Όχι μόνον αρνήθηκε το μισθό του κυβερνήτη, αλλά αφιέρωσε όλη του την περιουσία για το καλό της χώρας. Για το έθνος και την παιδεία του. Για τις απαιτήσεις των αγωνιστών και για τα ορφανά του πολέμου.
Κι όμως! Αυτόν τον ανυπόταχτο σε ξένη και ντόπια εξουσία, τον δολοφόνησαν Έλληνες. Τον δολοφόνησαν Έλληνες που λυμαίνονταν την πατρίδα όπως συμβαίνει σχεδόν όλα αυτά τα χρόνια από τότε με όλους αυτούς που για να τα οικονομούν την ξεπουλούν δίχως αιδώ και τέλος.
Άνδρες σαν τον Καποδίστρια σπανίζουν. Κι όμως! Μετά τη δολοφονία του από τους Μαυρομιχαλαίους, όταν οι Ρώσοι πρόσφεραν πλοίο για να μεταφέρει τη σορό του στην Κέρκυρα, εκεί όπου ήταν θαμμένοι οι γονείς του, οι Άγγλοι δεν επέτρεψαν στο πλοίο να φθάσει ημέρα, μην τάχα προκληθούν θέματα και τον έθαψαν κρυφά τη νύχτα. Κι ας ήταν αυτός που έφθασε τα σύνορα της χώρας ως τη Λαμία, έχοντας όλο κι όλο 26 γρόσια στα ταμεία της, σε εποχή, που οι στέρνες των καραβοκύρηδων που δεν ήθελαν την απελευθέρωση του γένους, ήταν γεμάτες από χρυσές λίρες!
Ως και τα δάνεια που έγιναν από την Αγγλία, με υποθήκευση γαιών από την Αργολίδα, με δυσβάσταχτα επιτόκια, ως κι αυτά, όχι μόνο φαγώθηκαν, αλλά και χρησιμοποιήθηκαν να χρηματοδοτήσουν τον Εμφύλιο εναντίον αγνών πατριωτών: Κολοκοτρώνη, Καραϊσκάκη, Ανδρούτσου, Νικηταρά, κ.ά. «εξαγοράζοντας» τα παλικάρια τους, με λεφτά του δανείου
Διακόσια χρόνια πριν, στην εποχή του Καποδίστρια, οι Κοτζαμπάσηδες παρότι έλεγχαν το εξωτερικό εμπόριο της χώρας, όχι μόνον αρνούνταν να πληρώνουν φόρους, αλλά ούτε και υπερασπίζονταν την ιδέα για ελεύθερο ελληνικό κράτος. Προτιμούσαν το δικό τους πλουτισμό. Γεγονός, γνωστό και σήμερα, από όλους όσους πλούτισαν τα τελευταία χρόνια σε βάρος της πατρίδας. Και, που έβγαλαν τα χρήματα αυτά, μέσω λιστών στο εξωτερικό. Και τώρα έτοιμοι και καθωσπρέπει, μπορούν, μέσω των οικογενειακών τους οφσόρ, να αγοράσουν τα «κόκκινα» δάνεια της χώρας: το σπίτι, το αίμα και τον ιδρώτα του ελληνικού λαού.
Διακόσια χρόνια από το 1821 και οι σημερινοί Κοτζαμπάσηδες ξανά χρεοκόπησαν την Ελλάδα. Πήραν ξανά δάνεια (τα λεγόμενα μνημόνια), για να καλύψουν όσα «έφαγαν». Είναι όλοι εκείνοι που θησαύρισαν σε βάρος της πατρίδας, αλλά ποτέ δεν διώχθηκαν, γιατί ήταν πάντα η επίσημη και η επώνυμη Ελλάδα. Αντίθετα εκείνοι που δολοφονήθηκαν και κλείστηκαν σε φυλακές, που εξορίστηκαν και τουφεκίστηκαν, ήταν εκείνοι που αγάπησαν την πατρίδα και θυσιάστηκαν για τη λευτεριά της.
Αντίθετα με τους φοροεισπράκτορες κοτζαμπάσηδες, ο Καποδίστριας, πριν ακόμη γίνει κυβερνήτης της χώρας, πούλησε τα έπιπλά του, το γραφείο του, τις καρέκλες του, το κρεβάτι του και εισέπραξε 50.000 ρούβλια τα οποία τα έστειλε εδώ στην Ελλάδα. Δεν δέχθηκε ούτε καν το μισθό του Κυβερνήτη, που ήταν τότε 35.000 χρυσά ισπανικά τάλιρα.
Κι, όπως επί Καποδίστρια οι Κοτζαμπάσηδες αρνούνταν να πληρώνουν φόρο, έτσι και οι τωρινοί κοτζαμπάσηδες αρνούνταν για δεκαετίας να πληρώνουν φόρο για τις τηλεοπτικές άδειες. Το κόμμα που τόλμησε και τους το επέβαλε, το πλήρωσε ακριβά. Όλα τα διαπλεκόμενα κανάλια μετά ήταν και είναι εναντίον του. Αλλά και για έναν επιπλέον λόγο. Η νυν κυβέρνηση τους απάλλαξε από 21 εκατομμύρια, για τη δόση του 2020, και τους χάρισε άλλα 11 εκατομμύρια από επάνω. Πώς λοιπόν να μην προπαγανδίζουν για χάρη της από το πρωί ως το βράδυ;
Διακόσια χρόνια πριν, στα χρόνια του '21, η εφημερίδα του Πολυζωΐδη, ο «Απόλλων» πολεμούσε με λύσσα τον Καποδίστρια. Το ίδιο συμβαίνει και τώρα από τους εκδότες που ρημάξανε σε θαλασσοδάνεια τη χώρα. Αλλά, κι από τους πολιτικούς που δεν πληρώνουν τα προσωπικά και τα κομματικά τους δάνεια.
Διακόσια χρόνια από το 1821 και σε νοοτροπία δεν άλλαξε η χώρα. Ίδιοι άνθρωποι και ίδιοι τρόποι χρήσης και κατάχρησης της εξουσίας. Μάλλον αυτήν τη νοοτροπία θα γιορτάσουν οι σύγχρονοι κοτζαμπάσηδες με τα χρήματα του ελληνικού λαού. Αυτοί, που η σχέση τους με το αληθινό 1821, είναι όση και η σχέση του ήλιου με τα μεσάνυχτα. (Πηγή: «Όλα στο Φως», «Τα ψιλά γράμματα της Ιστορίας», «Ο φυλακισμένος του Ιτς Καλέ», του Θόδωρου Παναγόπουλου)
