Την απώλεια ενός ξεχωριστού φίλου (και κατά διαστήματα σχολιογράφου) θρηνούμε στις ΕΙΔΗΣΕΙΣ και την ΠΡΩΙΝΗ.  Ο αείμνηστος Νίκος Χαρτοματσίδης μας τίμησε με την φιλία του από τις πρώτες ημέρες έκδοσης των εφημερίδων μας. Είχαμε όμως  την τύχη να τον γνωρίσουμε και να συνδεθούμε φιλικά μαζί του αφ’ όταν ασκήσαμε το επάγγελμα, από τις αρχές της δεκαετίας του ’80, ως απλοί συντάκτες.
Άνθρωπος με χιούμορ, με αγάπη για τη ζωή, παθιασμένος με την πολιτική, αλλά πάντα έτοιμος να συζητήσει και την αντίθετη άποψη ή να αναγνωρίσει πτυχές της αλήθειας σε θέσεις των αντιπάλων, που δεν βόλευαν σε μια μονόχνωτη αντίληψη κομματισμού.
Ο Νίκος ήταν πάντα έτοιμος να συντρέξει όσους είχαν ανάγκη, να συνεισφέρει στην κοινωνία, στο διπλανό του…Καμιά σχέση με τον ωχαδελφισμό που σκοτεινιάζει τη ζωή. Ήταν άνθρωπος της προσφοράς, με το απλόχωρο χαμόγελό του, με την ποντιακή του αθωότητα.
Τίποτε δεν του ήρθε στη ζωή χωρίς κόπο. Ίδρωσε, δούλεψε πολύ, αντιμετώπισε τις αναποδιές της ζωής πάντα με αισιοδοξία, πάντα με πρωτοβουλίες που γεννούσε το «θηλυκό» μυαλό του.
Απόλαυσε τη μέγιστη χαρά να δημιουργήσει μαζί με την σύζυγό του, την γλυκύτατη Πηνελόπη που λάτρευε, μια θαυμάσια, μια υποδειγματική οικογένεια. Με τις δυο κορούλες του που φώτιζαν τη ζωή του, την Χαρούλα και την Άννα, και το στερνοπαίδι του τον Ηλία, τον συνεχιστή που φέρνει τη σφραγίδα του.
Τα τελευταία χρόνια πύκνωσε τις επισκέψεις του στα γραφεία μας. Να μας κεράσει με τις νόστιμες πίττες του. Και να συζητήσει μαζί μας για τις πολιτικές εξελίξεις, εντός και εκτός Κιλκίς. Με κριτικό και ανοιχτό πνεύμα. Και να αφήσει ένα σημείωμα συνήθως δηκτικό και ενίοτε ελευθερόστομο προς την κομματική εξουσία.
Την απώλεια αυτού του ξεχωριστού ανθρώπου και φίλου θρηνούμε. Και συμμεριζόμαστε την οδύνη των δικών του, της οικογένειάς του.
Να σταλάξει ο Πανάγαθος λίγο βάλσαμο στις ψυχές τους να αντέξουν τον χαμό του.
Να είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκέπασε.