Υπάρχει ωστόσο ένα ερώτημα που θα έπρεπε να θέσει ο καχύποπτος αναγνώστης στον εαυτό του: Σε πόσες πινακίδες στους ελληνικούς δρόμους έχει δει μέχρι σήμερα την ονομασία “ΠΓΔΜ” – και τι θα γίνει με αυτές; Στο ερώτημα αυτό δεν είδαμε να δίνει απάντηση ο Περιφερειάρχης μας.

Οι περισσότερες πινακίδες στη Μακεδονία, ευγλώττως σήμερα παραπέμπουν σε πόλεις, αποφεύγοντας το επίμαχο “Μ”: Οδηγούν στα Σκόπια, στο Βελιγράδι, στη Μπίτολα. Και πράγματι, εάν οι γείτονές μας δεν αλλάξουν πρωτεύουσα, οι πινακίδες για τα Σκόπια θα παραμείνουν οι ίδιες, χωρίς να χρειαστεί το “αντάρτικο” του κυρίου Περιφερειάρχη. Για τις ελάχιστες πινακίδες που υπενθυμίζουν την ύπαρξη της πρώην ΠΓΔΜ, τι θα ισχύσει όμως; Θα αφαιρεθούν; Ή μήπως “δεν πρόκειται να αλλάξουν” κατά τη δέσμευση του κ. Τζιτζικώστα, στέλνοντας τους οδηγούς – Έλληνες και ξένους – σε μια ανύπαρκτη χώρα;

Εάν τα παραπάνω ερωτήματα μοιάζουν αστεία για τον αναγνώστη, ίσως θα έπρεπε να αναλογιστεί το πόσο σοβαρός είναι ο ίδιος κ. Τζιτζικώστας. Και εξηγούμαστε.

Ο κ. Τζιτζικώστας δεν είναι μονάχα Περιφερειάρχης και στέλεχος ηγετικό της Νέας Δημοκρατίας. Είναι και ο επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή των Περιφερειών (ΕΕΠ), δηλαδή στο κοινοβούλιο των Ευρωπαίων αιρετών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Πριν από δύο χρόνια μάλιστα, εξελέγη και αντιπρόεδρος της Επιτροπής αυτής, με την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας να βραβεύεται ως “Επιχειρηματική Περιφέρεια της Ευρώπης”. Αντιλαμβάνεται λοιπόν κανείς, πως ο Περιφερειάρχης μας δεν στερείται επαφών και συμπαθειών. Γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα, γνωρίζει και από διπλωματία: Σχετική εισήγησή του για την πολιτιστική διπλωματία υπερψηφίστηκε ομόφωνα από την ΕΕΠ το 2017, ενώ πριν λίγους μήνες, η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας άνοιξε γραφείο στις Βρυξέλλες – ένα αποτέλεσμα ομολογουμένως θετικό.

Ο κ. Τζιτζικώστας είναι μέλος της ΕΕΠ από το 2015. Δεδομένων των δηλώσεών του λοιπόν, και με όλες τις παραπάνω ιδιότητές του, θα περίμενε κανείς πως οι εθνικές του ευαισθησίες θα ξεπερνούσαν τα όρια της πατρίδας μας. Θα περίμενε κανείς για παράδειγμα, πως με οποιονδήποτε τρόπο θα αντιδρούσε σε συμπερίληψη της λεγόμενης μακεδονικής γλώσσας σε επίσημα έγγραφα της Επιτροπής, τουλάχιστον απ' την στιγμή που έγινε αντιπρόεδρός της. Στην πράξη, στις ανακοινώσεις για τις δυο συνεδριάσεις της ΕΕΠ με την αντίστοιχη Ένωση Αιρετών των Σκοπίων (ZELS) που πραγματοποιήθηκαν τον Απρίλιο του 2018, αναφέρονται οι γλώσσες της επίσημης μετάφρασης με τις καθιερωμένες συντομογραφίες τους: Εκεί απαντάμε τη γλώσσα EL (ελληνικά), πλάι στη γλώσσα ΜΚ με παραπομπή στον γλωσσικό κώδικα ISO 639-1, όπου καταγράφεται ως “Macedonian”. Αυτό δεν συνιστά “παράδοση της γλώσσας” κατά τον κ. Τζιτζικώστα; Ή μήπως νιώθει καλύτερα οχυρωμένος πίσω από τον κωδικό της;

Υπάρχουν ωστόσο και χειρότερα: Η ΕΕΠ στην οποία ο κ. Τζιτζικώστας μετέχει ως αντιπρόεδρος, φιλοξενεί στην ιστοσελίδα της και τις δράσεις της ALDA, μιας ακόμη ομάδας καταφερτζήδων που υποτίθεται πως “στηρίζουν τις τοπικές κοινότητες”, με πόρους που εξασφαλίζουν από την Κομισιόν, το Συμβούλιο της Ευρώπης “και άλλους δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς”. Σε χάρτη που αναρτά η ALDA στην ιστοσελίδα της ΕΕΠ ήδη από τον περασμένο Μάιο, όχι μονάχα αναφέρονται τα Σκόπια ως “Μακεδονία”, αλλά η έδρα της “Μακεδονίας” εμφανίζεται κάπου ανατολικά των Σερρών!

Για τα παραπάνω, ο κ. Τζιτζικώστας και το κόμμα του δεν είδαν και δεν άκουσαν τίποτα. Τώρα που ανεβαίνουν στα κεραμίδια προεκλογικά, θα βρεθεί κανένας “μακεδονομάχος” να τους ζητήσει τον λογαριασμό;