Αναφερόμαστε στην παθητικότητα με την οποία αντιμετωπίζουμε όσα αφορούν τη δική μας ζωή. Τη διάθεση να απεκδυθούμε πάσα ευθύνη και να τα περιμένουμε όλα από του "Άλλους" Κράτος., Περιφέρεια, βουλευτές, δήμους και δημάρχους...
Αναμφισβήτητες οι ευθύνες κάποιων εξ αυτών για το γεγονός ότι οι δρόμοι, κυρίως οι εσωτερικοί, είναι προβληματικοί.
Αλλά αναμφισβήτητη είναι και η δική μας ευθύνη, των λογιζόμενων ως πολιτών, για το αίσχος των πεζοδρομίων. Από ποιον άραγε περιμένουμε να καθαρίσει τα πεζοδρόμια μπροστά στα σπίτια μας; Τι εμποδίζει τους δημότες να καθαρίσουν μόνοι τους δυο τρία μέτρα πεζοδρόμιο από τα χιόνια και τον πάγο; Διότι τόσα μέτρα -κι ίσως λιγότερα - αναλογούν σε κάθε κάτοικο πολυκατοικίας.
Κι όμως, μια εβδομάδα από τον πρώτο χιονιά και η εικόνα από τα πεζοδρόμια της πόλης είναι αποκαρδιωτική. Γλιστράμε, σκοτωνόμαστε, κι όταν σηκωθούμε, ή μας σηκώσουν, το ανάθεμα είναι έτοιμο: Ανάθεμα στον Άλλον (δήμαρχο, υπουργό, περιφερειάρχη, σύμβουλο, βουλευτή κ.ο.κ)
Καμιά συναίσθηση της ευθύνης μας ως πολιτών να πράξουμε όσα μάς αναλογούν. Διότι σε καμιά πόλη κανενός κράτους δεν υπάρχει η υποχρέωση τρίτων να καθαρίσουν τα πεζοδρόμια μπροστά από τα σπίτια ή τα καταστήματα.
Και μακάρι ετούτη η νοοτροπία, το έλλειμμα δηλαδή της ευθύνης μας ως μελών μιας συγκροτημένης κοινότητας - πόλης-Πολιτείας, να αφορούσε μόνο στο καθαρισμό των πεζοδρομίων.
Διαχέεται και είναι έκδηλη σε κάθε έκφανση της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής ζωής. Και συνιστά την πραγματική μας απόσταση από τον δυτικό άνθρωπο-πολίτη που βίωσε τη συγκρότηση των κρατών -πολιτειών του ως και δική του προσωπική αρμοδιότητα και ευθύνη.
Στην καθ' ημάς Ανατολή εκλέγουμε βουλευτές κι ύστερα μουντζώνουμε τη Βουλή. Εκλέγουμε δημάρχους, περιφερειάρχες κι ύστερα τους "σκυλοβρίζουμε" χωρίς ποτέ να αναλογιστούμε με ποια κριτήρια τους εκλέξαμε και την απόλυτη δική μας ευθύνη στη διαχείριση της ζωής μας από τις δικές τους αποφάσεις , πράξεις ή παραλείψεις.
Όσοι λοιπόν ελεεινολογούμε την εικόνα της πόλης μας ύστερα από 10-15 πόντους χιόνι που έπεσε την τελευταία εβδομάδα, ας αναλογιστούμε μήπως η εικόνα της πόλης είναι και η δική μας εικόνα.
Θα είναι ένα πρώτο βήμα για να μην την αντικρίσουμε ξανά.
Θεοφύλακτος Παγλαρίδης