Όσο απαραίτητα και σημαντικά είναι η εμπιστοσύνη, η ενσυναίσθηση και η αγάπη άνευ όρων απέναντι στα παιδιά μας, εξίσου σημαντικά και απαραίτητα είναι και τα όρια στη σχέση μας μαζί τους.
Τα όρια είναι σημαντικός παράγοντας στην ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των παιδιών. Είναι το σημείο επαφής αναμέσα στο γονιό και το παιδί. Το να θέτει κανείς όρια σημαίνει προσοχή, προστασία, σεβασμό, ασφάλεια, αγάπη, φροντίδα. Αν οι γονείς δεν θέσουν όρια και κανόνες, ασυνείδητα επιλέγουν να αφήσουν το παιδί τους ανυπεράσπιστο, απροστάτευτο και μπερδεμένο.
Μέσα απο τα όρια τα παιδιά μπορούν να αντιληφθούν τους ρόλους μέσα στην οικογένεια και να αναγνωρίσουν τη θέση που έχουν. Να αντιληφθούν τις ευθύνες, τις υποχρεώσεις τους και την ανάγκη της συνεισφοράς μέσα στην οικογένεια. Αποκτούν σεβασμό και ενδιαφέρον προς τις ανάγκες των άλλων. Τα παιδιά με όρια δεν διακατέχονται απο φόβους, σύγχυση και εντάσεις, εφόσον το οικογενειακό περιβάλλον τους έχει εξασφαλίσει ασφάλεια, σιγουριά και σταθερότητα που τους επιτρέπει να πειραματιστούν, να μάθουν, να γευτούν, να νιώσουν, να κάνουν λάθη και να ξαναπροσπαθήσουν.
Τα παιδιά που είναι μεγαλωμένα με όρια και κανόνες είναι χαρούμενα και ευτυχισμένα γιατί μέσα απο την διαπαιδαγώγηση που λαμβάνουν, εισπράτουν το ενδιαφέρον και την προσοχή των γονιών τους.
Τα όρια δεν πρέπει να σχετίζονται με περιορισμό, καταπίεση, διαρκή άρνηση ή τιμωρία, αλλά με αναφορά σε σταθερούς κανόνες, αξίες, σωστές συμπεριφορές, ουσιαστική επικοινωνία και πρακτικές συμβουλές.
Σίγουρα ως γονείς θα νιώθουμε καλύτερα με τον εαυτό μας αν καταλάβουμε οτι θέτοντας όρια στηρίζουμε τα παιδιά μας, τα βοηθάμε να αυτονομηθούν και να προσαρμοστούν απο την μικρή οικογενειακή κοινωνία στην ευρύτερη, με κατάλληλη γνώση των κοινωνικών κανόνων, αξιών και το σεβασμό της ατομικότητας.
Ας σκεφτούμε λοιπόν οτι με αυτόν τον τρόπο τα προετοιμάζουμε κατάλληλα να ανταπεξέλθουν σε κάθε λογής σχέσεις και καταστάσεις.