Ο Εντοργάν ήρθε να απαιτήσει συγκυριαρχία στο Αιγαίο, στην ΑΟΖ, νέο status  με γκρίζες ζώνες, Τουρκική δήθεν μειονότητα στη Θράκη και άλλα ενδεχόμενος που μας διαφεύγουν. Μετά την σύσκεψη κορυφής είχαμε ραγδαίες εξελίξεις σε όλα τα μέτωπα:
 Αμφισβήτηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων που απορρέουν από το διεθνές δίκαιο και συνθήκες.
  Οι φραστικές επιθέσεις από κυβερνητικούς αξιωματούχους και από τον ίδιο πολλές  και σκληρές.
 Παραλήρημα μίσους και εθνικισμού που βρήκε ανταπόκριση σε όλα τα κόμματα και στον τύπο της Τουρκίας.
  Δεν μείνανε όμως  μόνο στα λόγια και στη ρητορική. Πολεμικά πλοία γέμισαν οι Ελληνικές θάλασσες, η  μία πρόκληση διαδέχεται την άλλη. Τελευταία η ενέδρα και σύλληψη των δύο στρατιωτικών μας στην μεθόριο του Έβρου. Η Τουρκία προσπαθεί να μας οδηγήσει σε σύγκρουση.
Σύνεση η αδυναμία ;   ψυχραιμία η κάτι άλλο συγκρατούν την χώρα μας, και πράξεις που κάτω από άλλες συνθήκες θα είχαν  άμεση απάντηση τώρα προσπερνιούνται χωρίς αντίδραση. Ταπεινώνουν το έθνος, ταπεινώνουν τις ένοπλες δυνάμεις, καταλύουν κάθε έννοια δικαίου.
Παρέλασαν από την Τουρκία ο Πρωθυπουργός των Σκοπιών Ζόραν Ζάεφ, ο Πρόεδρος  Γκιόργκι Ιβανόφ καθώς και ο Αλβανός πρωθυπουργός Έντι Ράμα.
Τα αποτελέσματα αυτών των επισκέψεων και διαβουλεύσεων είναι ορατά. Αλλάξανε στάση τα Σκόπια, κάνουμε δύσκολη την διαπραγμάτευση.  
Δεν ανοίγουν συζήτηση προς το παρόν για την ΑΟΖ οι Αλβανοί στο Ιόνιο. Παράλληλα δε σε μια σύρραξη με την Τουρκία υπάρχει κίνδυνος αναταραχής και στην ευαίσθητη περιοχή των Βαλκανίων, ας μην το παραβλέπουμε.
Προφανώς για να προλάβει η κυβέρνηση αρνητικές εξελίξεις στην περιοχή, υπό πίεση επιχειρεί να κλείσει τα θέματα με τα Σκόπια εις βάρος των Εθνικών συμφερόντων και αγνοώντας κινητοποιήσεις, συλλαλητήρια και αντιδράσεις.
Πέρα από τα προβλήματα που υπάρχουν, με την προκλητικότητα των Τούρκων, την αδιαλλαξία των Σκοπιανών και την περίεργη στάση της Αλβανίας έχουμε και τις δυσκολίες του πολιτικού μας κόσμου που αρνείται πεισματικά να διακρίνει τους κινδύνους που διατρέχει το έθνος και να φροντίσει για εθνική συναίνεση.
Είναι καιρός οι πολιτικοί αρχηγοί να κληθούν από την κυβέρνηση σε σύσκεψη υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και αυτό να επαναληφθεί αν στην πορεία κριθεί αναγκαίο.
Χρειαζόμαστε κοινή εθνική γραμμή.
Οι κίνδυνοι για το έθνος είναι μεγάλοι.
Η διεθνής κοινότητα δεν θέλει να θυμηθεί τις υποχρεώσεις που ανέλαβε με την συνθήκη της Λωζάνης.
Η συμμαχία του ΝΑΤΟ παρακολουθεί με απάθεια τον Ερντογάν που ημέρα με την ημέρα γίνεται ποιο επικίνδυνος και μια σύρραξη είναι ορατή με εμπλοκή σε πρώτη φάση δύο κρατών μελών αυτής της συμμαχίας.
Η  Ευρώπη δείχνει να μην κατανοεί τον κίνδυνο και  δεν παίρνει ουσιαστική θέση. Αρέσκεται και αρκείται σε κάποιες φραστικές παρεμβάσεις ελάχιστων αξιωματούχων.
Τις  μεγάλες δυνάμεις άλλα τις απασχολούν κάνουν παιχνίδια στην πολύπαθη Συρία και τώρα μάλλον καραδοκούν για ωφέλει από αυτή την κρίση.
Χαθήκανε οι φιλέλληνες, δεν έχουμε στήριξη από κανένα.
Παλιότερα πολιτικές προσωπικότητες του εξωτερικού, δημοσιογράφοι, διανοούμενοι, δημιουργούσαν ευνοϊκό κλίμα υπέρ των Ελληνικών θέσεων.   Τώρα τι γίνεται, μείναμε μόνοι, δεν εμπνέουν κανέναν τα δίκαια μας, δεν πείθουμε κανέναν.
Τι κάνουν οι διπλωμάτες μας το Υπουργείο εξωτερικών ;   Γιατί βιώνουμε τέτοια απομόνωση;  Είπαμε μετά την γενιά των μεγάλων πολιτικών ανδρών, πως πρέπει να συμβιβαστούμε με ηγέτες μέτριου πολιτικού εκτοπίσματος.
Δυστυχώς όμως αυτό από ότι φαίνεται έχει κόστος.
Ας ελπίσουμε ότι δεν θα έχει βαρύ τίμημα για τους πολίτες και την πατρίδα.