Από την πρόσφατη απώλεια της εθνικής μας ανεξαρτησίας και την πτώχευση της χώρας, η πατρίδα μας λειτουργεί ως μια Ανώνυμη Εταιρεία με την επωνυμία «Α.Ε. Ελλάς». Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας οι Έλληνες ραγιάδες πλήρωναν στον σουλτάνο φόρο 10%, τη λεγόμενη «δεκάτη». Οι κοτζαμπάσηδες όμως τον διπλασίασαν τον φόρο αυτό σε βάρος του ραγιά, για να κερδίζουν οι ίδιοι τη διαφορά.  Το ίδιο περίπου γίνεται  και τώρα, με τα λεγόμενα golden boys. Ακριβαίνουν τα τιμολόγια της ΔΕΗ και μοιράζονται αυτοί και οι κολλητοί τους εκατομμύρια σε μισθούς και μπόνους, την ώρα που ο μέσος Έλληνας ζορίζεται να πληρώσει τη ΔΕΗ.  

Υπάρχουν όμως και αυτοί  που ξεπουλούν το Δημόσιο πλούτο και τακτοποιούν σε θέσεις διευθυντικές τα παιδιά τους. Και μην μου πείτε ότι η πρόσληψη της 24χρονης κόρης του Μητσοτάκη στην «CVC Capital Partners», σαν investors relation manager, έγινε τυχαία; Ή μήπως ήταν τυχαία η φυγή των 500.000 νέων παιδιών στο εξωτερικό, με πτυχία και μεταπτυχιακά, και δεν ήταν το αποτέλεσμα μιας  καταστροφικής πολιτικής για τη χώρα;

Πολιτικοί, που μέσω της υπερφορολόγησης στα καύσιμα, εισπράττουν εύκολα  χρήμα, για να καβαλάνε υπουργικά τζιπ πολυτελείας οι ίδιοι, δεν είναι χρήσιμοι για την κοινωνία! Να την βράσω τέτοια φορολογία, που υπηρετεί τη χλιδή όσων θα μπορούσαν να πάνε στη δουλειά με τα δικά τους αυτοκίνητα! Αυτό δεν συμβαίνει ούτε σε χώρες που έχουν δική τους αυτοκινητοβιομηχανία!

Η μεγαλύτερη πολιτική παθογένεια είναι ο εγωισμός. Ένα φαινόμενο που χαρακτηρίζει τον άνθρωπο ήδη από την βρεφική του ηλικία. Είναι η  συμφορά που διχάζει  τα κόμματα, όταν μετατρέπουν την «διαπροσωπική» τους διαφορά, σε ιδεολογική διαφορά και σε διαφορά «τάσεων».

Ενώ, δηλαδή, η δεξιά  ιδιωτικοποιεί το κράτος, η  αριστερά ιδιωτικοποιεί το κόμμα, γεγονός που το βλέπουμε τώρα στη διαδικασία ανάδειξης προέδρου στον Σύριζα. Έτσι από την πάλαι ποτέ «σύγκρουση των τάξεων», περάσαμε στη «σύγκρουση των τάσεων», ωσάν το συνέδριο που έδωσε πρόσφατα στήριξη στον Τσίπρα, σε ποσοστό  μάλιστα 75% των μελών του, να μην είχε καμία αξία!

Είναι αλήθεια πως η δεξιά πειθαρχεί σε κάθε δική της κομματική  απόφαση. Ως και την ονομασία Τουρκ-Αιγαίο δέχτηκε, χωρίς να πει  κιχ!  Ούτε και επέκρινε ποτέ τον Άδωνη ακόμα κι όταν απείλησε δικαστές!  Αντίθετα η  αριστερά τα έβαλε με τον Πολάκη, γιατί η συμπεριφορά του δεν έχει αστική ευγένεια!  Μια φορά μπόρεσε να γίνει κυβέρνηση η Αριστερά και οι συντροφικές μαχαιριές που δέχθηκε ο Τσίπρας, κάτω από τη μέση, αιμορραγούν ακόμη!

Ή μήπως δεν ήταν αυτός που μεγάλωσε τον Σύριζα κατά 12 φορές; ‘Η μήπως δεν ήταν ο Τσίπρας που ανέβασε τα ποσοστά του κόμματος από το 3% στο 36%; Εκείνο που είναι βέβαιο  είναι ότι  όποιος/α τον διαδεχθεί δεν θα αυξήσει τα κομματικά ποσοστά ούτε κατά μία μονάδα! Κοντός ψαλμός αλληλούια. Αλλά, και  τώρα που «παραμέρισε» για να διαβούν οι «Πέρσες» (από το ρήμα πέρθω = εκπορθώ), αφήνει ένα κόμμα 6 φορές μεγαλύτερο από όταν το παρέλαβε!  

Το αλαλούμ που επικρατεί στον Σύριζα  σε κεντρικό  και σε τοπικό επίπεδο,  είτε από αδυναμία είτε από σκοπιμότητα, έχει προκαλέσει τόση ζάλη, που δεν ξέρει πια που πατά και που βρίσκεται! Με διαλυμένες και διχασμένες τις νομαρχιακές, και με αυτόβουλες ενέργειες κάποιων παλιών, το κόμμα δεν κρατιέται.  

Ενόψει των διαδικασιών για εκλογή προέδρου το κόμμα μοιάζει με υποσαχάρια χώρα, με πολλούς φυλάρχους, αλλά δίχως ηγέτη! Όποιος/α και να εκλεγεί την πλειοψηφία των μελών του κόμματος, δεν την εκφράζει. Πράγμα που φαίνεται κολαούζο δεν χρειάζεται! Πολλά από τα μέλη του Σύριζα έχουν ήδη παραιτηθεί, πολλά σκέφτονται, αν πρέπει να μείνουν ή να φύγουν, και πολλά αναρωτιούνται αν υπάρχει Σύριζα δίχως τον Τσίπρα;