Οι γηραιότεροι θα το θυμούνται: Το Κιλκίς ήταν ο τόπος όπου το μαλακό σιτάρι κυριαρχούσε στις καλλιέργειες δημητριακών. Ήταν η εποχή πριν την ένταξη της χώρας στην ΕΕ και πριν τις επιδοτήσεις τότε που ο γεωργός καλλιεργούσε υπακούοντας σε ορθολογικά κριτήρια. Τιμή προϊόντος και ποιότητα εδάφους. Και τα χωράφια του ν. Κιλκίς στη μεγάλη τους πλειοψηφία ήταν κατάλληλα για καλλιέργεια μαλακού.
Με τις κοινοτικές επιδοτήσεις και ιδιαίτερα την έξτρα επιδότηση του σκληρού σίτου ο καλλιεργητικός χάρτης του νομού διεστράφη. Το σκληρό κυριάρχησε και κάποτε σχεδόν μονοπώλησε. Στην μέγιστη ακμή των σιτηρών, στην τελευταία δεκαετία του περασμένου αιώνα, στο ν. Κιλκίς από τα 950.000 στρέμματα τα 800.000 στρέμματα καλλιεργούνταν με σκληρό και τα 150.000 στρέμματα με μαλακό σιτάρι.
Οι καλλιεργητές εξασφάλιζαν μεγαλύτερο εισόδημα από την ενισχυμένη στρεμματική επιδότηση του σκληρού, αλλά οι συνέπειες αποδείχθηκαν καταστροφικές για το νομό.
Πρώτον, μειώθηκε η απόδοση του σκληρού καθώς τα χωράφια δεν ήταν κατάλληλα για την ποικιλία αυτή. Ταυτόχρονα μειώθηκε και η ποιότητα του προϊόντος ως απόρροια της προβληματικής καλλιεργητικής φροντίδας. Αποτελεί κοινό μυστικό ότι οι μικροί κυρίως παραγωγοί καλλιεργούν σπέρνοντας λιγότερα κιλά σπόρου, ρίχνοντας ελάχιστο ή καθόλου λίπασμα κ.ο.κ. Στόχος πια δεν είναι η παραγωγή, αλλά η επιδότηση.
Δεύτερον: Το Κιλκίς αποστερήθηκε τον τίτλο του τόπου που έβγαζε μεγάλες ποσότητες ποιοτικού μαλακού σίτου.
Το ανορθολογικό αυτό τοπίο έρχεται να ανατρέψει η απόφαση ενός Κιλκισιώτη πολιτικού, του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης Γιώργου Γεωργαντά ο οποίος εξήγγειλε την ένταξη του μαλακού σίτου και του καλαμποκιού στις συνδεδεμένες ενισχύσεις.
Σημειώνουμε ότι στο εν λόγω καθεστώς είναι ενταγμένες μέχρι τώρα 28 καλλιέργειες προϊόντα, μεταξύ των οποίων και το σκληρό σιτάρι. Η έξτρα επιδότηση των συνδεδεμένων, εν προκειμένω του σκληρού ποικίλλει κάθε χρόνο. Πέρυσι ήταν οχτώ ευρώ./ στρέμμα και καταβάλλεται συνήθως τον Μάρτιο. Είναι η επιδότηση για τα ταμπελάκια, δηλαδή τα τεκμήρια ότι κάποιος καλλιέργησε σκληρό σιτάρι.
Ο πόλεμος πατήρ πάντων
Άρκεσαν λίγες ημέρες πολέμου και το γεγονός ότι η επιτιθέμενη Ρωσία και η πληττόμενη Ουκρανία αποτελούν τους σιτοβολώνες της Ευρώπης και του κόσμου για να καταστεί φανερό στους πάντες πως η διατροφική αυτάρκεια και δη στο ψωμί, δηλαδή στο μαλακό σιτάρι, αποτελεί το Α και το Ω πάσης γεωργικής πολιτικής.
Ο κ. Γεωργαντάς και εξαιτίας των γενικότερων εξελίξεων και της γνώσης από «πρώτο χέρι» ως πολίτης του νομού που είναι συνυφασμένος με την καλλιέργεια σίτου, εξήγγειλε την ένταξη του μαλακού σίτου στις συνδεδεμένες καλλιέργειες ώστε να εξασφαλιστεί το ψωμί των συνελλήλων σε κάθε περίπτωση, ενώ η ένταξη του καλαμποκιού ενέχει τη σκοπιμότητα της ενίσχυσης και των ζωοτροφών, δηλαδή των κτηνοτρόφων, δηλαδή την ενίσχυση της παραγωγής γάλακτος και κρέατος.
Η ενίσχυση της παραγωγής θα γίνει με την ενίσχυση της καλλιέργειας μαλακού και καλαμποκιού λόγω της ένταξής τους στις συνδεδεμένες.
Πόσο θα ενισχυθούν; Κατ’ αρχήν θα ποικίλει η στρεμματική ενίσχυση κάθε έτος. Σύμφωνα με όσα κυκλοφορούν ως πληροφορίες ο στόχος είναι τα 10 ευρώ για το μαλακό και τα 40 για το καλαμπόκι.
Θα χρειαστεί λίγη υπομονή μέχρι να το μάθουμε.
Το βέβαιο και απολύτως θετικό είναι πως από το Φθινόπωρο η καλλιέργεια μαλακού θα εκτιναχθεί. Να υπολογίσετε εξάλλου ότι η στρεμματική απόδοση του μαλακού είναι μεγαλύτερη, τουλάχιστον στη μεγάλη πλειοψηφία των εδαφών του νομού.
Θ.Π.
