Παρασκευή, 11 Απριλίου 2025, 12:34:06 πμ
Τρίτη, 21 Μαϊος 2024 10:05

«Βρείτε τα»

Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης.

Εκπαιδευτικός - συγγραφέας

 

Το «δόγμα Μονρόε», γνωστό από το 1823, αποτελεί έναν από τους βασικούς πυλώνες της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής και λέει περιληπτικά ότι κάθε ανάμειξη των ευρωπαϊκών εθνών στα πολιτικά πράγματα των κρατών της Βόρειας και Νότιας Αμερικής, θα θεωρηθεί ως εχθρική ενέργεια. Εν ολίγοις δεν ήθελε η Αμερική τότε τους  Άγγλους και τους Γάλλους ιμπεριαλιστές πάνω από το κεφάλι της.

Τώρα όμως που είναι παγκόσμια ηγέτιδα δύναμη κάνει ακριβώς το αντίθετο από ό,τι πρεσβεύει το Δόγμα Μονρόε! Επεμβαίνει, κυριεύει, κατακτά και εκμεταλλεύεται, απανταχού της γης, χώρες για να ωφελείται η ίδια, από τον φυσικό και τον ορυκτό τους πλούτο, καθώς και από τη γεωπολιτική θέση τους!

Και  ο πόλεμος στην Ουκρανία εξαιτίας της Δύσης και της δράσης των ναζιστών αζοφιτών,  από το 1914 στη χώρα αυτή, προκλήθηκε. Το ομολόγησε εξάλλου και ο Ζοσέπ Μπορέλ, ο ύπατος εκπρόσωπος της Ε.Ε λέγοντας: «Δεν πολεμάμε χάριν της Ουκρανίας αλλά για να μην χάσει η Αμερική την παγκόσμια κυριαρχία της». Πιο καθαρά δεν θα μπορούσε να το πει!

Στον πόλεμο μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας συμμετέχει άμεσα και η Ελλάδα στέλνοντας όπλα, αντί να επέλεγε να είχε ένα ρόλο ειρηνευτικό – διαπραγματευτικό όπως η Τουρκία.

Μπορεί να πέθανε ο Στάλιν και μαζί του και ο σοβιετικός κομμουνισμός, αλλά ο φασισμός, μετασχηματισμένος σε μακαρθισμό, σε αποικιοκρατία και σε ιμπεριαλισμό  γκρέμισε στις μέρες μας ό,τι το δημοκρατικό υπήρχε στην Ευρώπη, από την εποχή του Βίλλυ Μπραντ, του Ζισκαρ ντ’ Εστέν του Μιτεράν και του Σμιθ. 

Η Ευρώπη των μεγάλων ηγετών έχει μετατραπεί σε Ευρώπη χαρτογιακάδων, τύπου Ούρσουλας φον ντερ Λάιεν και διαφόρων λομπιστών, που δουλεύουν για την πάρτη τους!

Αν πάμε πενήντα χρόνια πίσω θα δούμε ότι μέχρι και το 1974 η Ελλάδα είχε στρατόπεδα συγκέντρωσης, ενώ ως και  το  1981 υπήρχε το γνωστό σε όλους  «πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων», γεγονός που δείχνει πως άργησε να έρθει η δημοκρατία στον  τόπο που γεννήθηκε.  Και με το που πέρασαν μόλις 30 χρόνια από τότε, πτωχεύει ξανά η Ελλάδα το 2010, υποθηκεύοντας μέχρι και την Ακρόπολη.  

Τα μεγαλύτερα δεινά στη χώρα μας τα δημιούργησαν αναμφισβήτητα οι «σύμμαχοί» μας. Η Γαλλία μας έσυρε σε πόλεμο το 1919 στην Ουκρανία εναντίον των Μπολσεβίκων με αποτέλεσμα, όχι μόνο  να χαθεί μια ολόκληρη ελληνική ταξιαρχία, αλλά να  γίνουμε και εχθρός της τότε Σοβιετικής Ένωσης!

Και ο πλέον ανιστόρητος γνωρίζει  ότι τον μετακατοχικό Εμφύλιο τον προκάλεσε η «σύμμαχός» μας Αγγλία. Το ίδιο συνέβη και με την Μικρασιατική Καταστροφή,  όπου εργαλειοποιήθηκε η Ελλάδα από τους δυτικούς συμμάχους της και υπέστη την πιο  μεγάλη τραγωδία, στην μακραίωνη ιστορία της.

Αλλά και στον Β΄.Π.Π  τις μεγαλύτερες καταστροφές στην Ελλάδα τις προκάλεσε η Γερμανία! Με τέτοιους συμμάχους δεν μας χρειάζονται οι εχθροί. Ή μήπως έχουμε την ψευδαίσθηση ότι οι αλλοτινοί στρατιωτικοί σύμμαχοι του Χίτλερ, οι Λιθουανοί, οι Λετονοί, οι Εσθονοί, οι Φινλανδοί των οποίων οι πατεράδες υπηρέτησαν στα Ες Ες, θα έρθουν να πολεμήσουν μαζί μας σ’ έναν ενδεχόμενο πόλεμο με την Τουρκία;  

Μήπως δεν είναι άλλωστε η σημερινή Τουρκία που μας θυμίζει συχνά  πυκνά ότι «θα έρθουμε νύχτα», ότι «τα κόκαλά μας είναι μέσα στη θάλασσα της Σμύρνης;» Δεν είναι η Τουρκία που μετέτρεψε  την Αγία Σοφία σε τζαμί, με την ανοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Ή μήπως δεν είναι η σημερινή Τουρκία που ζητά το μισό Αιγαίο, μετατρέποντας ένα θέμα λυμένο, με τη συνθήκη της Λοζάνης, σ’ ένα θέμα διμερές από τα Ίμια και μετά;

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής όχι μόνο με την   Τουρκία, αλλά και την Αλβανία και πρόσφατα με τη Βόρεια Μακεδονία, θέματα κατεξοχήν ευρωπαϊκά, η μόνιμη επωδός που ακούμε  από την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ είναι: «βρείτε τα» μεταξύ σας!