«Οι εργαζόμενοι συνεχίζουμε το δρόμο της δυναμικής και αμετακίνητης απόφασής μας να αντισταθούμε και να απορρίψουμε στο σύνολό της την ανάλγητη νεοφιλελεύθερη πολιτική της Κυβέρνησης, που υπακούοντας στις επιταγές της Ε.Ε., του Διεθνούς Τραπεζικού, χρηματιστηριακού συστήματος και του μεγάλου κεφαλαίου, οδηγεί τους ήδη οικονομικά αδύναμους στη φτώχεια και την ανέχεια, τη χώρα στη συνέχεια της ύφεσης και της οικονομικής κρίσης και τους κερδοσκόπους να εκμεταλλεύονται την οικονομία της χώρας και τους πολίτες.
Συνεχίζουμε τον αγώνα μας για να μην πληρώσουν και αυτή τη φορά οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι την κρίση, αλλά οι έχοντες και κατέχοντες και δεν πρόκειται να συναινέσουμε σε μέτρα που μειώνουν το εισόδημά μας, που επιβάλλουν πρόσθετα φορολογικά βάρη, διαλύουν τις Δημόσιες Υπηρεσίες, όπως και το σύστημα της Κοινωνικής Ασφάλισης.
Οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο και οι δημόσιες υπηρεσίες βρισκόμαστε πάλι στο στόχαστρο. Εμφανιζόμαστε ως οι βασικοί υπεύθυνοι για την κατάσταση της οικονομίας, για τα ελλείμματα και το χρέος. Προσπαθούν να πείσουν την κοινωνία ότι για την κρίση φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι μισθοί και οι συντάξεις μας, αλλά και οι δημόσιες υπηρεσίες.
Η κρίση δεν είναι πλέον μόνο οικονομική, είναι κρίση στην πολιτική και κρίση στην κοινωνία. Για πρώτη φορά στην ιστορία της Μεταπολίτευσης έχουμε ονομαστική μείωση αποδοχών, μέσω της μείωσης των επιδομάτων κατά 10%, που αποτελούν μέρος του μισθού, μέσω του παγώματος των αυξήσεων, μέσα από την αύξηση των έμμεσων φόρων και ειδικά των καυσίμων, μέσα από το ποινολόγιο του αφορολόγητου των 12.000 _ που συνδέεται με αποδείξεις, μέσα από την κατάργηση φοροαπαλλαγών, μέσα από την ακρίβεια και την ασύδοτη αισχροκέρδεια που μαστίζει την αγορά.
Η Κυβέρνηση και η Ε.Ε. βρήκαν επί τέλους τον ένοχο και την Ιφιγένεια που πρέπει να θυσιάσουν, για να εξευμενίσουν τους θεούς των αγορών :   
-είναι οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι δημόσιες υπηρεσίες, οι κοινωνικές δαπάνες, η αύξηση του προσδόκιμου ζωής-.
Για το λαό η οικονομική κρίση έχει ονοματεπώνυμο: Είναι οι Κυβερνήσεις που με τις πολιτικές τους οδήγησαν στο σημερινό αδιέξοδο.
Τα προνόμια που έδωσαν και την ανοχή που έδειξαν για την εκμετάλλευση του λαού, που πλούτισαν πολλοί σε βάρος του Δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων, η ασυδοσία των οικονομικά ισχυρών, οι πελατειακές σχέσεις, τα κέρδη των τραπεζιτών, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, τα δεκάδες δις -με τις ευλογίες των κυβερνήσεων -της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής, η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, οι ελεύθερες απολύσεις, η ανασφάλιστη εργασία, οι ιδιωτικοποιήσεις, αποκρατικοποιήσεις, οι εθελούσιες έξοδοι σε βάρος των ασφαλιστικών ταμείων για διευκόλυνση του κεφαλαίου, τα σκάνδαλα, τα κερδοσκοπικά, χρηματιστηριακά και δομημένα παιχνίδια, η υποταγή δημοσίων πολιτικών, δημοσίων επενδύσεων στα συμφέροντα των συγκεκριμένων λίγων και ισχυρών που δημιούργησαν, η διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, όλα αυτά, έχουν ονοματεπώνυμο. Είναι οι πολιτικές που ακολούθησαν όλα τα χρόνια οι Κυβερνήσεις και κανένας δεν τιμωρήθηκε.
Ο μόνος δρόμος που μένει για να αντισταθούμε πλέον, είναι οι αγώνες, για να σταματήσει το κλίμα κατατρομοκράτησης των εργαζομένων από την Κυβέρνηση και την Ε.Ε., με την απειλή επιβολής νέων σκληρών μέτρων σε βάρος τους: περικοπή του 14ου μισθού, αύξηση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, νέος τρόπος υπολογισμού της σύνταξης- με βάση όλο τον εργασιακό βίο, όπως δηλώνει ένθερμος υποστηρικτής ο υπουργός Εργασίας, που σημαίνει δραματική μείωση συντάξεων-, νέα αύξηση της τιμής των καυσίμων και του Φ.Π.Α., με αλυσιδωτές αυξήσεις στα αγαθά, με τις ελεύθερες απολύσεις στον ιδιωτικό και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ  ΑΠΑΝΤΑΜΕ :  ΦΤΑΝΕΙ  ΠΙΑ. ΟΧΙ  ΑΛΛΕΣ  ΘΥΣΙΕΣ  ΓΙΑ  ΤΙΣ  ΑΓΟΡΕΣ,  ΓΙΑ  ΤΟΥΣ  ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ, ΓΙΑ  ΤΟΥΣ  ΠΛΟΥΣΙΟΥΣ  ΓΙΑ  ΤΙΣ  ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΕΣ».