Την είδαμε κάμποσες φορές, επιβεβαίωσε και η Σπυριδούλα αλλά κι άλλοι φίλοι από το Μεταλλικό, δοθέντος ότι ο δρόμος αυτός –παραποτάμιος που άρχεται από τη διασταύρωσή του με το επαρχιακό οδικό δίκτυο Κιλκίς-Πολυκάστρου- χρησιμοποιείται και ως προσφιλής διαδρομή από τους πολυάριθμους περιπατητές του χωριού.
Κι ευκαιρίας δοθείσης να καταγράψουμε την αγωνία μας: Είναι μέρες που δεν είδαμε την αλεπουδίτσα. Τι να απέγινε άραγε; Κρύβεται και προφυλάσσεται από τον καύσωνα ή μήπως…
Αλλά ας μην σκεφτόμαστε αρνητικά.
Όταν μάλιστα η Σπυριδούλα Φαχουρίδου είχε την ευγενή καλωσύνη να μας πλουτίσει με δυο ΦΩΤΟ από μια άλλη χαριτωμένη παρουσία στο παραποτάμιο αλσύλλιο. Ο αναβάτης σκίουρος -να τον βαφτίσουμε Νώντα;- μόνιμος κάτοικος του πανέμορφου φυσικού τοπίου, δροσίζει τα μάτια των περαστικών. Κι αν κοντοσταθούν στο πλάι του δρόμου θα απολαύσουν εικόνες σαν κι αυτές που καταχωρίζουμε σήμερα.
Ο Νώντας λοιπόν ο σκίουρος είναι κι αυτός μόνιμος κάτοικος Μεταλλικού. Τις οίδεν πόσοι ακόμα σαν κι αυτόν ανεβοκατεβαίνουν στα δέντρα ως πράξη βιοπάλης για εκείνον και αναψυχής για εμάς αν καθίσουμε όμως φρόνιμοι. Και προ πάντων διακριτικοί.
Και με την ευκαιρία: Ετούτο το αλσύλλιο αποτελεί φυσικό πλούτο ανείπωτης ομορφιάς.
Κι αν το είχαν οι ….Γερμανοί, θα τρέχαμε τουρίστες να το απολαύσουμε στην Φραγκφούρτη.

Ο δήμος Κιλκίς;...