Στην Ειδομένη, στους Ευζώνους και πέριξ του Αξιού, από τη γέφυρα έως τη συνοριακή πυραμίδα, αλλά και στην περιοχή Ακρίτα-Δοϊράνης. Τα “κύματα φυγής” αποτελούν κυρίως Σύριοι μετανάστες.
Πριν δυο χρόνια είχαμε προειδοποιήσει: Το Κιλκίς μετατρέπεται σταδιακά σε …Πάτρα καθώς χιλιάδες λαθρομετανάστες συνωστίζονται στα σύνορά μας με απώτερο σκοπό να φύγουν προς την Ευρώπη.
Κι αν μέχρι πριν λίγους μήνες το κύμα φυγής είχε τα συνήθη χαρακτηριστικά της κατά μόνας απόδρασης από την Ελλάδα, τις τελευταίες εβδομάδες, μετά και την ανάφλεξη στη Συρία, το κύμα φυγής έχει οδηγήσει στη δημιουργία παραγκουπόλεων! Σε όλη τη συνοριακή ζώνη με αιχμή της Ειδομένη, τους Ευζώνους, την παρόχθια περιοχή του Αξιού από τα σύνορα έως τη νέα γέφυρα, αλλά και σε Ακρίτα-Δοϊράνη, έχουν στηθεί τσαντήρια και πρόχειρα παραπήγματα που φιλοξενούν κυρίως Σύριους που επιδιώκουν παντί τρόπω να αποδράσουν από την Ελλάδα με κατεύθυνση τη Δυτική Ευρώπη.
Το φαινόμενο είναι σε γνώση των αρχών, αλλά προκαλεί αμηχανία και λόγω του όγκου των λαθρομεταναστών και της έλλειψης υποδομών.
Στην Ειδομένη την περασμένη Πέμπτη κι αφού το «χωριό» των μεταναστών έλαβε διαστάσεις παραγκούπολης, ακριβώς στη συνοριακή γραμμή και εντός της ελληνικής επικράτειας οι αρχές επενέβησαν και «μάζεψαν» 330 μετανάστες από 40 σκηνές!
Σύμφωνα με πληροφορίες μας πολύ μεγαλύτερος είναι ο αριθμός των πρόχειρων παραπηγμάτων που έχουν στηθεί στις όχθες του Αξιού, κυρίως από τα κυκλώματα των Αφγανών και Πακιστανών και Αφγανών μεταφορέων, που όλως παραδόξως δρουν επί μήνες χωρίς να κατορθώσουν οι αρχές να τα εξαρθρώσουν.
Το εκτεταμένο αυτό φαινόμενο προκαλεί εύλογη ανησυχία στους κατοίκους της παραμεθόριας ζώνης τόσο για την δημόσια ασφάλεια όσο και τη δημόσια υγεία. Τα παράπονα, οι διαμαρτυρίες και οι καταγγελίες για ελλιπή μέτρα αντιμετώπισης είναι καθημερινά με αποδέκτες τις αστυνομικές, αλλά και τις πολιτικές αρχές του νομού.
Η επιχείρηση διάλυσης του καταυλισμού στην Ειδομένη την περασμένη Πέμπτη υπήρξε απόρροια των διαμαρτυριών αυτών, αλλά το πρόβλημα δεν λύνεται με σποραδικές επιχειρήσεις εφαρμογής του νόμου. Ήδη και από την επομένη, σύμφωνα με καταγγελίες κατοίκων, ένα τμήμα των «αποσυρθέντων» μεταναστών επέστρεψαν στην περιοχή και μαζί με τα καθημερινά «κύματα» νέων μεταναστών συνθέτουν ένα εκρηκτικό σκηνικό που χρήζει συνολικής αντιμετώπισης από την Πολιτεία. Η οποία μέχρι τώρα δεν ανταποκρίνεται.
Υπόμνημα του Επιμελητηρίου
προς τον Εισαγγελέα Κιλκίς
Η διοίκηση του Επιμελητηρίου Κιλκίς απέστειλε την περασμένη εβδομάδα το ακόλουθο υπόμνημα προς τον Εισαγγελέα Κιλκίς:
Με το παρόν θέλουμε να σας γνωστοποιήσουμε ότι το τελευταίο διάστημα στην περιοχή του Αξιού ποταμού και πλησίον του σιδηροδρομικού δικτύου έχει διαπιστωθεί η παράνομη εγκατάσταση λαθρομεταναστών από τη Συρία, οι οποίοι έχουν δημιουργήσει κατά μήκος αυτού πρόχειρους καταυλισμούς. Ήδη αναμένεται ότι λόγω των καιρικών συνθηκών, δηλαδή του επικείμενου χειμώνα, οι λαθρομετανάστες θα μετακινηθούν σε οικισμούς ή σε διάφορες εγκαταστάσεις (επιχειρήσεις, βιομηχανικά κτίρια), προκειμένου να προφυλαχθούν από το κρύο. Αυτό το ενδεχόμενο αυξάνει και τον κίνδυνο έκνομων ενεργειών (διαρρήξεων, κλοπών κ.α.) και για το λόγο αυτό ζητούμε να ληφθούν άμεσα αστυνομικά μέτρα, καθότι τίθενται σε κίνδυνο οι πολίτες της εν λόγω περιοχής, αλλά και οι επιχειρήσεις τους.
Με το πρώτο ξύπνημα
Οι πληροφορίες είχαν φθάσει στα γραφεία μας εδώ και καιρό. Στην περιοχή Ειδομένης – Ευζώνων οι μετανάστες έχουν στήσει σκηνές και επιχειρούν απόπειρες εξόδου από τη χώρα! Είχαμε γράψει πολλές φορές, είχαμε αποκαλύψει με τα φωτορεπορτάζ μας τα περάσματα των μεταναστών, τους τρόπους διακίνησής τους, αλλά όλες οι νέες πληροφορίες μιλούσαν για μια νέα κατάσταση, μια ριζική ανατροπή των καταστάσεων και μια έκρηξη του φαινομένου.
Οι «επιχειρήσεις» μεταφοράς των μεταναστών από τους διακινητές τους γίνονται νωρίς το πρωί και λίγο πριν πέσει ο ήλιος. Ετσι, βρεθήκαμε αξημέρωτα στην περιοχή με το φωτογραφικό φακό μας για ένα επιτόπιο ρεπορτάζ.
Πάντα οι γέφυρες στον ποταμό του Αξιού αποτελούν σημεία συγκέντρωσης μεταναστών, παραμονής και διέλευσης. Στη νέα γέφυρα του ΟΣΕ, έξω από το Μικρόκαμπο η πρώτη μας στάση. Δεν πέσαμε έξω. Μια ομάδα έξι ατόμων γύρω από τη φωτιά προσπαθούσε να ζεσταθεί στη βάση της πελώριας κολώνας της μισοτελειωμένης γέφυρας. Δίπλα τους, μέσα στους υπνόσακους, δεν είχαν ξυπνήσει ακόμη δεκάδες συμπατριώτες τους. Ο ήλιος μόλις είχε ξεμυτίσει. Η πρωινή παγωνιά και η υγρασία από το ποτάμι που κύλαγε δίπλα τους, θα έσπαγαν γρήγορα. Ευτυχώς, ο Νοέμβρης μπήκε χαμογελώντας.
Τους αφήσαμε στην πρωινή γαλήνη και στις αγωνίες της δύσκολης ζωής τους. Νέοι άνθρωποι με δυο μικρά παιδιά δίπλα στη φωτιά να χαμογελούν. Κινήσαμε για τα σύνορα. Κι εκεί που πλησιάζαμε τη στροφή για Ειδομένη, πάνω στο διεθνή δρόμο, παγώσαμε. Στα 50 μέτρα, στο ύψος της εξόδου από Ευζώνους στο διεθνή, ξεπετάγονται γυναίκες, παιδιά και νέοι άνθρωποι. Μια ομάδα 15 περίπου ατόμων με τα σακίδιά τους στον ώμο, τις βαλίτσες στο χέρι, λες και πήγαιναν για επιβίβαση, διέσχιζαν το δρόμο. Ενας νέος είχε στην πλάτη του ένα παιδάκι λίγων μηνών. Χάθηκαν μέσα στο πευκοδάσος κινούμενοι ανατολικά του διεθνή δρόμου και προς τα σύνορα με τη FYROM. Δεν ήταν η γνώριμη εικόνα των ταλαιπωρημένων μεταναστών που βλέπαμε αυτά τα χρόνια. Ηταν νέοι άνθρωποι, καλοντυμένοι και με τροχήλατες βαλίτσες στα χέρια!
Αμέσως μετά το πρώτο ξάφνιασμα η δεύτερη εικόνα παραδίπλα. Ένα ανάλογο γκρουπ με 20 άτομα, πίσω από το ξενοδοχείο της περιοχής, κατεβαίνει μέσα στο χωράφι και κινείται προς τον Αξιό ποταμό και τη γέφυρα του νέου δρόμου προς Ειδομένη. Με τις βαλίτσες και τα σακίδιά τους, τα δερμάτινα μπουφάν τους…
Οι οδηγοί
Και τα δυο γκρουπ γνώριζαν που πήγαιναν. Είχαν τους οδηγούς τους. Νέοι Σύριοι που οδηγούνται από Πακιστανούς, Αφγανούς και Αλγερινούς στα μονοπάτια του Αξιού και μέχρι τα σύνορα στο ποθητό ταξίδι για την κεντρική Ευρώπη. Τα κυκλώματα βρήκαν πηγή. Οι Σύριοι έχουν χρήματα! Η ταρίφα μεταφοράς 500-800 ευρώ.
Στις ώρες που τριγυρνάγαμε στα μονοπάτια των μεταναστών δεν ήταν δύσκολο να καταλάβουμε τι γίνονταν. Οι οδηγοί μιλούσαν καλά τα ελληνικά. Ηταν στη χώρα μας έξι και επτά χρόνια, έπιαναν κουβέντα μαζί μας, δεν κρύβονταν, κινούνταν με άνεση! Είναι κοντά 25 με 30 άτομα που διαχειρίζονται την όλη «επιχείρηση». Το ερώτημα εύλογο: Γιατί δεν τους πιάνουν; Μπορούν να τους εντοπίσουν πανεύκολα. Η δράση τους αποτελεί μια βασική αιτία του προβλήματος. Χωρίς οδηγούς κανείς δεν φθάνει στις όχθες του Αξιού και στα μονοπάτια του.
Από τη μια πλευρά οι καλαμιές του ποταμού και από την άλλη τα χωράφια της Ειδομένης με τα τρακτέρ να μάχονται να τα οργώσουν. Κι εκεί ανάμεσα, στα μικρά χωμάτινα δρομάκια, το ένα γκρουπ μεταναστών μετά το άλλο να κινούνται προς τα σύνορα. Αλλοι να χαμογελούν στο φωτογραφικό φακό μας, άλλοι να κρύβουν το πρόσωπό τους και άλλοι να ξαφνιάζονται από τη συνάντηση και τη φωτογράφισή τους.
Κάποιοι από τους Σύριους μιλούν αγγλικά. Βρίζουν τους αστυνομικούς των Σκοπίων. «Μας χτυπούν, μας παίρνουν χρήματα και κινητά τηλέφωνα και μας γυρνάνε πίσω. Είναι γουρούνια…». Η κουβέντα γίνεται ακριβώς στα σύνορα με τα Σκόπια και δίπλα στη σιδηροδρομική γραμμή. Πάνω στις γραμμές περιμένει μια ομάδα νέων και παραδίπλα άλλη μια. Μόλις περνούν τα τρένα κι επειδή στο σημείο αυτό κόβουν πολύ ταχύτητα οι νέοι πηδούν πάνω και χάνονται μέσα στα βαγόνια, με την ελπίδα πως θα βρεθούν στην κεντρική Ευρώπη. Λίγα μέτρα πιο εκεί, ένα στρατιωτικό όχημα των Σκοπίων. Μόλις οι στρατιώτες βλέπουν το φωτογραφικό φακό ανεβαίνουν στο όχημα και αναχωρούν. Λίγη ώρα μετά θα τους ξανασυναντήσουμε πιο κάτω, τη στιγμή που έχουν σταματήσει ένα γκρουπ με δέκα περίπου μετανάστες και τους γυρνάνε πίσω στη χώρα μας. Είναι προφανές πως οι μετανάστες δεν θα φύγουν, δεν θα γυρίσουν πίσω στη Συρία. Θα επιχειρήσουν λίγο πιο μετά και από άλλο σημείο την πολυπόθητη φυγή τους.
Οι σκηνές
Το ρέμα που χωρίζει τα σύνορα των δυο κρατών -στην ελληνική πλευρά- είχε γεμίσει σκηνές. Ένα μικρό αυτοσχέδιο στρατόπεδο μεταναστών! Προχθές με εξόρμηση της Αστυνομίας και του δήμου Παιονίας εξαφανίστηκαν οι σκηνές και καθαρίστηκε το ρέμα. Τώρα στήνονται μέσα στην όχθη με κλαδιά και καλάμια, με τα καζάνια έξω να ετοιμάζουν το φαγητό. Με τις ασθένειες να απλώνονται επικίνδυνα πια.
Οι εξορμήσεις δεν είναι λύση, δεν μπορεί να είναι μόνιμη και αξιοπρεπής λύση. Το κράτος είναι ανύπαρκτο. Κάνα δυο φορές στον κεντρικό δρόμο συναντήσαμε το τζιπ της αστυνομίας, να προσπερνά τους μετανάστες. Στους χωματόδρομους, στις ρεματιές και στις όχθες του ποταμού συναντούσαμε μόνο μετανάστες. Αφύλακτα σύνορα, ανήμπορο κράτος!
Μετά το θόρυβο που δημιουργήθηκε για τη φύλαξη μεταναστών στον αύλειο χώρο του Αστυνομικού Τμήματος της Ειδομένης, πήραμε τους μετανάστες και τους στοιβάξαμε στην αίθουσα αναμονής και στο παλιό κυλικείο του Σιδηροδρομικού Σταθμού Ειδομένης!
Σε λίγο έρχεται χειμώνας. Τα καλαμπόκια που έψηναν για να φάνε οι μετανάστες έχουν πια τελειώσει από τα χωράφια. Τι θα κάνουν οι απελπισμένοι μετανάστες με τα μικρά παιδιά τους; Θα αναζητήσουν στέγη και τροφή. Που θα τη βρουν όσοι δεν έχουν χρήματα για να διαμένουν σε ξενοδοχεία της περιοχής, γιατί κι αυτό γίνεται σήμερα.
Οι αιτίες
Το πρόβλημα δεν το λύνεις στα σύνορα, αλλά αναζητάς τις ρίζες. Οι μετανάστες μπαίνουν στη χώρα από την Τουρκία στα νησιά. Με τα καράβια φθάνουν Πειραιά ή Θεσσαλονίκη. Μετά τα κυκλώματα τους οδηγούν με ΤΑΧΙ και λεωφορεία(!) στους Ευζώνους. Καθημερινά 100 με 150 άτομα. Οι μεταφορείς έστησαν μια κερδοφόρα επιχείρηση. Γιατί δεν τους συλλαμβάνουν, γιατί δεν προχωρούν στην κατάσχεση οχημάτων, σε αυτόφωρες διαδικασίες, για να σπάσει αμέσως το κύκλωμα;
Ο νομός μας διαθέτει δυο Ταξιαρχίες με την 33η να εδρεύει στο Πολύκαστρο, λίγα χιλιόμετρα από τα σύνορα. Όμως δεν έχουν στην ευθύνη τους τα στρατιωτικά φυλάκια των συνόρων, τα οποία έτσι κι αλλιώς έχουν καταργηθεί και μετατράπηκαν σε στέκια μεταναστών. Τα φυλάκια της Ειδομένης ανήκουν σε μονάδες της Φλώρινας και της Δοϊράνης στις Σέρρες! Όταν όμως έχεις πρόβλημα στα σύνορα και μπαινοβγαίνουν ελεύθερα μετανάστες, δεν στέκεσαι σε σχεδιασμούς επί χάρτου, αλλά το αντιμετωπίζεις άμεσα. Αστυνομία, Στρατός, πολιτεία και δήμοι έχουν ευθύνη για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί. Θα αποδοθούν ευθύνες. Θα δοθούν λύσεις που θα σέβονται την ανθρώπινη ύπαρξη, θα αντιμετωπίζουν την ανθρωπιστική κρίση και θα προστατεύουν παράλληλα και τους κατοίκους των ακριτικών χωριών μας;
Κώστας Τερζενίδης
