Τρίτη, 19 Μαρτίου 2024, 5:23:54 πμ
Τρίτη, 18 Σεπτεμβρίου 2018 20:51

Ευτυχώς υπάρχουν (ακόμα) βιομηχανία και αγροτικές επιδοτήσεις

Η στατιστική απεικόνιση της παραγωγικής φτώχειας του ν. Κιλκίς, και της παράδοξης εισοδηματικής ανάνηψης, όπως προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ στην 16ετία 2000- 2015.

 

 

Του Θεοφύλακτου Παγλαρίδη.

Ο ν. Κιλκίς παρότι δεν είναι ο μικρότερος πληθυσμιακά αποδεικνύεται με βάση τα επίσημα στοιχεία της Ελληνικής Στατικής Υπηρεσίας (ΕΛΣΤΑΤ) ο φτωχότερος παραγωγικά νομός της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας καθώς το μερίδιο του στο συνολικό ακαθάριστο προϊόν της Περιφέρειας ανέρχεται το 2015 σε 3,85%. Η Θεσσαλονίκη φυσικά κατέχει τη "μερίδα του λέοντος" με το 64% του παραγόμενου προϊόντος να ανήκει σ' αυτήν και κατά σειρά: Οι Σέρρες το 7,02%, η Ημαθία το 6,6%, η Πέλλα το 6,53%, η Χαλκιδική το 6,03% και η Πιερία το 5,97%.
Μάλιστα δοθείσης της παραγωγικής σύνθεσης του περιφερειακού ΑΕΠ στο Κιλκίς, τα στοιχεία αποδεικνύουν ότι και αυτό το ισχνό 3,85% του κιλκισιακού μεριδίου οφείλεται κυρίως στην παρουσία και λειτουργία ορισμένων μεγάλων βιομηχανικών μονάδων που με τον όγκο παραγωγής τους "αποκρύπτουν" την παραγωγική πενία του πρωτογενούς τομέα που υφίσταται πολύ καιρό πριν την κρίση, αφενός την φτώχεια της μονοκαλλιέργειας δημητριακών και αφετέρου την κατακρήμνιση της κτηνοτροφίας.
Μάλιστα το πενιχρό μερίδιο του ν. Κιλκίς στο περιφερειακό ΑΕΠ Κ. Μακεδονίας υφίσταται διαχρονικά καθώς στην 16ετία 2000-2015 κυμάνθηκε από το 3,56% του 2006 με "ταβάνι" το 4,03% του 2014, όταν για λόγους που χρειάζονται περαιτέρω διερεύνηση αυξήθηκε (όπως και στην Πέλλα, αλλά εκεί λιγότερο) κατά 6,43% (!) σε σύγκριση με το 2013.
Η πορεία του κιλκισιακού ΑΕΠ παρουσιάζει ενδιαφέρον καθώς σε αυτό αποτυπώνεται η έκρηξη στην περίοδο της ευμάρειας (με δανεικά) που κορυφώνεται στην Περιφέρεια το 2008 για να πάρει την κατιούσα στην συνέχεια, ενώ στο Κιλκίς η κορύφωση καταγράφεται το 2007.
Πάντως και σε επίπεδο Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος από το 2000 μέχρι το 2015 καταγράφεται αύξηση 20% (915-762) στο ν. Κιλκίς.
Νωρίτερα όμως στα χρόνια της ευμάρειας (με δανεικά) η έκρηξη ήταν θεαματική. Το μεγάλο μπουμ καταγράφηκε το 2007 όταν το Κιλκίς κατέγραψε σε εκείνον τον χρόνο αύξηση 18,6% στην ακαθάριστη παραγωγή του, ποσοστά που θεωρούνται εξωπραγματικά και πέραν πάσης (οικονομικής) λογικής.
Η θεαματική άνοδος όμως ξεκίνησε το 2001 όταν το ΑΕΠ του ν. Κιλκίς αυξήθηκε κατά 12%, ενώ και το 2004 (χρονιά ολυμπιακών αγώνων) η αύξηση του παραχθέντος προϊόντος ξεπέρασε το 12,2%.
Είναι εντυπωσιακό ότι στην οχταετία 2000-2007 η αύξηση του ΑΕΠ στο ν. Κιλκίς άγγιξε το 64% για να ξεκινήσει η κάθοδος από το 2008 στο Κιλκίς και να συνεχιστεί μέχρι το 2015 με ενδιάμεση (και ανεξήγητη - αδιερεύνητη) άνοδο 6,4 το 2014 όπως προαναφέραμε.
Μάλιστα είναι αυτή η άνοδος που συγκράτησε τις ζημιές της πολυετούς κρίσης ώστε στην 16ετία 2000-2015 η άνοδος του ΑΕΠ να ξεπεράσει κατά τι το 20%. Όπερ σημαίνει ότι στα χρόνια της κρίσης ο ν. Κιλκίς έχασε περισσότερο από το 44% των κερδών του από την περίοδο της ευμάρειας (2000-2007).
Αναφορικά με την Περιφέρεια ο πλέον πληγωμένος από την κρίση νομός είναι ο γειτονικός των Σερρών καθώς απώλεσε μισή μονάδα συμμετοχής στο περιφερειακό ΑΕΠ (από το 7,5% του 2000 περιορίστηκε στο 7,02% του 2015), η Ημαθία που από το 7,31% της συμμετοχής της το 2000 περιορίστηκε στο 6,6% . Σταθερά είναι τα μερίδια του ν. Κιλκίς και της Θεσσαλονίκης, οριακή αύξηση μεριδίου καταγράφηκε στην Πέλλα (από το 6,44% του 2000 στο 6,53% του 2015) και οι κερδισμένοι νομοί είναι η Χαλκιδική που αύξησε το μερίδιό της στο περιφερειακό ΑΕΠ από το 5,65% στο 6,03% και η Πιερία από το 5,54% στο 5,97%. Βεβαίως δεν είναι συμπωματικό ότι στους νομούς αυτούς ο τουρισμός κατέχει σημαντικό μερίδιο του ακαθάριστου προϊόντος.

Κατά κεφαλήν περιφερειακό εισόδημα (κάτω πίνακας)
Και ω του θαύματος. Ενώ είμαστε ο φτωχότερος παραγωγικά νομός της Περιφέρειας, στο κατά κεφαλήν περιφερειακό εισόδημα, πάντα με βάση τους επίσημους πίνακες της ΕΛΣΤΑΤ για την περίοδο 2000-2015, η εικόνα σχεδόν αντιστρέφεται. Κατέχουμε την τρίτη θέση μετά τη Θεσσαλονίκη και την Χαλκιδική αφού το 2015 σε κάθε Κιλκισιώτη αντιστοιχούν 11.379 ευρώ (Θεσσαλονίκη 13.628, Χαλκιδική 12.973).
Θα συνιστούσε μαγική εικόνα αν δεν λαμβάναμε υπόψιν την οικονομική παθογένεια της εκτεταμένης (και τώρα) φοροδιαφυγής και της εισοδηματικής εξάρτησης του νομού Κιλκίς από τις επιδοτήσεις και το εισόδημα από τους εργαζόμενους στη βιομηχανία.
Είναι εισόδημα που δεν μπορεί να "εξαφανιστεί" από τους στατιστικούς πίνακες σε αντίθεση με εισοδήματα που προκύπτουν από τον τουριστικό, τον γενικότερο τριτογενή (υπηρεσίες) τομέα όπου το Κιλκίς υστερεί δραματικά και αρκεί προς τούτο να καταγράψει κανείς τη δραματική εικόνα που παρουσιάζουν οι τοπικές αγορές των τριών τεσσάρων αστικών και ημιαστικών αγορών του νομού.
Ένας ακόμα πρόσθετος λόγος που εξηγεί γιατί ενώ παραγωγικά υστερούμε, στο κατά κεφαλήν περιφερειακό εισόδημα ξεχωρίζουμε στην Κ. Μακεδονία είναι και το καθεστώς αναρχίας που επικρατεί στις αγορές αγροτικών προϊόντων υψηλής ζήτησης και αξίας. Όπου η καταγραφή του εισοδήματος είναι τουλάχιστον προβληματική κι έτσι νομοί αποδεδειγμένα παραγωγικοί εμφανίζονται ως πάμφτωχοι.
Η ανάγνωση του πίνακα άλλωστε είναι λίαν διαφωτιστική των όσων συμπερασμάτων και εξηγήσεων καταγράψαμε.
Να σημειώσουμε, τέλος ότι σε επίπεδο κατά κεφαλήν περιφερειακού εισοδήματος η γενική καμπή από την ευμάρεια στην κρίση εμφανίζεται στα στοιχεία του 2007 (υψηλότερο) κι όχι του 2008 όπως στο ΑΕΠ καταγράψαμε με μόνη εκεί εξαίρεση το Κιλκίς. Η μέγιστη συνολική αύξηση του εισοδήματος αφορά στο διάστημα αυτό (1000-2007) με 49%, ενώ σε όλη την 16ετία (2000-2015) το κατά κεφαλήν εισόδημα αυξήθηκε 17%. Έχασε δηλαδή στην περίοδο της κρίσης το 32% από τα 49% που είχε κερδίσει μέχρι το 2007.
Πάντως και στο εισόδημα το Κιλκίς παρουσιάζει το ανεξήγητο και αδιερεύνητο για εμάς "μπουμ" του 2014 όπου σε σχέση με το 2013 καταγράφει αύξηση σχεδόν 7%! Αύξηση ωστόσο παρουσιάζει το ίδιο έτος και η Πιερία με 1,6%, και οριακά και η Ημαθία με 0,23%.
Οι επίσημοι πίνακες της ΕΛΣΤΑΤ είναι στη διάθεσή σας για ανάγνωση και μελέτη. Ευπρόσδεκτη είναι κάθε πληρέστερη μελέτη που ενδεχομένως οδηγεί (και) σε άλλα συμπεράσματα και εξηγήσεις.