Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το Πρόγραμμα «Επισιτιστικής και Βασικής Υλικής Συνδρομής προς απόρους (ΕΠ-Ι)», που είναι ενταγμένο «στους στόχους της στρατηγικής Ευρώπη 2020». Επειδή με αυτήν τη «στρατηγική» προωθούνται όλες οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που διευρύνουν τη φτώχεια για την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, αποφασίστηκε, μέσω του Ταμείου Ευρωπαϊκής Βοήθειας για τους Απόρους (ΤΕΒΑ), να δοθούν στην Ελλάδα για το διάστημα 2015 - 2020 ακριβώς 330.555.021 ευρώ σε 62.000 νοικοκυριά που διαβιούν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας.
Πάνω στα ερείπια της πολιτικής που υπηρετούν, δηλαδή στα εκατομμύρια φτωχών, ανέργων και στερούμενων στοιχειώδη αγαθά, όπως σίτιση, στέγαση, περίθαλψη, πάνω στα αποκαϊδια του καπιταλιστικού δρόμου, Δήμοι και Περιφέρειες με κοινωφελείς τους επιχειρήσεις ερίζουν, διεκδικώντας, η κάθε πλευρά για λογαριασμό της, τη διαχείριση των 330 εκατομμυρίων ευρώ του προγράμματος και την  υλοποίησή του κάτω από την ίδια ομπρέλα με Εκκλησία, ιδιώτες και καταναλωτικές οργανώσεις, ΜΚΟ και άτυπα κοινωνικά δίκτυα!
 Αντί έστω και σήμερα τα όργανα της Τοπικής και Περιφερειακής Διοίκησης να απαιτήσουν από τη νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ένα νέο επιτέλους προσανατολισμό των κονδυλίων του ΕΣΠΑ, ώστε να στηριχτούν και να διευρυνθούν οι δημόσιες κοινωνικές δομές και ο χαρακτήρας τους  διαγκωνίζονται για το ποιος θα ηγηθεί (Δήμαρχοι - Περιφερειάρχες) στη μοιρασιά των κονδυλίων των προγραμμάτων και των ψιχίων της φτώχειας.
Έτσι γίνονται συνένοχοι στη διοχέτευση εκατομμυρίων ευρώ σε επιχειρηματικά συμφέροντα, την ώρα που δημόσιες κοινωνικές δομές και ιδρύματα ασφυκτιούν, λιμοκτονούν από πόρους και από το αναγκαίο προσωπικό κάτω από χρόνια υποχρηματοδότηση και σπρώχνονται στην ανταπόδοση και την ιδιωτικοοικονομική λειτουργία.