Σάββατο, 27 Απριλίου 2024, 5:47:57 πμ
Πέμπτη, 21 Ιανουαρίου 2010 12:40

Ομηρία 16 δημόσιων υπαλλήλων που είχαν κληθεί για ένορκοι

Από την αναγνώστριά μας κ. Δέσποινα Μαρκάκη λάβαμε την ακόλουθη επιστολή-διαμαρτυρία:
«Την Πέμπτη 14 Γενάρη στις  9 το πρωί, 16 άνθρωποι βρεθήκαμε στα δικαστήρια της  πόλης μας μετά από κλήση για κλήρωση ενόρκων.Αφού εμφανίστηκαν οι δικαστές, με μισή ώρα καθυστέρηση και αφού ξεκίνησε η διαδικασία, διαπιστώσαμε ότι ο κατηγορούμενος έλειπε για λόγους υγείας όπως  και ο μηνυτής.
Το δικαστήριο αποφάσισε ότι έπρεπε να διαπιστώσει αν όντως ήταν έτσι τα πράγματα και διέταξε την σχετική διαδικασία. Μας ανακοίνωσαν ότι έπρεπε να επιστρέψουμε στις 11 για να συνεχιστεί η δίκη.
Δυστυχώς όμως η δίκη δεν συνεχίστηκε ούτε στις 11, ούτε στις 12, ούτε στη 1, ούτε στις 2, ούτε στις 3.
Στις 3.30 εμφανίστηκαν οι δικαστές και μας ανακοίνωσαν ότι η δίκη αναβάλλεται για την Δευτέρα 18 του Γενάρη στις 9 το πρωί.
Όλο αυτό το διάστημα των 4.30 ωρών, κανείς δεν εμφανίστηκε να μας ενημερώσει για οτιδήποτε. Κανείς δεν ήξερε τι γίνεται και μέχρι πότε πρέπει να περιμένουμε. Ούτε όταν κατέβηκαν οι δικαστές για να δικάσουν ένα αυτόφωρο, δεν μπήκαν στον κόπο να μας πουν ούτε μια κουβέντα. Σαν να μην υπήρχαμε. Τόσοι άνθρωποι αόρατοι!
Όλες αυτές τις ώρες, πρέπει να πω, ότι βρισκόμασταν στη γνωστή βρώμικη και παγωμένη αίθουσα, μη ξέροντας τι πρέπει να κάνουμε.Και καλά, δεν είχαμε την απαίτηση να καθαρίσουν την αίθουσα και τις απελπιστικά βρώμικες καρέκλες που θύμιζαν τριτοκοσμική κατάσταση, αλλά για την θέρμανση της αίθουσας δεν μπορούσαν να έχουν προβλέψει;
Σαν Ελληνίδα πολίτης αναρωτιέμαι: Γιατί οι πολίτες αυτού του κράτους πρέπει να αντιμετωπίζονται από την πολιτεία με τον συγκεκριμένο τρόπο;
Γιατί κανείς από τους υπεύθυνους δεν σκέφτηκε τις χαμένες ώρες εργασίας; (120 περίπου)
Μήπως τα πράγματα θα μπορούσαν να είχαν συμβεί διαφορετικά έτσι ώστε κι εμείς σαν πολίτες να νοιώθουμε ότι οφείλουμε σεβασμό στο κράτος μας;
Γιατί ο σεβασμός είναι αμοιβαίος και η πολιτεία οφείλει να διαπαιδαγωγεί τους πολίτες της σ’ αυτήν την κατεύθυνση. Η εξουσία δεν πρέπει και δεν μπορεί να είναι αλαζονική και υπεροπτική, αλλά φιλική και διαπαιδαγωγιτική προς τον πολίτη. Ένα κράτος που σέβεται τους πολίτες του γίνεται και το ίδιο σεβαστό.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία.»

Δέσποινα Μαρκάκη