Σε όλους τους διεθνείς δείκτες ανθρώπινης ευημερίας οι Σκανδιναβικές Χώρες καταλαμβάνουν τις πρώτες θέσεις στις πιο ευτυχισμένες, τις πιο πλούσιες και πιο μορφωμένες χώρες παγκοσμίως. Παράλληλα το σκανδιναβικό κράτος πρόνοιας είναι από τα πιο ισχυρά διεθνώς εφαρμόζοντας έναν ήπιο καπιταλισμό και ένα σύστημα πολύ κοντά στα σοσιαλδημοκρατικά πρότυπα σε αντίθεση με χώρες του άκρατου φιλελευθερισμού.
Κείμενο: Χρίστος Φιλιππούδης
Παρ’ όλα αυτά στη χώρα μας έχει ξεκινήσει μια συζήτηση περί «εκπόρνευσης» των φοιτητριών στις σκανδιναβικές χώρες εξαιτίας των υψηλών διδάκτρων στα ιδιωτικά πανεπιστήμια παρά το γεγονός ότι στη Σκανδιναβία λειτουργούν ελάχιστα έως καθόλου ιδιωτικά ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Η συζήτηση ξεκίνησε με αφορμή τις θέσεις του ΠΑΣΟΚ, που δήλωσε ξεκάθαρα υπέρ των «μη κρατικών – μη κερδοσκοπικών» πανεπιστημίων, προτάσσοντας το σκανδιναβικό μοντέλο. Τη σκυτάλη πήρε ο γγ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας που έκανε λόγο για φοιτήτριες που αναζητούν sugar daddies στις Βόρειες Χώρες για να πληρώσουν τα δίδακτρα.
Τι ισχύει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στις Σκανδιναβικές Χώρες
Ειδικότερα, στη Δανία δεν υπάρχουν ιδιωτικά ΑΕΙ ενώ η λειτουργία μη κερδοσκοπικών ιδρυμάτων αφορά αποκλειστικά την παροχή επαγγελματικής, τεχνικής και καλλιτεχνικής εκπαίδευσης. Τα δημόσια ιδρύματα είναι 8.
Στη Φινλανδία υπάρχει απαγόρευση λειτουργίας κερδοσκοπικών ιδρυμάτων για ανώτατη και επαγγελματική εκπαίδευση. Απαγορεύεται η επιβολή διδάκτρων σε πολίτες της ΕΕ, εκτός από τα ξενόγλωσσα προγράμματα. Στη χώρα λειτουργούν μόλις 2 μη κερδοσκοπικά ιδρύματα και ακόμη 2 ιδιωτικά, επαγγελματικής εκπαίδευσης. Τα δημόσια είναι 11.
ΣτηΣουηδίαλειτουργούν 3 μη κερδοσκοπικά και 4 αναγνωρισμένα ιδιωτικά, έναντι 30 δημοσίων. Παράλληλα επιτρέπονται και τα κερδοσκοπικά ιδρύματα, ωστόσο έχουν περιορισμό των κερδών τους στο 10% του κόστους λειτουργίας τους. Υπάρχει επίσης διαχωρισμός της άδειας λειτουργίας των ιδρυμάτων, από την άδεια απονομής τίτλων ανωτάτων σπουδών.
Στη Νορβηγία, υπάρχουν κερδοσκοπικά ιδρύματα τα οποία δεν αποκαλούνται πανεπιστήμια και η λειτουργία τους θυμίζει το πλαίσιο λειτουργίας των κολεγίων όπως ίσχυε στην Ελλάδα. Λειτουργούν 3 μη κερδοσκοπικά ΑΕΙ και 6 αναγνωρισμένα ιδιωτικά επαγγελματικής κατάρτισης. Τα δημόσια ιδρύματα είναι 16.
Η επιδερμική σύνδεση των sugar daddies με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια
Εν κατακλείδι, η πρόχειρη αντιμετώπιση ενός παγκόσμιου φαινομένου όπως αυτό του sugaring, που υφίσταται ήδη από τον 19ο αιώνα και πλέον έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις καθώς και η σύνδεσή του με φοιτήτριες που καταφεύγουν σε αυτό το μέσο ώστε να πληρώσουν τα φοιτητικά δάνεια για να ζήσουν, καταδεικνύει μια εντελώς επιδερμική αντιμετώπιση του ζητήματος.
Μάλιστα τα τελευταία χρόνια είναι διαδεδομένο και το sugar friendship που θεωρείται περισσότερο σαν μια φιλία παρά μια συμφωνία μέντορα-καθοδηγητή ή μια πιο επίσημη σχέση καθώς τα δύο μέρη προγραμματίζουν δραστηριότητες που περιστρέφονται γύρω από κοινά ενδιαφέροντα ώστε να τα πραγματοποιήσουν μαζί με τα αντίστοιχα ανταλλάγματα. Σε πιο ανεπτυγμένες κοινωνίες το sugaring θεωρείται απενοχοποιημένο, κοινωνικά αποδεκτό και δεν υπάρχει καμία σύνδεση με φαινόμενα εκπόρνευσης.
Στην πραγματικότητα αποτελεί ένα παγκόσμιο κοινωνικό φαινόμενο ανθρωπίνων σχέσεων που δεν περιορίζεται ούτε μόνο στη Σκανδιναβία, ούτε στις ΗΠΑ και την Ελλάδα. Προφανώς έχει να κάνει αφενός με κοινωνικά αίτια που κανονικά χρήζουν επιστημονικής ανάλυσης από κοινωνιολόγους αφετέρου και με το ολοένα αυξανόμενο κόστος ζωής και δεν συνδέεται αποκλειστικά με τα εκπαιδευτικά συστήματα των χωρών και την ύπαρξη ιδιωτικών πανεπιστημίων ή μη.
Δείτε επίσης: Τέμπη: «Πέρασε» το πόρισμα της πλειοψηφίας στην Εξεταστική Επιτροπή
