδης, τόνισε την ανάγκη υλοποίησης μιας στρατηγικής, που θα εξασφαλίσει την παραγωγή, στα πεδία του πρωτογενούς τομέα και της μεταποίησης, με υγιεινή, ασφάλεια και ιδιαίτερα ποιοτικά γνωρίσματα για τα παραγόμενα αγαθά και υπογράμμισε τη σημασία υποστήριξης του παραγωγικού χώρου, με συγκροτημένο δίκτυο ευφυούς γεωργίας και στόχους την ολοκληρωμένη διαχείριση και τη διασύνδεση της παραγωγής με όλα τα ερευνητικά και εκπαιδευτικά κέντρα, με ταυτόχρονη εκπαίδευση των εκπαιδευτών (Πρόγραμμα Horizon NextFood). Ως αναγκαιότητες σχολίασε τη δικτύωση με σύγχρονες εφαρμογές και πλατφόρμες σε διεθνή και διακρατικά δίκτυα, τη δημιουργία Τράπεζας Γης και ιδίως τη χρηματοπιστωτική στήριξη, καθώς την οργάνωση ενός δικτύου εξωστρέφειας στρατηγικού χαρακτήρα.
Επισήμανε, ως εργαλεία ανάπτυξης των αγροδιατροφικών προϊόντων, τη δημιουργία εστιών σε αλυσίδες διάθεσης με χαρακτηριστικότερες τον τουρισμό και τον πολιτισμό, τις ομαδοποιήσεις ιδιαίτερων τροφίμων, όπως αυτών που αφορούν στην υπέρταση, τον διαβήτη ή τα λεγόμενα superfoods, την εξασφάλιση ελεγκτικών μηχανισμών διασφάλισης της μεταφοράς οφέλους, από το ράφι στην παραγωγή και τη ανάπτυξη εκθετηρίων προβολής και διάθεσης προϊόντων όπως και των ηλεκτρονικών δημοπρατηρίων.
Τέλος, επεσήμανε το πρόβλημα, που υπάρχει στην οικονομική ενίσχυση στις Αγροδιατροφικές Συμπράξεις, καταργώντας την παράγραφο 3 του άρθρου 9 του νόμου 4015/2011, που έδινε την δυνατότητα στο Ταμείο Γεωργίας και Κτηνοτροφίας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων/ΥΠΑΑΤ να χρηματοδοτεί τις Αγροδιατροφικές Συμπράξεις για ενίσχυση του έργου τους. Οι Αγροδιατροφικές Συμπράξεις ορίζονται ως Αστικές Μη Κερδοσκοπικές Εταιρείες, προφανώς δίνοντας ιδιωτική οικονομική αντίληψη λειτουργίας, αλλά και χαρακτηριστικά κοινωφελούς προσφοράς.
Η εν λόγω νομοθετική παρέμβαση οδηγεί τις Αγροδιατροφικές Συμπράξεις σε αδυναμία και εν τέλει απραξία για να επιτελέσουν τους σκοπούς για τους οποίους συστάθηκαν. Ενώ ιδρύθηκαν και συστάθηκαν, ως μοχλός ιδιωτικής αντίληψης, για την υποστήριξη του αγροδιατροφικού τομέα στις Περιφέρειες. Κλείνοντας, ανέδειξε την ανάγκη να θεμελιωθούν θεσμοί και δράσεις της συνθετικής υπόστασης του γεωργοδιατροφικού τομέα, για να οδηγηθούμε σε ασφαλείς προσανατολισμούς προώθησης των διατροφικών προϊόντων.
