Ένας υδραυλικός, ο τίμιος και ιδεαλιστής Ντίμα αφιερώνει τον ελεύθερο χρόνο του μελετώντας για να γίνει μηχανικός. Ένα βράδυ πηγαίνει σε μια εργατική πολυκατοικία για μια διαρροή και αντιλαμβάνεται ότι το κτίριο που εμφανώς χρειάζεται επειγόντως ανακαίνιση πρέπει να εκκενωθεί γιατί υπάρχει κίνδυνος να καταρρεύσει. Τρέχει να ειδοποιήσει τη δήμαρχο και τις δημοτικές αρχές, όμως καταλαβαίνει ότι τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. Ο Ντίμα περνάει όλη τη νύχτα κυνηγώντας τους διεφθαρμένους τοπικούς άρχοντες σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να σώσει εκείνους που η καλή κοινωνία έχει αποφασίσει να ξεχάσει.
Ανάμεσα σ’ αυτές τις συμπληγάδες, ο Ντίμα συμπεριφέρεται σαν ένας αδιόρθωτος ηλίθιος, επιμένοντας μέχρι τέλους στο ηθικό και στο δίκαιο. Η σεναριακά στιβαρή, επιδέξια σκηνοθετημένη καφκική αλληγορία του περιγράφει με σαφήνεια και πικρό χιούμορ τις κοινωνικές αιτίες αυτής της εν εξελίξει καταστροφής, απέναντι στην ολοκλήρωση της οποίας στέκεται μόνον ένας Ντίμα. Θα αποδειχτεί αρκετός;
Η ταινία του Γιούρι Μπίκοφ έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο αποσπώντας το Βραβείο Ανδρικής Ερμηνείας για τον πρωταγωνιστή Αρτέμ Μπιστρόφ, το Βραβείο Ανθρωπισμού από την Οικουμενική Επιτροπή καθώς και το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας από την Επιτροπή Νεότητας. Στη συνέχεια κέρδισε το Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου στο Φεστιβάλ Σότσι αλλά και το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο Φεστιβάλ Les Arcs ανάμεσα σε άλλα.
Η δεύτερη μεγάλου μήκους του Γιούρι Μπίκοβ τον καθιερώνει ως ένα από τα μεγάλα νέα ονόματα του παγκόσμιου σινεμά σε ένα σκληρό δράμα με πολιτικές αιχμές, γεμάτο ανατροπές που καθηλώνουν μέχρι το τελευταίο λεπτό.
Όπως αναφέρει ο σκηνοθέτης: «Είχα αυτή την ξεκάθαρη ιδέα να κάνω μια ταινία για έναν απλό υδραυλικό, έναν συνηθισμένο άνθρωπο ενάντια σε όλο το σύστημα της γραφειοκρατίας. Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου: οι ζωές 800 ανθρώπων, οι οποίοι ζουν σε μια παλιά εργατική πολυκατοικία που ενδέχεται να καταρρεύσει μέσα σε μια νύχτα, κινδυνεύουν. Ο τίτλος της ταινίας «Ο Ηλίθιος» αναφέρεται στην άποψη που έχουν οι άλλοι για τον πρωταγωνιστή και δεν έχει σχέση με τις ικανότητες του. Είναι απόλυτα λογικός και σοβαρός. Όταν η «μάχη» ξεκινάει οι περισσότεροι ήρωες αντιδρούν σύμφωνα με τα φυσικά τους ένστικτα: να μείνουν ζωντανοί, να διατηρήσουν την ησυχία τους και τον τρόπο ζωής τους. Ξαφνικά σε αυτή τη μάχη εμφανίζεται ένας στρατιώτης με ένα συγκεκριμένο κώδικα – τη συνείδηση του. Τέτοιοι άνθρωποι είναι σπάνιοι σήμερα.
