Την Δευτέρα συγκεντρώθηκαν στο Κιλκίς, περίπου οι μισοί και συζήτησαν τους τρόπους αντίδρασης στην καταιγίδα που επήλθε. Αποφάσισαν τα κλασικά: Να ζητήσουν συνάντηση με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου «Αγροτικής Ανάπτυξης» και να ζητήσουν προστασία. Ελάχιστοι διατηρούν ακόμα και ίχνη αισιοδοξίας ότι δύναται να αντιστραφεί η κατάσταση καθώς έχουν απέναντί τους την αμείλικτη εσωτερική αγορά και τον ανεμπόδιστο εφοδιασμό των βιομηχανιών με γάλα από όμορες και χώρες της κεντρικής Ευρώπης όπου για διαφορετικούς λόγους οι τιμές είναι χαμηλότερες.
Κι αν οι διεθνείς τιμές παραγωγού συνέβαλαν στην ωφέλεια των καταναλωτών, τουλάχιστον θα ίσχυε το «ουδέν κακόν αμιγές καλού». Οι καταναλωτές όμως αγοράζουν το γάλα σε τιμές τουλάχιστον τριπλάσιες από την τιμή παραγωγού. Όταν στην Ευρώπη η σχέση τιμών παραγωγού /καταναλωτή δεν υπερβαίνει το 1:2.
Είναι η ληστρική συμπεριφορά της εσωτερικής αγοράς λοιπόν που ενοχοποιείται για τη σταδιακή κατακρήμνιση της αγελαδοτροφίας και από 5000 εκμεταλλεύσεις στις αρχές του 1990 στο ν. Κιλκίς   απόμειναν πλέον λιγότερες από 70!  Άλλως η καταστροφή αποδίδεται με την πτώση της παραγωγής: από τους 82.000 τόνους που κάποτε αποτελούσε το δικαίωμα του νομού και λόγω υπέρβασης οι παραγωγοί πλήρωναν πρόστιμο, τώρα κατέπεσε στους 22.000 τόνους.
Οι αγελαδοτρόφοι του νομού αποφάσισαν επίσης στην ίδια σύσκεψη να ενημερώσουν την κοινή γνώμη του νομού, διανέμοντας επί δυο ημέρες δωρεάν δυο τόνους φρέσκου γάλακτος, ύστερα από τυποποίηση μάλιστα, στο Κιλκίς. Επίσης θα διανείμουν δωρεάν γάλα και στους πρόσφυγες των δυο κέντρων φιλοξενίας στη Νέα Καβάλα και το Χέρσο.
Ίσως θα είναι και το τελευταίο ντόπιο φρέσκο γάλα που θα πιουν οι πολίτες του Κιλκίς από ελεύθερους παραγωγούς!