Όταν ήρθαν οι πρόσφυγες και κατοίκισαν μεταξύ άλλων και το ανατολικό Κιλκίς, του Άη Παντελεήμονα ήταν μια σημαδιακή γιορτή στα Κρούσια.
Στο ξωκλήσι του Αγίου, τρία χιλιόμετρα από το Κάτω Θεοδωράκι ανήμερα του Αγίου και μετά τον εκκλησιασμό, στηνόταν μεγάλο γλέντι.
Τότε ο καθείς έφερνε και τα φαγώσιμά του. Για να τα μοιραστούν μεταξύ τους και μαζί τις αγωνίες, τις χαρές, τις ελπίδες τους.
Πέρασαν τα χρόνια, ήρθε η μετανάστευση πρώτα στις πόλεις, ύστερα στα ξένα και πριν προλάβει να ανασάνει ο τόπος ξανά μανά πάλι μετανάστευση. Πάλι στα ξένα, πάλι στις πόλεις.
Μόνο που όσοι μείνανε κρατήσανε τις μνήμες μια εποχής όπου η τιμή στον Άγιο Παντελεήμονα σήμαινε και αγάπη στον συνάνθρωπο. Και μια ευκαιρία να δείξεις την αγάπη είναι να βρεθείς μαζί του, να μοιραστείς τις χαρές και τις καλύτερες ελπίδες σου.
Φέτος λοιπόν το Σάββατο 27 Ιουλίου ανήμερα του Αγίου Παντελεήμονα στήνουν τρανό πανηγύρι στο ξωκλήσι του Αγίου έξω από το Κάτω Θεοδωράκι.
Πανηγύρι που ξεκινά με θεία λειτουργία στο ξωκλήσι κι ύστερα αναβίωση του συναπαντήματος μέσα σε ένα ειδυλλιακό περιβάλλον, ταμάμ για να βρεις τη γαλήνη που ψάχνεις στις άνυδρες πόλεις στους άνυδρους καιρούς μας.
Στο συναπάντεμα αυτό προσκαλούν οι διοργανωτές όλους τους Κιλκισιώτες. Ως ιδανική ευκαιρία για μια ημερήσια εκδρομή για να γνωρίσουν τον τόπο τους που οι πιο πολλοί δεν ξέρουν. Τον τόπο και τους ανθρώπους που απόμειναν στα χωριά για να θυμίζουν πως κάποτε η ζωή ήταν περισσότερο απλή, δίπλα στη φύση, μέσα στην φύση.
Να πάμε όλοι. Ο νεοεκλεγείς πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Κ. Θεοδωρακίου Αλέκος Ποιμενίδης προσκαλεί εκ μέρους όλων των διοργανωτών. Και μάλιστα δεν χρειάζεται να φέρουμε μαζί μας τα φαγώσιμα. Ψυχή του πανηγυριού είναι ο Θεόφιλος Γεωργιάδης (ΡΑΓΙΑΝ). Κι όπου Θεόφιλος εκεί και τα εδέσματα και τα ποτά του Πόντου. Τα παραδοσιακά που ξυπνούν στους παλιότερους γευστικές κι όχι μόνο μνήμες και στους νεότερους τη δίψα να γνωρίσουν ένα παρελθόν μόλις μια δυο γενιές πριν την αφεντιά τους.
Μην θαρρείτε πως είναι δύσκολο να βρεθείτε στο ξωκλήσι του Αγίου Παντελεήμονα.
Παίρνετε το δρόμο για την Ευκαρπία και μετά - θα φροντίσουν οι διοργανωτές να υπάρχουν και πρόσθετες πινακίδες καθοδήγησης- στρίβετε προς το Κ. Θεοδωράκι. Φτάνετε εκεί και πέρα από τις πινακίδες όποιον να ρωτήστε θα σας πει. Ή μπορείτε να ακολουθήσετε όσους θα σπεύδουν προς το ξωκλήσι γνωρίζοντας τη διαδρομή.
Κι όταν επιστρέψετε αργά το απόγευμα, μαζί με την ανάμνηση της ευωχίας να θυμάστε πως παρόμοιες ημερήσιες εκδρομές στα Κρούσια μπορείτε να οργανώνετε στο πιτς φυτίλι. Κάθε Σαββατοκύριακο, όποτε μπορείτε.
Γιατί τα Κρούσια είναι πανέμορφα. Και στα μέτρα του ανθρώπου.
Με ποτάμια που διαβαίνετε χωρίς να πνιγείτε. Κοιλάδες και λόφους να περπατήστε χωρίς αγκομαχητό. Με πράσινο τόσο ώστε να καθαρίσει το βλέμμα σας από το γκρίζο της κάθε μέρας.
Ένα ξωκλήσι θα είναι η αφορμή το Σάββατο. Και ξωκλήσια έχουν κάμποσα τα Κρούσια.