Φέτος η σιτοδεία εξελίσσεται σε τραγωδία. Ο θερισμός καθυστέρησε λόγω των βροχοπτώσεων οι οποίες συνεχίζονται και δυσχεραίνουν ήδη τη συγκομιδή και βεβαίως θα πλήξουν και την ποιότητα. Οι πρώτες αποδόσεις είναι μεν ικανοποιητικές, αλλά οι τιμές συρρικνώθηκαν και βρίσκονται αρκετά κάτω και από τις διεθνείς τιμές ίνα επιβεβαιωθεί για πολλοστή φορά ότι η ελεύθερη αγορά στην Ελλάδα είναι sui generis. Λειτουργεί πάντα υπέρ των ισχυρών.
Να εξηγηθούμε:
Με τις τιμές Φότζια για το σκληρό να κινούνται αρκετά πάνω από το 30 λεπτά εν Ελλάδι τιμές στα 35 λεπτά θα απολαύσουν μόνο όσοι συνήψαν συμβόλαια με εταιρείες.
Η ελεύθερη αγορά δίνει στα σκληρά από 23 έως 26 λεπτά για όσους παραγωγούς θα θελήσουν να πληρωθούν άμεσα. Κι έτσι οι περισσότεροι παραδίδουν με το ντροπιαστικό σύστημα «φέρτο και βλέπουμε» Το σύστημα των ανοιχτών τιμών δηλαδή.
Στο μαλακό ισχύουν τα ίδια. Όποιος επιμένει να πληρωθεί παραδίδοντας τη σοδειά του θα εισπράξει τιμές στο φάσμα των 16 έως 19 λεπτών. Αλλιώς παραδίδει και …βλέπουμε.
Στα κριθάρια όποιος επιμένει να πληρωθεί η τιμή είναι 14 λεπτά. Κι όποιος αντέξει.
Με τις τιμές αυτές και με αποδόσεις περί τα 250-300 κιλά η τραγωδία των παραγωγών είναι αυταπόδεικτη. Πουλάνε με 25 λεπτά όταν έσπειραν με υποχρεωτικά πιστοποιημένο σπόρο 18 κιλών ανά στρέμμα, τον οποίο πλήρωσαν με 90 λεπτά.
Δηλαδή σχεδόν τα 80 κιλά ανά στρέμμα της νέας εσοδείας θα χρειαστούν για να καλυφθούν μόνο τα έξοδα αγοράς του σπόρου!
Όπερ σημαίνει ότι ουσιαστικά το ακάλυπτο κόστος παραγωγής (οργώματα, λιπάσματα, ψεκασμοί, φυτοφάρμακα) θα συρρικνώσει την επιδότηση.
Κι αυτά όλα διαδραματίζονται με σταροχώραφα εκτεθειμένα καθημερινά στις καταιγίδες.
Πως το είπε ο ΓεροΠαπανδρέου; «Ο Θεός έπλασε τον κόσμο και τον φόρτωσε στις πλάτες του αγρότη»