Πριν δυο μήνες βρέθηκα για τέσσερις μέρες στο Παρίσι. Λοιπόν στους κήπους του Λούβρου ήπια τον καφέ μου – θαυμάσιο μάλιστα- και η ευχάριστη έκπληξη ήρθε την ώρα της πληρωμής. Κάπου τρία ευρώ.
Όσα και στην οποιαδήποτε καφετέρια του Κιλκίς. Παρόμοια τιμή πλήρωσα και σε καφέ παρά τον Πύργο του Άιφελ.
Και αναφερόμαστε στα πλέον πολυσύχναστα σημεία της Ευρώπης-στα Ηλύσια Πεδία ο καφές τιμάται λιγότερο από όσο στην πλατεία Αριστοτέλους και ελαφρότατα ακριβότερα από την πλατεία Ειρήνης .
Γιατί τα θυμήθηκα και τα γράφω όλα ετούτα;
Διότι πριν μια δυο εβδομάδες η διοίκηση του Επιμελητηρίου εξέδωσε ανακοινώσεις κι απέστειλε έγγραφα όπου δει, ζητώντας την μείωση των ενοικίων για να ανασάνει ο χειμαζόμενος εμπορικός κόσμος.
Θαυμάσια πρωτοβουλία, αλλά λειψή.
Θα τη συμπλήρωνε το Επιμελητήριο, αν ταυτόχρονα ή νωρίτερα συνιστούσε στα μέλη του να κατεβάσουν τις τιμές προς τους καταναλωτές – πελάτες που επίσης χειμάζονται από τη μείωση του εισοδήματός τους.
Και θα ήταν τότε πιο αξιόπιστος και ο λόγος του Επιμελητηρίου.