Στην Αμερική ιδρύθηκαν δεκάδες Κέντρα για την ψυχική κυρίως, περίθαλψη των ανθρώπων, που έχασαν έναν πόλεμο, ενώ άνηκαν στη μεγαλύτερη πολεμική μηχανή του πλανήτη. Και τον έχασαν από τους ρακένδυτους, πεινασμένους του Β. Βιετνάμ. Έπρεπε στα Κέντρα αυτά, οι βετεράνοι να ξεχάσουν. Έπρεπε να τους αλλάξει η πραγματικότητα που βίωσαν. Έπρεπε να ξεχάσουν τη φρίκη της ζούγκλας. Να ξεχάσουν τους Βιετκόνγκ που ξεφύτρωναν μέσα από τη γη, να ξεχάσουν τα δένδρα που ξαφνικά έπεφταν πάνω τους με τα μυτερά κλαδιά, να ξεχάσουν τα «μπόντζο», τις τρύπες στο έδαφος με τα καμουφλαρισμένα μυτερά δηλητηριασμένα ξυλαράκια, να ξεχάσουν το σφύριγμα από τα βέλη και τα ακόντια που ερχόταν απ’ το πουθενά και τους αποδεκάτιζαν. Να ξεχάσουν το στρατηγό Γκιαπ. Να ξεχάσουν τη μέρα που τους είπαν ότι νικήθηκαν.
Και ύστερα ήρθε ο… Ράμπο. Και οι ηττημένοι βετεράνοι έβλεπαν έναν (ΕΝΑΝ) και μόνο κομάντο να επιστρέφει στο Βιετνάμ και να αποδεκατίζει με ένα (ΕΝΑ) όπλο τους Βιετκόνγκ και να εξολοθρεύει ολόκληρες σοβιετικές μεραρχίες. Να νικάει μόνος του δηλαδή εκεί που απέτυχαν οι εκατοντάδες χιλιάδες πεζοναυτών με τα αναρίθμητα άρματα και αεροπλάνα.
Και τότε οι βετεράνοι των ασύλων άρχισαν να βάζουν μαζικά τέρμα στη ζωή τους. Τα ψεύτικα τα λόγια , τα τότε fake news έφεραν το αντίθετο αποτέλεσμα στα ψυχικά ράκη των Ιδρυμάτων.
«Δηλαδή μας λένε ότι κερδίσαμε;»
Έπρεπε να’ ρθει πολύ αργότερα από τους Ράμπο, ο Τομ Κρουζ στο ανεπανάληπτο «Γεννημένος την 4η Ιουλίου» για να ξαναβάλει τα πράγματα στη θέση τους. Στην πλευρά της ήττας, της κατάρρευσης, του ψυχικού και σωματικού ράκους.
Κάτι παρόμοιο με τους Αμερικανούς του Βιετνάμ πρέπει να ένιωσαν και οι Έλληνες «βετεράνοι» του οκταετούς πολέμου των Μνημονίων. Την 21η Αυγούστου 2018 δια στόματος πρωθυπουργού από την Ιθάκη, έμαθαν ότι νίκησαν! Ότι οι θυσίες δεν πήγαν χαμένες. Ότι «κακό όνειρο ήταν και πάει». Ότι οι μισθοί και οι συντάξεις δεν έπαθαν το παραμικρό. Ότι τα εργοστάσια και οι βιοτεχνίες δεν έκλεισαν. Ότι τα ρολά στα μαγαζιά δεν κατέβηκαν. Ότι οι 500.000 παραγωγικοί νέοι δεν ξενιτεύτηκαν. Ότι η ανεργία δεν παραμένει κολλημένη στο 25%. Ότι η Ελλάδα επιτέλους, επιστρέφει στις Αγορές. Οι Αγορές ήταν η Ιθάκη…
Ότι, εν τέλει, νικήσαμε!
Όχι, οι ημέτεροι «βετεράνοι» δεν αυτοκτονούν μαζικά μετά την 21η Αυγούστου. 2018. Το έκαναν κι εξακολουθούν να το κάνουν, κατά μόνας, αξιοπρεπώς και χωρίς επίσημες ανακοινώσεις.
Ο Ναζωραίος επί του Σταυρού έζησε τον Τελευταίο Πειρασμό. Έναν πειρασμό γλυκό, ανθρώπινο, μαυλιστικό. Τον λύτρωσε «ένα καλάμι που τεντώθηκε από τη γης, κι ένα σφουγγάρι, βουτημένο στο ξίδι» (Καζαντζάκης).
Εμάς ποιος θα μας ξυπνήσει; Λογικά όχι Αυτοί, αλλά οι Άλλοι. Αρκεί να φτιάξουν την Άλλη Ελλάδα, Όχι την Ελλάδα των Άλλων.
Υ.Γ. Ποντάρω στο δεύτερο. Ποντάρετε…