Κυριακή, 22 Δεκεμβρίου 2024, 1:14:14 πμ
Σάββατο, 15 Φεβρουαρίου 2020 22:53

Για τις σημαίες στα μπαλκόνια...

Γράφει ο Κώστας Πινέλης.

Τα τελευταία χρόνια το φαινόμενο να υπάρχουν αναρτημένες στα μπαλκόνια οι ελληνικές σημαίες ολόκληρο τον χρόνο είναι μόνιμο φαινόμενο. Κάποιες μάλιστα να είναι κουρελιασμένες και να μην αντικαθίστανται από τους ενοίκους.


Η σημαία αποτελεί για μια χώρα, ένα κράτος, το ιερότερο σύμβολό του, το πιο τιμημένο και αγαπητό από το λαό του. Οι Έλληνες πολέμησαν και υπερασπίστηκαν με τη ζωή τους το ιερό αυτό σύμβολο. Είναι τεράστια η σημασία της ελληνικής σημαίας, καθώς περικλείει στις πτυχές της αγώνες και θυσίες, εκφράζει την εθνική μας ενότητα και δίνει υλική υπόσταση στην έννοια του Έθνους.
Πότε πρέπει να γίνεται ανάρτηση της Ελληνικής Σημαίας στις οικίες μας; Με τον νόμο 851/1978 Αρ.2 παρ. 2α η Εθνική Σημαία δύναται να επαίρεται: σε Εθνικές γιορτές-επετείους, σε επετείους τοπικής σημασίας (πχ. Απελευθέρωση του Κιλκίς). κατά την διάρκεια Εθνικού ή Δημοσίου Πένθους κατόπιν αποφάσεως του Υπουργού των Εσωτερικών.
Η ανάρτηση της Ελληνικής Σημαίας σε δημόσια κτίρια και κτίρια φορέων μπορεί να διαρκεί καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, αλλά να παραμένει «καθ’ εκάστην ογδόης πρωινής μέχρι της δύσεως του ηλίου»
Τέλος δεν πρέπει να αποτελεί αντικείμενο προς εμπορική εκμετάλλευση, όπως συμβαίνει κατά κόρον στη διάρκεια αθλητικών αγώνων π.χ. ποδοσφαιρικοί αγώνες Εθνικών Ομάδων, όπου βλέπουμε το ιερότερο σύμβολο του Ελληνικού Έθνους τυπωμένο στα πιο απίθανα σημεία ή προϊόντα π.χ. παπούτσια, μπλουζάκια και με τις σημαιούλες που πουλιούνται κατά τη διάρκεια των παρελάσεων.
Αυτοί οι Ελληναράδες που έχουν τη σημαία μας στα μπαλκόνια όλο τον χρόνο πουλώντας πατριωτισμό, πρέπει να ξέρουν ότι την τιμούν καλύτερα όταν αγωνίζονται γι αυτή εάν χρειαστεί…

Η μάχη κατά του Φασισμού συνεχίζεται. Ο φασισμός δεν θα πεθάνει μόνος. Πρέπει να τον τσακίσουμε.
Κάθε χρόνο στις 27 Ιανουαρίου τιμάται «Η ημέρα Μνήμης των Ελλήνων Εβραίων Μαρτύρων και Ηρώων του Ολοκαυτώματος». Με βάσει την επέτειο, είδα πριν μερικές ημέρες στην τηλεόραση (ΔΙΟΝ) την συγκλονιστική ταινία «Απόδραση από Σόμπιμπορ» Βρετανο-Γιουγκασλαβικής παραγωγής του 1987.
Το Στρατόπεδο εξόντωσης Σομπιμπόρ (Sobibor), ένα από τα περίπου 50 των Ναζί, ήταν στρατόπεδο που δημιούργησαν, τον Απρίλιο του 1942, στην κατεχόμενη Πολωνία οι Ναζιστές στο πλαίσιο της Επιχείρησης Ράινχαρντ, η οποία αποσκοπούσε στην εξόντωση όλων των Εβραίων από τα κατεχόμενα εδάφη, αλλά και αντιστασιακών και αντιναζιστών από πολλά κράτη της Ευρώπης μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.
Μια ομάδα κρατουμένων αποφάσισε την πραγματοποίηση μιας εξέγερσης. Ηγέτες της ήταν ο Αλεξάντρ Αρόνοβιτς Πετσέρσκι (Aleksander Aronowich Pechersky), Σοβιετικός αιχμάλωτος Πολέμου, και ο Λεόν Φελντχέντλερ (Leon Feldhendler), Πολωνοεβραίος κρατούμενος. Η εξέγερση είχε προγραμματιστεί για τις 13 Οκτωβρίου 1943, ωστόσο αναβλήθηκε για την επομένη λόγω μιας απρόσμενης άφιξης μιας ομάδας SS από το στρατόπεδο εργασίας της Όσσοβα (Ossowa). Από τους 300 που προσπάθησαν να αποδράσουν σώθηκαν τελικά 50 οι οποίοι μετά το τέλος του Πολέμου διηγήθηκαν τα μαρτύρια που υπέστησαν.
Βέβαια μετά το τέλος του πολέμου έγιναν γνωστά όσα φρικτά υπέστησαν στα στρατόπεδα των Ναζί Εβραίοι, Κομμουνιστές, Αντιστασιακοί, Μάρτυρες του Ιεχωβά. Σίντι και Ρομά κτλ.
«Αν υπάρχει Θεός θα πρέπει να με παρακαλέσει πολύ για να τον συγχωρήσω»
(Εβραίος κρατούμενος γι αυτά που τράβηξαν στο Άουσβιτς).
Ο φασισμός δεν θα πεθάνει μόνος. Πρέπει να τον τσακίσουμε.
Γιατί η μάχη εναντίον του φασισμού συνεχίζεται.

Τι προβάλλουν τα τοπικά ΜΜΕ
Τα περισσότερα τοπικά ΜΜΕ έντυπα και ηλεκτρονικά προβάλουν κυρίως εκδηλώσεις όπως «κοπές βασιλόπητας», «συνεστιάσεις», «χορούς» πολιτικών προσώπων, φορέων, Συλλόγων κτλ.
Απουσιάζουν θέματα σχετικά με τα όσα συμβαίνουν στη χώρα μας και έχουν σημασία και απασχολούν τον κόσμο όπως π.χ. η ανάλυση για το νέο ασφαλιστικό, η συμφωνία για τις βάσεις, η συζήτηση για τον νέο εκλογικό νόμο κ.ά.
Όχι για να ευλογήσουμε τα γένια μας αλλά τα δικά μας έντυπα «Ειδήσεις» και «Πρωϊνή», καθώς και η ηλεκτρονική μας σελίδα έχουν πολλές αναφορές και απόψεις για τα φλέγοντα αυτά ζητήματα…

Είναι τα κυνοκομεία λύση για τα «παλιόσκυλα τα αδέσποτα»;
Σε κανέναν δεν αρέσει να βλέπει τα άστεγα ζώα να περιφέρονται έξω εκτεθειμένα στην πείνα, την δίψα, τις ασθένειες, τις καιρικές συνθήκες και κάθε είδους κινδύνους όπως φόλες, αυτοκίνητα, στοχοποίηση, αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις να επιτίθενται σε ανθρώπους.
Το καλοκαίρι η κυβέρνηση έκανε το πρόγραμμα «ΦΙΛΟΔΗΜΟΣ ΙI. Ο συνολικός προϋπολογισμός ανερχόταν σε 20.000.000,00 ευρώ (€), Έχουν πετάξει το «πρόβλημα» στους τραγικά υποστελεχωμένους και υποχρηματοδοτούμενους δήμους, χωρίς κεντρική κατεύθυνση και έλεγχο. Και το βασικότερο, το κράτος έχει πετάξει την ευθύνη στους ιδιώτες, τους εθελοντές.
Είναι όμως έτσι; Είναι τα κυνοκομεία μια καλή λύση στο πρόβλημα των αδέσποτων;
Η αστική αντίληψη της φιλοζωίας βέβαια δεν ασχολείται ποτέ με τις πραγματικές ευθύνες για την ύπαρξη των αδέσποτων ζώων, εκεί όπου πραγματικά βρίσκεται η ρίζα του προβλήματος. Τι απαιτείται;
– Καταγραφή των αδέσποτων ζώων.
– Δημόσια δωρεάν περίθαλψη και για τα ζώα, ώστε να υπάρξουν μαζικές στειρώσεις και περίθαλψη και των αδέσποτων και των δεσποζόμενων ζώων. Τα δημοτικά κτηνιατρεία σε κάθε περιοχή της χώρας με μόνιμο προσωπικό, θα ήταν μια εξαιρετική λύση.
– Ενημέρωση του κόσμου για τα θέματα και τα προβλήματα των ζώων, ενημέρωση μέσω του εκπαιδευτικού συστήματος ώστε σταδιακά να καλλιεργηθεί μια φιλοζωική κουλτούρα, να καλλιεργηθεί η αντίληψη ότι είναι μέλη της οικογένειάς μας και όχι αντικείμενα, εργαλεία και σύμβολα στάτους.
– Απαγόρευση των πωλήσεων από όλους: Εμπόρους, εκτροφείς, ιδιώτες. Απαγόρευση των εισαγωγών των «ρατσάτων» ζώων του εμπορίου.
– Έλεγχος αυστηρός στα ζώα των κυνηγών και βοσκών.
– Να τιμωρούνται όσοι εγκαταλείπουν τα ζώα τους ή τα κουτάβια του ζώου τους
Για αυτό και σε αυτή την φάση πρέπει να πούμε ΟΧΙ στα δημοτικά κυνοκομεία, μελλοντικές αποθήκες ψυχών. Τα προβλήματα λύνονται με ριζικές λύσεις, με τις ουσιαστικές προτάσεις των φιλόζωων, όχι με ημίμετρα που έχουν στόχο να «εξαφανίσουν» τον ανίσχυρο από το οπτικό πεδίο μας ώστε να μπορούμε να υποκρινόμαστε χωρίς τύψεις, ότι υπάρχει φροντίδα.

11-2-2020