Οι δρόμοι παραμένουν ολισθηροί ενώ μεγάλα τμήματα μη κεντρικών δρόμων μοιάζουν πίστες παγοδρόμιου. Κι ο κόσμος έχει δυο επιλογές. Η να περπατάει ανάμεσα στα αυτοκίνητα και να τον πατήσει κανένα ή να περπατάει από το πεζοδρόμιο και να καταλήξει σε πτέρυγα της Ορθοπεδικής.
Πως τα καταφέραμε όμως και γίνανε τα εύκολα δύσκολα; Ο χιονιάς δεν ήρθε απροειδοποίητα! Πριν από μέρες τα δελτία ειδήσεων ανήγγειλαν την άφιξή του! Ίσως για να μας θυμίσουν ότι υπάρχει κι αυτό που λέμε πρόληψη. Όμως ούτε πρόληψη υπήρξε ούτε συντονισμός στην αντιμετώπιση της κακοκαιρίας εντός της πόλης. Γιατί όσο κι αν πάρουν οι πολίτες την κατάσταση στα χέρια τους καθαρίζοντας έστω το τμήμα πεζοδρομίου που τους αναλογεί, αν δεν υπάρχει έγκαιρη παρέμβαση των αρμοδίων δεν μπορούν να κάνουν και πολλά. Γιατί ακόμα κι αν καθαριστεί το χιόνι από τα πεζοδρόμια θα υπάρχει σαν μια στοίβα στη γωνία που λιώνει σιγά-σιγά και προκαλεί ξανά ολισθηρότητα.
Οι ευθύνες εν μέσω δημοσιευμάτων από Δήμο σε Περιφέρεια ρίπτονται και αποποιούνται. Μιας και η μη επιστράτευση ιδιωτών με μηχανήματα που μπορούσαν να συμβάλλουν οφειλόταν στο ότι άργησε ο Δήμος να κηρυχτεί σε καθεστώς έκτακτης ανάγκης. Όμως εγώ αυτό που ξέρω είναι πως τα χαρτιά λένε πάντα την αλήθεια. Έχουν ημερομηνίες, σφραγίδες κι είναι εύκολο να φανεί ποιός λέει την αλήθεια και ποιός άργησε να κινηθεί.
Είναι σύνηθες φαινόμενο στην Ελλάδα η έλλειψη συντονισμού σε τέτοια καιρικά φαινόμενα. Όπως επίσης είναι σύνηθες φαινόμενο νυν κυβερνώντες αρμόδιοι να φέρονται ως απερχόμενοι πριν καλά καλά την προεκλογική περίοδο. Η ευσυνειδησία όμως των εκλεγμένων φαίνεται από το κατά πόσο κάνουν αυτό που πρέπει ακόμα και αν ξέρουν ότι δε θα ξαναβγούν. Γιατί όσο κι αν οι ενεργοί, όπως ελέχθη πολίτες, πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, αν οι αρμόδιοι φορείς εξακολουθούν ανενεργοί, δεν μπορούν να γίνουν και πολλά. Η ουσία είναι πως τέτοιες καταστάσεις λειτουργούν σαν αστάθμητοι παράγοντες, που αποκρυπτογραφούν τις αρχικές προθέσεις των εκλεγμένων απέναντι στον κόσμο σε μια δύσκολη περίσταση. Ως γνήσιοι όμως Ελληναράδες όλο αυτό το παρακάμπτουμε ανταλλάσσοντας ενίοτε το σταυρό μας με προσωπικές εξυπηρετήσεις. Έτσι ο ορίζοντας του «εμείς» περιορίζεται ενώ παράλληλα βοηθάμε να συντηρηθεί στα πράγματα ένα πολιτικό κατεστημένο που διατηρεί σταθερή εκλογική πελατεία μέσω εξυπηρετήσεων.
Τέτοια γεγονότα σαν τον πρόσφατο χιονιά καλό είναι να γίνονται αφορμές να αλλάζει ο τρόπος σκέψης μας. Γιατί αν μια κακοκαιρία είναι αρκετή για να αποσυντονίσει ένα μηχανισμό αυτό σημαίνει πως δεν υπήρχε ούτε προγραμματισμός, ούτε σχεδιασμός αντιμετώπισης. Κι όσο για τις όποιες πρωτοβουλίες των πολιτών που πάρθηκαν, το μόνο που έχω να πω είναι πως όση όρεξη κι αν έχουν, απουσία αρμοδίων δεν μπορούν να κάνουν και πολλά. Μια βδομάδα μετά και βλέπουμε δρόμους μη κεντρικούς σε μεγάλα τμήματα παγωμένους και πεζοδρόμια που περισσότερο μοιάζουν με πίστες πατινάζ. Ελπίζουμε όλοι σ’ έναν ήλιο να εξαφανίσει τα ίχνη του τελευταίου χιονιού, που εξαιτίας του βγήκαν στην επιφάνεια τόσες αδυναμίες αντιμετώπισης.
Έτσι, σαν επίλογο μου ‘ρθε να γράψω το διαδικτυακό σχόλιο ενός αναγνώστη κάτω από ένα δημοσίευμα των «Ειδήσεων»: Ευχαριστούμε το Δήμο Κιλκίς που φροντίζει για την ψυχαγωγία μας και κράτησε τους δρόμους παγωμένους, για να μας δώσει την ευκαιρία να προπονηθούμε στο καλλιτεχνικό πατινάζ...