Πρόταση να ανεγερθεί με τη συνεργασία και του Δήμου Κιλκίς ένα κοινό μνημείο υπέρ όλων των πεσόντων στους εμφυλίους πολέμους υπέβαλε προς τον Διοικητή της 71ης Α/Μ Ταξιαρχίας “Πόντος” ο δημοτικός σύμβουλος Χρήστος Σπίγκος,με αφορμή και τις αντιδράσεις που προκάλεσε η ανέγερση - μεταφορά του γνωστού μνημείου υπέρ των πεσόντων της 6ης Μεραρχίας, το οποίο βρισκόταν εντός του χώρου της Μεραρχίας.
Το μέλος της Κ.Ε. της ΔΗΜΑΡ στην από 26 Σεπτεμβρίου επιστολής του αναφέρει:
Προς
Τον Διοικητή της 71 Α/Μ Ταξιαρχίας «ΠΟΝΤΟΣ»
κ. Δημήτριο Μπίκο
Κύριε Διοικητά,
Με αφορμή μνημείο το οποίο έχει τοποθετηθεί στον αύλειο χώρο της Λέσχης Αξιωματικών Φρουράς Κιλκίς, και τους συνειρμούς που εύλογα δημιουργεί η εγχάρακτη επιγραφή, επιτρέψτε μου να σας καταστήσω κοινωνό κάποιων σκέψεών μου.
Το μνημείο αυτό αποτελεί ένα ιστορικό εύρημα, κατασκευασθέν τον Οκτώβριο του 1955 «Εις Μνήμην των κατά τους ιερούς και εθνικούς αγώνας πεσόντων Αξιωματικών και Οπλιτών της VI Mεραρχίας 1912 – 1913 – 1917 – 1918 – 1941 – 1947 – 1948 – 1949».
Ως ιστορικόν εύρημα ορθώς και διεσώθη και οι πεσόντες Αξιωματικοί και Οπλίτες σε όλες τις ιστορικές στιγμές του Έθνους μας θα πρέπει να τιμώνται και να διδάσκουν με το παράδειγμά τους τις επερχόμενες γενεές.
Ωστόσο, επιτρέψτε μου να διατυπώσω τον προβληματισμό μου όταν προτιθέμεθα να αναφερθούμε σε νεκρούς εμφύλιων συρράξεων.
Στις εμφύλιες συρράξεις οι πεσόντες και από τις δύο εμπόλεμες πλευρές ανήκουν στο ίδιο Έθνος.
Έστω και αν ο κάθε λαός επιθυμεί να λησμονήσει τις ολέθριες συνέπειες ενός εμφυλίου πολέμου, είναι γεγονός ότι το αίμα που χύθηκε από αδελφικό χέρι συνεχίζει για πολλά χρόνια να διχάζει και να προκαλεί πόνο.
Οι αφηγήσεις των απογόνων επηρεάζονται από μνήμες διχαστικές και οι πληγές δύσκολα επουλώνονται.
Ας φαντασθούμε για παράδειγμα δύο γονείς με διαφορετική ιδεολογία που θα προσπαθήσουν να εξηγήσουν στα παιδιά τους τα συμβάντα του εμφυλίου πολέμου, αναφερόμενοι στην επίγραφή του εν λόγω μνημείου, και αν οι δύο αυτές εκδοχές θα συμπίπτουν.
Το πιθανότερο είναι να έχουμε δύο μικρά παιδιά που θα αναφέρονται στη δύσκολη εκείνη περίοδο με διαφορετικό, και ίσως αντίπαλο, τρόπο.
Δηλαδή με τρόπο που συντηρεί τον καταστρεπτικό διχασμό.
Κύριε Διοικητά,
Είμαι σίγουρος, ότι ως Ανώτατος Αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού εμφορείσθε από συναισθήματα συμφιλίωσης και προφανώς είσθε πολέμιος της κάθε πράξης που προκαλεί διχαστικά αντανακλαστικά.
Με την πεποίθηση αυτή ως δεδομένη, προτείνω να συνεργασθείτε με τον Δήμο Κιλκίς προκειμένου να αναγερθεί ΕΝΑ μνημείο εις μνήμην όλων των πεσόντων κατά τον εμφύλιο πόλεμο και ταυτόχρονα όλα τα μέχρι σήμερα μνημεία που διατηρούν την μονόπλευρη μνήμη να τοποθετηθούν σε οποιοδήποτε στρατιωτικό μουσειακό χώρο.
Το κοινό μνημείο θα διδάσκει την εθνική συμφιλίωση και τα υπόλοιπα θα υπενθυμίζουν τον διχασμό σαν διαχρονικό παράδειγμα προς αποφυγήν.
Έχοντας εμπιστοσύνη στην ευθυκρισία ενός Ανωτάτου Αξιωματικού όπως εσείς, είμαι σίγουρος ότι η πρότασή μου θα τύχει της προσοχής σας και με την αρμόζουσα παρέμβασή σας θα αποτρέψετε τους διχαστικούς συνειρμούς που δημιουργεί το προναφερθέν μνημείο.
Αποτελεί απαίτηση των δύσκολων ημερών που βιώνουμε και της συνεχώς διογκούμενης μειονεξίας του λαού μας.

                                         Με εκτίμηση
Χρήστος Σπίγκος
                  Μέλος Κ.Ε. της ΔΗΜΑΡ