Αλήθεια, πόσοι από εμάς δεν έχουμε ταξιδέψει χιλιόμετρα μακριά, προκειμένου να δούμε κάποια αξιοθέατα, κάποιον τόπο ιστορικό, κάποιο μουσείο, ή μνημείο της φύσης;
Μπορεί τα δικά μας αξιοθέατα εδώ στο Κιλκίς να μην είναι τόσο γνωστά στο ευρύ κοινό της χώρας μας, και να μην τυγχάνουν μεγάλης προβολής, όμως αυτό δεν δικαιολογεί σε καμία περίπτωση τη στάση μας απέναντι τους. Είναι αδιανόητο οι κάτοικοι αυτού του τόπου να μην έχουμε επισκεφθεί έστω και μία φορά αυτά που ονοματίζουμε αξιοθέατα ενός τόπου. Να ζεις δηλαδή στο Κιλκίς και να μην έχεις πάει στο αρχαιολογικό Μουσείο, στον αρχαιολογικό χώρο του Ευρωπού, στο Παλατιανό, στη λίμνη Μεταλλείου, στη γαλάζια λίμνη στο Πάικο, στα Χίλια δένδρα, στη Δοϊρανη, στο Σπήλαιο στο Κιλκίς, στον Βοτανικό Κήπο στα Κρούσσια.
Δεν γνωρίζω ποιος ο λόγος αυτής της απαξιωτικής συμπεριφοράς και αδιαφορίας μας απέναντι στις ομορφιές του τόπου μας, όποιος όμως και αν είναι πιστεύω πως είναι απλά μια δικαιολογία.
Στη λίστα των αδιάφορων, σε ότι αφορά τον Βοτανικό Κήπο, δυστυχώς βρισκόμουν μέχρι πριν λίγες ημέρες και εγώ. Από το 2001 λειτουργεί και ομορφαίνει τα έτσι και αλλιώς όμορφα Κρούσια. Για σκεφτείτε, υπάρχουν 2.000 και πλέον Βοτανικοί Κήποι στον κόσμο και το δικό μας το Κιλκίς αξιώθηκε να φιλοξενεί τον μοναδικό στην Ελλάδα Βοτανικό Κήπο με φυτά της Βαλκανικής Χερσονήσου.
Κι όταν τόσα χρόνια δεν καταδέχτηκες να πας έστω και μια φορά σ’ αυτό το καταπληκτικό πάρκο αναψυχής, σ’ αυτό το πανέμορφο ζωντανό μουσείο που είναι δίπλα σου, δύο τσιγάρα δρόμος, ε τότε είσαι πέρα για πέρα αδικαιολόγητος. Πριν από λίγες ημέρες πήρα τη μεγάλη απόφαση να βγω από την λίστα των αδιάφορων, και να μπω σ΄αυτήν των επισκεπτών.
Βέβαια αυτή η περίοδος δεν είναι και η πιο κατάλληλη, το πάπλωμα της Άνοιξης δεν έχει μαζέψει ακόμη το πάπλωμα του χειμώνα, τα φυτά και τα δένδρα αργούν ακόμη να ανθίσουν, όταν ολοκληρωθεί η ανθοφορία τους, προς το τέλος της Άνοιξης, τότε, μας είπε η φιλόξενη και φιλότιμη ξεναγός Ευρώπη Δαλαμπίρα, το θέαμα είναι μοναδικό και συναρπαστικό. Τότε ο Βοτανικός Κήπος δεν θα είναι μόνο ένα πάρκο αναψυχής (310 στρ.) αλλά ένας τεράστιος κήπος των αισθήσεων, όπου ποικίλα σχήματα και χρώματα του φυτικού κόσμου, οι διάφορες μορφές φύλλων, ανθέων και καρπών, οι ποικίλες συμμετρίες των φυτικών οργάνων οι διαφορετικές οσμές και γεύσεις, ο ήχος των τεχνητών καταρρακτών και των ζωϊκών οργανισμών που φιλοξενεί ενεργοποιούν και ερεθίζουν τις αισθήσεις των επισκεπτών. Όσοι λοιπόν δεν έχετε επισκεφθεί τον Βοτανικό Κήπο των Κρουσσίων, σας συνιστώ να το κάνετε. Οργανώστε με φίλους, παιδιά, ή εγγόνια σας μια επίσκεψη. Οι πινακίδες πληροφόρησης θα σας προσφέρουν γνώσεις για τα φυτά, τα παγκάκια, οι κρήνες, τα κιόσκια, το παρατηρητήριο, οι όμορφες διαδρομές περιήγησης που περιλαμβάνουν βραχόκηπους, φαρμακευτικούς και αρωματικούς κήπους, μικρές λιμνούλες, λιβάδια και δασικές εκτάσεις, θα σας προσφέρουν μια μοναδική δυνατότητα ανάπαυσης αναψυχής και περισυλλογής και όλα αυτά λίγα χιλιόμετρα μόλις από το Κιλκίς.
Υ.Γ.: Στην εξοχή ανοίγει η όρεξη, πάρτε κάτι μαζί σας, ένα πικ νικ σε ένα τέτοιο παραδεισένιο τόπο θα μοιάζει με γεύμα βασιλικό. Δυο χιλιόμετρα (μετά την Ποντοκερασιά υπάρχει και το ξενοδοχείο «Κρούσια» για φαγητό και καφέ, με παιδικές χαρές και διάφορες αθλητικές εγκαταστάσεις.
Υ.Γ.2: Αξίζουν συγχαρητήρια στήν ξεναγό του Κήπου, Ευρώπη Δαλαμπίρα, η οποία με ενθουσιασμό και αγάπη ξεναγεί και ενημερώνει τους επισκέπτες αλλά και στον αφανή συντηρητή του κήπου ο οποίος μόνος του προσπαθεί να φροντίζει αυτό τεράστιο πάρκο.
Η μικρή Πασχαλίνα
διηγείται την εμεπιρία της
23-3-2014
Σήμερα το πρωί όταν ξύπνησα χτύπησε το σταθερό του σπιτιού. Ήταν ο παππούς μου. Με είχε ρωτήσει αν εγώ και η αδερφή μου θέλαμε να πάμε μαζί με αυτόν και τη γιαγιά βόλτα στο Βοτανικό Κήπο Κρουσσίων. Εμείς φυσικά του απαντήσαμε πως θέλαμε.
Όταν ετοιμαστήκαμε κατεβήκαμε στην πιλοτή της οικοδομής και περιμέναμε τον παππού να έρθει να μας πάρει. Όταν ήρθε ξεκινήσαμε για τον κήπο.
Στο δρόμο είδαμε αρκετά κοπάδια, από πρόβατα, χωριά και φυτά όπως: λουλούδια, δέντρα, θάμνους και άλλα. Μόλις φτάσαμε στον Βοτανικό Κήπο κατεβήκαμε από το αμάξι και μαζευτήκαμε σε μια ομάδα για ξενάγηση. Στον κήπο είδαμε: διάφορα είδη λουλουδιών και αρκετά καρποφόρα δέντρα.
Αργότερα επειδή πεινάσαμε πήγαμε να φάμε στο ξενοδοχείο «Κρούσια» το οποίο είχε φανταστικό φαγητό. Ακόμα για τα παιδιά είχε διασκεδαστικά παιχνίδια. Στο ξενοδοχείο αυτό είχε και μικρά σπιτάκια στα οποία μπορούσε κανείς να μείνει.
Στο γυρισμό είδαμε δύο χελώνες οι οποίες προσπαθούσαν να περάσουν το δρόμο. Γι’ αυτό σταματήσαμε και τις περάσαμε απέναντι.
Εύχομαι να ξαναπάω στο μέλλον και να το ξαναζήσω!
Στεργιούλα Πασχαλίνα
