Το να λέμε επομένως ότι ανήκουμε στη Δύση δεν δηλώνει ούτε ανεξαρτησία ούτε αυτοκυριαρχία. Το σημαντικό είναι να ανήκει κανείς στον εαυτό του, είτε ως λαός είτε ως έθνος! Τη σωστή πλευρά της ιστορίας την διδάσκει η ίδια η Ιστορία.
Ουδείς δύναται να επαίρεται ότι ανήκει στη Δύση, όταν ο ιμπεριαλισμός, ο φασισμός, ο ναζισμός, η αποικιοκρατία, έχουν μήτρα τους την ευρωπαϊκή κατεξοχήν Δύση! Για να αποκτήσει η Ελλάδα ενεργό ρόλο στο γίγνεσθαι της Ιστορίας πρέπει να ξαναβρεί τις αξίες που την έκαναν γνωστή, από την εποχή που οι Μαραθώνες έχτιζαν Παρθενώνες. Στις μέρες μας ως και οι πατάτες και τα κρεμμύδια είναι εισαγόμενα!
Η Ελλάδα έκανε πόλεμο με την Αλβανία, το 1940, γιατί επέτρεψε στους Ιταλούς να περάσουν από τη χώρα τους και να μας επιτεθούν! Τι το διαφορετικό κάνει η ίδια τώρα παραχωρώντας τα λιμάνια και τα αεροδρόμιά της στο ΝΑΤΟ, για τη μεταφορά και παράδοση πολεμικού υλικού στην Ουκρανία κατά της Ρωσίας;
Πώς γίνεται η Αγγλία, η πάλαι ποτέ χώρα του ιμπεριαλισμού, από την Ινδία ως τις Ηράκλειες στήλες κι από τον Ινδικό ως τον Ατλαντικό ωκεανό, να μπορεί να διεκδικεί τα νησιά Μαλβίνες, δίπλα ακριβώς στην Αργεντινή, και να μην δικαιούται η Ρωσία να υπερασπίζεται το λαό της, που κατοικεί δίπλα στα σύνορά της, σε μέρη για αιώνες ρωσικά; Ή θα δεχόταν ποτέ η Αμερική να έχει η Ρωσία πυρηνικές βάσεις στο Μεξικό ή τον Καναδά;
Όταν ο Νικήτα Χρουτσόφ ήθελε να εγκαταστήσει πυρηνικούς πυραύλους στην Κούβα, το 1962, ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Τζων Κένεντι, απείλησε με παγκόσμιο πόλεμο. Και για να αποσοβηθεί ο Πόλεμος η τότε Σοβιετική Ένωση δεν προχώρησε στην εγκατάστασή τους. Σε τι διαφέρει η περίπτωση αυτή από τη σημερινή, όπου η Αμερική, όχι μόνο μετέτρεψε την Ευρώπη σε πυρηνικό της οπλοστάσιο, όχι μόνο περικύκλωσε τη Ρωσία με χώρες με πλούσιο ναζιστικό παρελθόν, αλλά θέλει να έχει βάσεις και στην Ουκρανία;
Παρότι, μετά τη διάλυση του ανατολικού μπλοκ, το ΝΑΤΟ υποσχέθηκε στη Ρωσία ότι δεν θα επεκταθεί προς ανατολάς, το έκανε αμέσως μετά με την Ουγγαρία, την Τσεχία και την Πολωνία. Και δεν σταμάτησε μόνο σ’ αυτές, αλλά ενέταξε κι άλλες χώρες, του πρώην συμφώνου της Βαρσοβίας.
Τα πράγματα έγιναν χειρότερα, το 2014, με το πραξικόπημα και την υφαρπαγή της εξουσίας στην Ουκρανία, περνώντας μάλιστα και νόμο για την ένταξη της στο ΝΑΤΟ, καθώς και νόμο που απαγόρευε την παραμονή του Ρωσικού στόλου στο ναύσταθμο της Σεβαστούπολης, ο οποίος θα ίσχυε από το 2017, για να βγάλουν τον ρωσικό στόλο έξω από τη Μαύρη Θάλασσα, που ειρήσθω εν παρόδω, είναι Ρωσική από το 1762!
Αν τηρούνταν η συμφωνία του Μινσκ, μεταξύ Ρωσίας, Ουκρανίας, Γερμανίας και Γαλλίας, από τον Φεβρουάριο του 2015, ο πόλεμος στην Ουκρανία θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί. Δυστυχώς, όμως, η Δύση απεδείχθη για μια ακόμη φορά αναξιόπιστη, όπως και στον βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας, για την οποία δεν είχε καμία ευαισθησία να στείλει όπλα, όταν βομβαρδιζόταν από αεροπλάνα του ΝΑΤΟ!μ
Ευτυχώς το κύρος της Ελλάδας το έσωσε τότε η ΑΕΚ, όταν στις 7 Απριλίου του 1999, έγραψε μία από τις ενδοξότερες σελίδες της ιστορίας της ως ομάδα, σε ένα φιλικό αγώνα με την Παρτιζάν Βελιγραδίου, δείχνοντας τη συμπαράστασή της στον δοκιμαζόμενο ομόδοξο και φίλο σερβικό λαό!
Ένα ακόμη φωτεινό παράδειγμα στον άνισο πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας υπήρξε ο ανθυποπλοίαρχος του Πολεμικού Ναυτικού Μαρίνος Ριτσούδης ο οποίος, όταν διατάχθηκε να συμμετάσχει με το αντιτορπιλικό «Θεμιστοκλής» στον βομβαρδισμό του Βελιγραδίου αρνήθηκε επικαλούμενος λόγους συνείδησης: «Είχα δύο δρόμους να διαλέξω. Επέλεξα αυτόν που έχετε επάνω από εσάς» είπε στους δικαστές του, δείχνοντας την εικόνα του Χριστού, πάνω από την έδρα του δικαστηρίου!
Τη σημερινή (ακατ)ανόητη στάση της Ελλάδας, δεν μπορώ να την εννοήσω! Ουδέποτε άλλοτε στην Ιστορία της χώρας μας Έλληνας πρωθυπουργός έδειξε τόσο αντιρωσικό μένος, από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά, δεξιός, αριστερός ή κεντρώος. Ουδέποτε άλλοτε επέδειξε εμπράκτως τόση έχθρα στη φίλη χώρα που μας έστειλε τον Καποδίστρια, τον Υψηλάντη και μας βοήθησε στην επανάσταση του 1821. Ή μήπως ξεχνάμε ότι μεταξύ των επιφανών υποστηρικτών του ρωσικού κόμματος στην Ελλάδα ήταν ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο Κίτσος Τζαβέλας και ο Ανδρέας Μεταξάς, ο οποίος μάλιστα και διετέλεσε αρχηγός του ρωσικού κόμματος;
Δεν θα πάω πίσω χίλια χρόνια στον εκχριστιανισμό των Ρως. Δεν θα μιλήσω για την εγκατάσταση εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων στα μέρη της Ιφιγένειας εν Ταύροις. Δεν θα αναφερθώ στη συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή, που βοήθησε στην ανάπτυξη του ελληνικού εμπορικού και πολεμικού στόλου, ούτε στην ίδρυση της Φιλικής Εταιρείας στην Οδησσό της Ρωσίας. Δεν θα μιλήσω για τη ναυμαχία του Ναβαρίνου και τη Συνθήκη της Αδριανούπολης, που προέβλεπε τη δημιουργία ελληνικού κράτους, χάρη στη Ρωσία. Οι έχοντες ιστορική γνώση τα ξέρουν αυτά. Απορώ όμως γιατί τα αγνοούν κάποιοι, που στη θέα του Ερντογάν σκύβουν!
Θα περιοριστώ στα βιώματά μου. Σε όσα άκουγα μικρός από τον παππού μου, για τη «Ρουσία» και τοι «Ρουσάντας» στο Καρς του Καυκάσου. Για τη βοήθεια και τη στήριξη που έδειχναν και έδιναν στους Έλληνες οι Ρώσοι σε κάθε τουρκική απειλή. Ότι Έλληνες και Ρώσοι πολέμησαν μαζί στη μάχη του Σαρίκαμις. Κρίμα που η ιστορία των Ελλήνων του Καρς, δεν βρήκε χώρο στα σχολικά βιβλία. Προσωπικά πολιτικός δεν πρόκειται να την διαγράψει!
