Η λέξη αριστερός είναι ένας αυτοπροσδιορισμός που περιέχει ανωτερότητα στις πολιτικές επιλογές , ένα είδος αυτοθαυμασμού για τις κοινωνικές ευαισθησίες και χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερες αγωνιστικές συμπεριφορές. Όταν δηλώνω αριστερός επιζητώ από τους γύρω μου τον θαυμασμό για αυτό που νομίζω ότι είμαι. Κάτι σαν τα παιδάκια που περήφανα δηλώνουν την ποδοσφαιρική τους προτίμηση: είμαι ΠΑΟΚαρα, θαυμάστε με!
Ο αριστερός πολιτικός είναι ένα παιδί που κατά κανόνα γεννήθηκε στο μαιευτήριο του ΚΚΕ και μεγάλωσε στις παιδικές χαρές του. Μαθήτευσε στα σχολεία του και όταν τελείωσε την πολιτική του επιμόρφωση δημιούργησε με την παρέα του ένα μικρό δικό του αριστερό κόμμα. Κάθε αριστερό κόμμα έχει τρία χαρακτηριστικά. 1)Την απόλυτη βεβαιότητα ότι αυτό και μόνον αυτό κατέχει την απόλυτη κομμουνιστική αλήθεια 2) την απόλυτη βεβαιότητα πως όλα τα άλλα αριστερά κόμματα είναι αιρετικά και δεν ερμηνεύουν σωστά τις αλάνθαστες (κομμουνιστικές) γραφές και 3) σαν συνέπεια του τελευταίου, την πολιτική κακοφωνία και την απόλυτη ασυνεννοησία με τα άλλα αδελφά αριστερά κόμματα.
Συνώνυμο της λέξεως αριστερός είναι η λέξη σύντροφος (μετάφραση του σοβιετικού καμαράντ) καθώς και οι λέξεις προοδευτικός και η λέξη δημοκράτης. Οι λέξεις αυτές χρησιμοποιούνται εξαντλητικά στην αριστερή προπαγάνδα, που μαχητικά ξεχωρίζει τους (αγνούς) αριστερούς από όλους τους άλλους πολίτες που στιγματίζονται ως χουντικοί ως φασίστες και τελευταία ως νεοφιλελεύθεροι και ως γερμανοτσολιάδες.
Η αριστερά ανθοβόλησε μέσα στο πολιτικό κλίμα που επικρατούσε στην χώρα μετά την χούντα. Έβγαλε καρπούς μέσα από τις προοδευτικές διαδικασίες που περιελάμβαναν φοιτητικές συνελεύσεις, κομματικά φεστιβάλ, πορείες και καταλήψεις. Η αριστεροφροσύνη έγινε το διαβατήριο που επέτρεπε και διευκόλυνε την επαγγελματική ανέλιξη ειδικά στον χώρο των δημοσιογράφων και των καλλιτεχνών. Όμως και τα συνδικάτα, τις πρυτανείες και τα επαγγελματικά σωματεία αριστεροί δεν τα οδηγούσαν;
Ο αριστερός δικαιολογεί την ύπαρξη του πολεμώντας το κεφάλαιο και τους αμερικανούς. Θυμάστε το ΠΑΣΟΚ στα νιάτα του, τότε που νόμιζε ότι είναι αριστερό κόμμα; «Έξω οι βάσεις του θανάτου, ένας είναι ο εχθρός ο ιμπεριαλισμός, ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο».
Οι μάχες μεταξύ των αριστερών γίνονται με γκράφιτι στους τοίχους των πανεπιστημίων και των οικοδομών, ο δε πόλεμος με το κεφάλαιο διεξάγεται στις λεωφόρους και πλατείες των μεγάλων πόλεων την ημέρα των διαδηλώσεων. Την δε 17η Νοεμβρίου διεξάγεται κάθε χρόνο η προγραμματισμένη μάχη με τους ιμπεριαλιστές, στην όποια νικημένοι είναι πάντα οι αμερικανοί.
Ο σύγχρονος αριστερός είναι ποτισμένος με μία ξεχωριστή νοοτροπία που χαρακτηρίζεται 1. Από την φαντασίωση ότι είναι αγωνιστής (εκ του ασφαλούς πάντα και μπροστά στις κάμερες) 2. Από την πεποίθηση ότι για όλα φταίνε οι άλλοι 3. Από την φαντασίωση ότι είναι το αιώνιο θύμα της ιστορίας 4. Από την λαχτάρα για περισσότερο κράτος, για να μπορεί να διορίζει , να διορίζεται και να διαχειρίζεται ανεξέλεγκτα το δημόσιο χρήμα 5. Από την βεβαιότητα ότι υπάρχουν μόνο δικαιώματα και όχι υποχρεώσεις.
Οι αριστεροί που πολέμησαν και νίκησαν τον ιμπεριαλισμό, τις πολυεθνικές και τους Αμερικάνους (αραχτοί μέσα στα φοιτητικά αμφιθέατρα), οι αριστεροί που στήριξαν την επανάσταση στην Κούβα, στην Νικαράγουα και αργότερα στην Βενεζουέλα (διαδηλώνοντας στον δρόμο) αυτοί οι ίδιοι ανέλαβαν, ώριμοι πιά, να σώσουν και την ταλαίπωρη Ελλάδα και… την έπνιξαν στο ψέμα.
Διότι η σύγχρονη πολιτική εμπειρία αποδεικνύει ότι ο αριστερός πολιτικός είναι ένας μεγάλος ψεύτης. «Θα καταργήσουμε το μνημόνιο με ένα άρθρο και ένα νόμο», «θα επαναφέρουμε τον κατώτατο μισθό στα 751€», «θα δώσουμε 13Η σύνταξη», «ο ΕΝΦΙΑ θα καταργηθεί», «κανένα σπίτι στα χέρια του τραπεζίτη», «οι τράπεζες δεν θα κλείσουν», « ούτε μία στο εκατομμύριο να γίνουν capital control». Ο αριστερός είναι εθισμένος στο ψέμα από τα γεννοφάσκια του. Από μικρός έπαιρνε γραμμή από την Πράβντα (που σημαίνει Αλήθεια) που ήταν το απόλυτο όργανο κομματικής προπαγάνδας (δηλαδή ψέματος) που έδινε γραμμή σε όλα τα αριστερά κόμματα του κόσμου, την εποχή της Σοβιετικής Ενώσεως. Δικαίως θα αναρωτιέστε εάν είναι αριστερός και κάθε πρωθυπουργός που ψεύδεται (όπως πχ αυτός που είπε το μεγάλο ψέμα για την αναδιοργάνωση του κράτους σεμνά και ταπεινά). Αλλά αν σας απασχολεί το θέμα είναι καλύτερα να απευθύνετε την ερώτηση στον ίδιο.
Ο αριστερός, σε αντίθεση με τα φαινόμενα, δεν έχει εμπιστοσύνη στους νέους ανθρώπους, αυτό τουλάχιστον δηλώνει η ηλικία αυτών που κατέχουν τις προβεβλημένες θέσεις: Αλέκος Φλαμπουράρης 78 ετών, Αριστείδης Μπαλτάς 73 ετών, Θοδωρής Δρίτσας 70 ετών, Τάσος Κουράκης 68 ετών, Γιάννης Δραγασάκης 69 ετών, Νίκος Βούτσης 65 ετών, Παναγιώτης Κουρουμπλής 65 ετών, Γιάννης Σταθάκης 63 ετών, Δημήτρης Βίτσας 60 ετών. Ξεχειλίζει από νεανική φρεσκάδα το υπουργικό συμβούλιο...
Ο αριστερός δεν έχει καλές σχέσεις ούτε με την αλήθεια, ούτε με τον χρόνο. Μέσα στους τόσους ηλικιωμένους και ώριμους ανθρώπους που είχε το αριστερό υπουργικό συμβούλιο, δεν υπήρχε ούτε ένας για να τους θυμίσει ότι στις 30 Ιουνίου 2015 ο χρόνος και τα περιθώρια διαπραγματεύσεων τελείωναν; Όταν το κατάλαβαν ήταν αργά. Με τις υπόγραφες τους έκλεισαν τις τράπεζες, επέβαλαν έλεγχο κεφαλαίων και οδήγησαν τους πολίτες στις ταπεινωτικές ουρές των ΑΤΜ.
Ο αριστερός πολιτικός είναι κατά κανόνα ένας πλούσιος άνθρωπος που κατά τα άλλα πολεμά (στα λόγια) την πλουτοκρατία και το μεγάλο κεφάλαιο. Ο προηγούμενος πρόεδρος του κόμματος ήταν, σύμφωνα με τις εφημερίδες, ο πλουσιότερος βουλευτής. Πρώην υπεύθυνη των οικονομικών είχε καταθέσεις στο εξωτερικό, πρώην υφυπουργός οικονομικών έστειλε χρήματα στο εξωτερικό για να σπουδάσει η κόρη του (που δεν είχε ακόμη τελειώσει το λύκειο), πρώην αντιπρόεδρος της βουλής κατηγορείται για φοροδιαφυγή ενός εκατομμυρίου ευρώ http://www.newsit.gr/politikh/Den-vgainoyn-Ftoxeia-katarameni-Voyleytes-me-ekatontades-xiliades-eyro-kai-ekatontades-akinita-Pos-kapoioi-eginan-ploysioi-se-kairo-krisis/258007 και ο νυν υπεύθυνος των οικονομικών ξέχασε να δηλώσει στο πόθεν έσχες καταθέσεις 1,8 εκατομμυρίων και πάνω από 35 ακίνητα http://www.protothema.gr/politics/article/566066/sto-arheio-ta-xehasmena-18-ekat-kai-36-akinita-tou-stathaki/
Η αμνησία εξ άλλου είναι ένα άλλο σημαντικό χαρακτηριστικό του αριστερού. Ξεχνούν εύκολα και τι είπαν και τι έκαναν, θυμούνται όμως με εκδικητικότητα τα λόγια και τις πράξεις των αντιπάλων τους.
Ο αριστερός πολιτικός είναι ένας ωραίος τύπος. Είναι αυθεντικός, δεν μπαίνει σε καλούπια. Έχει το δικό του ιδιαίτερο στυλ που αποδεικνύει ότι είναι ένας ελεύθερος άνθρωπος που ζει μόνο με τους δικούς του κανόνες, δηλαδή χωρίς κοινωνικούς κανόνες. Όλοι θαυμάσαμε το άνετο στυλ που περιέφερε ανά την Ευρώπη το παγώνι της αριστεράς, την αυθόρμητα χυδαία εμφάνιση του υπουργού υγείας, το απέριττο μαντηλάκι στο σακάκι του υπουργού εργασίας , την ανέμελη αλογοουρά του αντιπροέδρου της βουλής και το κοκκινωπό σακίδιο του υπουργού οικονομικών. Κάθε αριστερός είναι και μια ξεχωριστή περίπτωση αυθεντικότητος.
Ο αριστερός πολιτικός είναι ένας άνθρωπος που δεν σέβεται ούτε τον λόγο του ούτε την υπογραφή του. Το αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο η απίστευτη συμπεριφορά του υπουργού μεταφορών που έκανε το παν για να μην προχωρήσει η συμφωνία που ο ίδιος υπέγραψε για την παραχώρηση του λιμανιού του Πειραιά στους Κινέζους. Όταν μάλιστα αναγκάστηκε να φέρει την σύμβαση στην βουλή, προσπάθησε να εξαπατήσει τους Κινέζους αλλάζοντας , στα κρυφά, την τελευταία στιγμή, τους όρους της συμφωνίας. Αυτό το μείζονος οικονομικής σημασίας περιστατικό δείχνει ότι ο αριστερός πολιτικός εκτός από αφερέγγυος είναι και ένας κατεργάρης που θεωρεί ότι είναι τόσο έξυπνος που μπορεί να εξαπατά τους γύρω του (που θεωρεί αφελείς) χωρίς αυτοί (οι αφελείς) να το καταλαβαίνουν.
Στην δίκη της 17 Νοέμβρη εμφανίστηκαν πέντε μέλη της διοικούσης επιτροπής του τότε μικρού Σύριζα για να υπερασπιστούν τους δολοφόνους. http://news247.gr/eidiseis/politiki/ashmakopouloy-ayta-einai-ta-stelexh-toy-syriza-poy-katethesan-ws-martyres-yperaspishs-sth-dikh-ths-17-noemvrh.2588103.html . Οι αριστεροί, που έχουν μόνο επιλεκτικές ευαισθησίες και ξεσηκώνονται με το παραμικρό, έκαναν κάποια δήλωση αποτροπιασμού; κάποιο δημόσιο σχόλιο ίσως; Αντ’ αυτού σιωπή, δηλαδή ανοχή. Δεν κρύβουν όμως και κάποια συμπάθεια προς τους τρομοκράτες, όπως απέδειξε με εύγλωττο τρόπο η βουλευτής του Σύριζα όταν επισκέφτηκε αρχιτρομοκράτη (καταδικασμένο με 11 φορές ισόβια ) στην φυλακή. http://www.tovima.gr/society/article/?aid=689666 . Γιατί δεν επισκέφτηκε και τους φυλακισμένους της Χρυσής Αυγής ή τον κ.Τσοχατζόπουλο; Πάλι σιωπή. Μήπως διαβάσατε κάποια ανακοίνωση των αριστερών κομμάτων που καταδικάζει τους εγχώριους τρομοκράτες; Σιωπή. Ακούσατε κάποια λέξη συμπαθείας για τα αθώα θύματα των τρομοκρατών (πχ για τον δύστυχο Θάνο Αξαρλιάν); Πάλι σιωπή. Ο βουλευτής το Σύριζα το είπε καθαρά αναφερόμενος σε υπόθεση που έρευνα η αντιτρομοκρατική: δείχνουμε αλληλεγγύη στους συντρόφους ακόμη και όταν παρανομούν http://www.iefimerida.gr/news /282033/salos-me-kyritsi-stirixe-anoihta-toys-seisidi-kai-sakka-nd-o-syriza-stirizei-tin
Είναι κατανοητό. Η συμπάθεια και η αλληλεγγύη στρέφεται προς τους τρομοκράτες (αρκεί να δηλώνουν αριστεροί) και το μίσος στρέφεται προς τα θύματα (που στο στενοκέφαλο μυαλό των αριστερών εκπροσωπούν τον ταξικό εχθρό τους). Αλήθεια τι απέγινε το στέλεχος του σύριζα (σύμβουλος στο υπουργείο δικαιοσύνης) που συνδιαλεγόταν απ’ ευθείας με κρατούμενο που ανήκε στους Πυρήνες της Φωτιάς; http://www.protothema.gr/politics/article/525919/fek-labrou-sumvoulos-upourgeiou-dikaiosunis/
Ο αριστερός πολιτικός δεν νοιάζεται για την δημόσια τάξη και ασφάλεια (που όμως σαν κυβέρνηση οφείλει να προστατεύει). Η κάθε είδους κατάληψη αντιμετωπίζεται με συγκατάβαση, τα Εξάρχεια παραμένουν ένα ξεχωριστό κράτος, η σιδηροδρομική γραμμή στην Ειδομένη έμεινε κλειστή για 2 μήνες , ο αστυνομικός αντιμετωπίζεται ως εχθρός και η κατάργηση των φυλακών υψίστης ασφαλείας (τύπου Γ), που ψήφισαν, εξυπηρετεί μόνο τους τρομοκράτες και τους άλλους βαρυποινίτες που θέλουν να το σκάσουν για να συνεχίσουν ελεύθεροι τους ‘’κοινωνικούς’’ τους αγώνες.
Ο αριστερός πολιτικός ευτελίζει και υποκαθιστά την δικαιοσύνη. Ο νόμος Παρασκευόπουλου επιτρέπει την αποφυλάκιση, για λόγους υγείας, εγκληματιών καταδικασμένων σε ισόβια. Δηλαδή, για να συνεννοούμαστε, ο αριστερός υπουργός με απλές διοικητικές αποφάσεις αλλάζει αποφάσεις της (ανεξάρτητης) δικαιοσύνης, με αποτέλεσμα οι δολοφόνοι να κυκλοφορούν ελεύθεροι ανάμεσα μας. Δες σας μοιάζει με συνταγματική εκτροπή; Επόμενο λογικό στάδιο θα μπορούσε να είναι η απόλυση των δικαστών και η κατάργηση των δικαστηρίων .
Η αριστερά είναι μια οικογενειακή υπόθεση. Τα παραδείγματα είναι εύγλωττα. Ο ξάδελφος του πρωθυπουργού διορίστηκε γενικός γραμματέας στο υπουργείου εξωτερικών, ο κ. Γιάννης Μπενίσης που είναι σύντροφος της κας Δούρου (της περιφερειάρχου Αττικής) τοποθετήθηκε πρόεδρος στην Εταιρία Υδρεύσης και Αποχέτευσης Πρωτευούσης. Η σύντροφος τού υπουργού δικαιοσύνης Νίκου Παρασκευόπουλου τοποθετήθηκε πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης. Ο κ. Αργύρης Αργυρός που είναι σύζυγος της κυρίας Χαράς Καφαντάρη (βουλευτού του Σύριζα) τοποθετήθηκε διευθύνων σύμβουλος στην Δημόσια Επιχείρηση Ενεργειακών Επενδύσεων. http://www.protothema.gr /politics/article/542992/i-korufi-tou-pagovounou-o-diorismos-tou-suzugou-kafadari-/ . Ο αδελφός του γενικού γραμματέα του σύριζα τοποθετήθηκε στο οικονομικό γραφείο της γενικής γραμματείας του πρωθυπουργού και η μητέρα του τοποθετήθηκε ως ειδική σύμβουλος στο γραφείο του υπουργού υγείας http://www.sport-fm.gr/article/dioristikan-sto-dimosio-i-mitera-o-aderfos-kai-i-fili-tou-grammatea-tis-neolaias-suriza/3136006 .
Ο αριστερός εργάζεται και για το καλό της οικογενείας του και για το καλό της κοινωνίας δηλαδή των κομματικών συντρόφων του. Κάποιοι από τους συντροφικούς διορισμούς αναφέρονται στο διαδίκτυο. http://www.skai.gr/files/1/000000/diorismoi-pinakas-nd-2443.pdf . Τις τοποθετήσεις κομματικών στελεχών του Κιλκίς τις γνωρίζετε, ας μην τις επαναλάβουμε και θεωρηθούμε εμπαθείς.
Ο αριστερός πολιτικός είναι ένας στυγνός εκβιαστής. Κατέλαβε την εξουσία με μοναδικό σχέδιο τον εκβιασμό των μελών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Ο πρωθυπουργός το ανέφερε με τον δικό του τρόπο: «θα χτυπάμε τους ζουρνάδες και θα χορεύουν οι αγορές». Τον εκβιασμό τον ονόμασε διαπραγμάτευση (σκληρή) και την ολοκληρωτική αποτυχία του την ονόμασε αυταπάτη. Το αποτέλεσμα του εκβιασμού θα το πληρώνει από φέτος ολόκληρη η κοινωνία, με περισσότερους φόρους , και μεγαλύτερη ανεργία. Στυγνός εκβιασμός δεν έγινε και στους επενδυτές που τους υποχρέωσαν να εξευτελιστούν σωματικά και ψυχικά (εγκλωβισμένοι χωρίς καθαριότητα και επιτηρούμενοι από αστυνομία και κάμερες ) προκειμένου να διατηρήσουν τις τηλεοπτικές τους επιχειρήσεις, σε μια διαδικασία που ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε διασκεδαστική;
Ο αριστερός είναι κυνικός. Ως πρωθυπουργός υπογράφει ένα νέο μνημόνιο «για να μην τιναχθεί η χώρα στον αέρα», στην συνέχεια φωνάζει ότι δεν το πιστεύει και μετά προκαλεί εκλογές για να αποκτήσει την απαιτούμενη κοινοβουλευτική πλειοψηφία για να το εφαρμόσει. Ως κυβερνητικός εκπρόσωπος αναγγέλλει το κλείσιμο ιδιωτικών καναλιών (και την επακόλουθη ανεργία) μέσα σε 90 ημέρες χωρίς να έχει ακόμη προσδιοριστεί με ακρίβεια το νέο τηλεοπτικό τοπίο. Αποφασίζουμε και διατάσουμε. Τελεία.
Ο αριστερός δεν αντιλαμβάνεται πότε γελοιοποιείται ο ίδιος. Ακόμη χειρότερα δεν αντιλαμβάνεται ότι όταν εκπροσωπεί την Ελλάδα, στο πρόσωπο του γελοιοποιείται η ίδια του η χώρα. Αναφέρομαι στην περίφημη τηλεοπτική συζήτηση που είχε ο πρωθυπουργός με τον πρώην πρόεδρο της Αμερικής Κλιντον, στην οποία η παρουσία του Έλληνα πρωθυπουργού σε έκανε να ντρέπεσαι για το θέαμα. Αλλά και ο οίστρος του πρώην υφυπουργού, που στα ποιήματα του υμνεί το πέος και τα αιδοία, γελοιότητα δεν είναι (έκτος από αηδία)? http://kourakis.gr/%CE%99%CE%B5%CF%81%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD/%CE%91%CE%BD%CE%B4%CF%81%CF%8C%CE%B3%CF%85%CE%BD%CE%BF
Ο αριστερός είναι ανίκανος να διαβαθμίσει προτεραιότητες. Η επαναπρόσληψη 400 (!) καθαριστριών του υπουργείου οικονομικών ήταν από τις πρώτες κινήσεις των αριστερών. Ακολούθησε η (αδικαιολόγητη) πρόσληψη επιπλέον 165 καθαριστριών. Στο τέλος έστειλαν τις υπεράριθμες καθαρίστριες στο υπουργείο δικαιοσύνης ως … γραμματείς στα δικαστήρια (!). Μην απορείτε καθόλου. Αυτή ήταν η προτεραιότητα για την χρεωκοπημένη χώρα: οι υπεράριθμες καθαρίστριες και οι αγράμματες γραμματείς των δικαστηρίων! Αντιθέτως, με τους εκπροσώπους των βιομηχάνων (που παράγουν πλούτο και δημιουργούν θέσεις εργασίας) καταδέχτηκαν να ασχοληθούν ένα χρόνο αργότερα. Πάλι καλά γιατί η ασχολία με τα προβλήματα της βιομηχανίας δεν είναι αριστερή προτεραιότητα. Αυτό αποδεικνύει η χωρίς χρονοτριβή φωτογράφηση του αριστερού πρωθυπουργού με τις καθαρίστριες.
Ο σύγχρονος αριστερός πολιτικός είναι απόλυτα απρόβλεπτος. Άλλα ισχυρίζεται το πρωί και άλλα λέει το απόγευμα. Εξαγγέλλει οικονομικά μέτρα το πρωί και καλεί σε απεργία κατά των μέτρων το βράδυ. Αυτός που για κομματικό συμφέρον καλούσε τον κόσμος στην ανυπακοή με το κίνημα δεν πληρώνω, αυτός πιέζει τους πολίτες να σπεύσουν να πληρώσουν τις οφειλές τους, από πατριωτικό καθήκον λέει (και με την απειλή των κατασχέσεων). Πρόκειται για διχασμένες προσωπικότητες ή για διπολική διαταραχή (δηλαδή σχιζοφρένεια); Και στις δυο περιπτώσεις χρειάζεται ψυχίατρος! Επειγόντως.
