Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος ανταμώσανε όλοι μαζί, ενώσανε τα χέρια τους και εστίασαν τις σκέψεις τους στις ρίζες τους, στους προγόνους τους. Τι και αν πολλά απ' αυτά τα παιδιά γεννήθηκαν και μεγαλώνουν στην ξενιτειά, τι κι αν στην μεταξύ τους κουβέντα πολλές φορές μπερδεύουν τα ελληνικά με τα γερμανικά! Συνεχίζουν να διατηρούν και να βιώνουν εκεί στα ξένα τις αξίες και παραδόσεις του ποντιακού ελληνισμού, αξίες και παραδόσεις που παρέλαβαν από τους γονείς τους. Από γενιά σε γενιά μεταλαμπαδεύτηκαν και μεταλαμπαδεύονται όλα τα απαραίτητα μηνύματα στις νέες γενιές για να τα φυλάξουν και να τη μεταφέρουν στα πέρατα του κόσμου.
Η μικρή πόλη BIETIGΗEIM (περιοχή Στουτγκάρδης) είχε φέτος την τιμή να φιλοξενήσει τα ποντιόπουλα της διασποράς στην Ευρώπη. Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος είναι σήκωσαν ψηλά τα λάβαρα των συλλόγων τους, τα λάβαρα του ποντιακού ελληνισμού, ένωσαν και σήκωσαν ψηλά τα χέρια τους ως πέρα στα ψηλά βουνά της αλησμόνητης πατρίδας, τον Πόντο. Ποντιόπουλα της διασποράς, αμούστακα παιδιά πήραν στα χέρια τους την γλυκόηχη λύρα, το αγγείο και τον γλυκόλλαλον χειλειαύλο (γαβάλ) και τα νταούλια, φόρεσαν τις ζίπκες και τις ζιπούνες και μπήκαν στο μέγα και τρανό χορό, έχοντας ειδικά φέτος το βλέμμα τους στραμμένο στο παρελθόν, στους άταφους προγόνους, στους 353.000 αθώους Έλληνες του Πόντου που εξοντώθηκαν με τον πιο βάναυσο τρόπο στα κολαστήρια της Ζάρας, του Ερζιγκιάν, της Μπάφρας, της Αμισού, του Σεϊτάν – ντερέ, της Χάβζας, του Καβάκ, της Μερζιφούντας και στις ατελείωτες πορείες του θανάτου.
Με τα χέρια ψηλά δώσανε την υπόσχεση να μη ξεχάσουν, να κάνουν το χρέος της δικής τους γενιάς, να κάνουν το άλμα προς τα εμπρός, το άλμα προς την γνώση, την έρευνα και την τεκμηρίωση, με μοναδικό στόχο τη διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας.
Με τα χέρια ενωμένα και ψηλά δώσανε την υπόσχεση να τιμούν και να θυμούνται γιατί η Μνήμη είναι αντίσταση στη λήθη και το σκοτάδι. Με τα χέρια ψηλά βροντοφώναξαν για να το ακούσουν όλοι οι αρνητές της Γενοκτονίας και οι υποκριτές Έλληνες πολιτικάντηδες ότι το ποντιακό στοιχείο δεν ζητιανεύει, δεν εκλιπαρεί, αλλά απαιτεί αυτό που δικαιούται.
Την αναγνώριση της γενοκτονίας των Ποντίων.
Το 38 Φεστιβάλ ποντιακών χορών
Πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 1 Ιουνίου 2019, συμμετείχαν 41 σωματεία από Γερμανία, Ελβετία και Βέλγιο με 1400 και πλέον χορευτές και ήταν αφιερωμένο στα 100 Χρόνια Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Άρχισε με δέηση εις Μνήμη των 353.000 ποντίων θυμάτων της Γενοκτονίας από το Μοναχό Δαμασκηνό της Νέας Σκήτης του Αγίου Όρους και της συνοδείας του. Ακολούθησε το δρώμενο «ΠΟΝΤΟΣ – χθες και σήμερα» από μέλη των συλλόγων της ΟΣΕΠΕ σε σκηνοθεσία Γιάννη Γεωργιάδη.
Οι σύλλογοι κατά ομάδες παρουσίασαν χορούς απ’ όλο τον Πόντο. Είχε προηγηθεί η είσοδος όλων των χορευτών με τον χορό εμπρ’ οπίς και απαγγελίες του ηθοποιού Τάσου Νούσια και Γιώργου Γεωργιάδη. Ενδιάμεσα παρουσιάστηκαν η χορωδιακή παράσταση «Πάρθεν η Ρωμανία» και το μουσικοχορευτικό δρώμενο «Ταξίδι στα Ευξείνια κύματα». Το πολιτιστικό πρόγραμμα των συλλόγων ολοκληρώθηκε όπως πάντα με τον χορό των χορών, τον Σέρρα χορό, την ψυχή του Πόντου.
Ακολούθησε γλέντι για όλους με τους καλλιτέχνες Αλέξη Παρχαρίδη, Γιώργο Στεφανίδη, Στάθη Τσαϊρίδη και Αντώνη Νικηφορίδη.
Παρόντες στην εκδήλωση ο δήμαρχος του BIETIGHEIM JURGEN KESSING, ο ποντιακής καταγωγής μητροπολίτης Ζάμπιας Ιωάννου, η γενική πρόξενος της Ελλάδας στη Στουγκάρδη κυρά Ελένη Λιανίδου κ.ά.
Την Κυριακή 2 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε εκδήλωση για το γερμανικό κοινό. Η Ο.Σ.Ε.Π.Ε. παρουσίασε την δραστηριότητα και τους στόχους της και προβλήθηκε το ντοκιμαντέρ του Νίκου Ασλανίδη «Η ΜΠΑΝΤΑ».
Υ.Γ.: Τα τελευταία χρόνια είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω δύο Φεστιβάλ ποντιακών χορών, το 36ο και το 38ο. Και τις δύο φορές τα αισθήματα της συγκίνησης, της περηφάνειας αλλά και της θλίψης έντονα και φορτισμένα. Και πώς να μην συγκινηθείς όταν βλέπεις νεαρές μητέρες να χορεύουν μαζί με τα βλαστάρια τους, πώς να μην συγκινηθείς όταν βλέπεις το πάθος και τη ζωντάνια αυτών των νέων που γαλουχημένοι μέσα στις μνήμες, στις θρησκευτικές μας παραδόσεις, στη λύρα, το τραγούδι και το χορό αγωνίζονται για να κρατηθεί η Μνήμη ζωντανή. Πώς να μη νιώσεις υπερηφάνεια για αυτά τα παιδιά που τα περισσότερα ταξίδεψαν ώρες για να δώσουν το παρόν στον ετήσιο πανευρωπαϊκό τους αντάμωμα.
Δυστυχώς την συγκίνηση και την υπερηφάνεια τα διαδέχθηκε το συναίσθημα της θλίψης. Θλίβεσαι όταν αναλογίζεσαι το πόσες χιλιάδες νέοι ξενιτεύτηκαν τα τελευταία χρόνια, θλίβεσαι και αναρωτιέσαι άραγε ποια από αυτά θα μπορέσουν σύντομα να επιστρέψουν στην Ελλάδα.
Η πατρίδα μας πέραν των άλλων προβλημάτων αντιμετωπίζει πλέον δύο παρά πολύ σοβαρά, το δημογραφικό και την μετανάστευση των νέων μας. Δεν χρειάζεται νομίζω να είναι κανείς ειδικός για να αντιληφθεί το πόσο τραγικές θα είναι οι συνέπειες για την χώρα και την εθνική μας υπόσταση στο άμεσο μέλλον.
… «ενωθείτε! Βάλτε την αμαξοστοιχία «Ελλάς» πάνω στις ράγες της συνεργασίας, της δημιουργίας και της προόδου.
Φέρτε ξανά την ανοχή και τη ευγένεια στην πολιτική αλλά και στην καθημερινότητα μας. Βοηθήστε τον λαό μας να ξαναγίνει αυτός που με τη λάμψη του κάποτε κέρδισε τον παγκόσμιο θαυμασμό. Ξαναφέρτε πίσω τα φωτεινά μυαλά της νέας γενιάς…».
Αυτό είναι το μήνυμα του Μίκη Θεοδωράκη για την συναυλία με τον τίτλο «Είσαι Έλληνας, αυτό που ήσουν κάποτε θα γίνεις ξανά».
Η συναυλία θα δοθεί στις 24 Ιουνίου στο Καλλιμάρμαρο στάδιο από τη Λαϊκή ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης». Μέρος των εσόδων θα διατεθούν για τους σκοπούς του σωματείου «Ελπίδα».
Η Ομοσπονδία Συλλόγων Ελλήνων Ποντίων στην Ευρώπη ΟΣΕΠΕ. Ιδρύθηκε στο Αμβούργο το 1981 αρχικά με 5 σωματεία, σήμερα αποτελείται από 50. Προέδρός της είναι ένας δικός μας άνθρωπος, ο Ανέστης Οσιπίδης από την Φύσκα.
