στα ιμπεριαλιστικά σχέδια στην ευρύτερη περιοχή της Εγγύς Ανατολής, προκειμένου να προωθήσει μέσω αυτής της συμμετοχής στην πράξη τη θεωρία της «Μεγάλης Ιδέας», δηλαδή της προσάρτησης εδαφών στην Ελλάδα και έτσι να ικανοποιηθούν τα συμφέροντα των Ελλήνων κεφαλαιοκρατών, τα οποία διαπλέκονταν μ' αυτά των τότε ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, ιδιαίτερα της Αγγλίας. Και την πραγματοποίηση των οποίων επιδίωκαν μέσω των αγγλικών ιμπεριαλιστικών συμφερόντων στην περιοχή.
Τα πετρέλαια της Μουσούλης, που επιβουλεύονταν οι νικήτριες δυνάμεις του Πρώτου Παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού Πολέμου, η Αγγλία, η Γαλλία, η Ιταλία σε συνδυασμό με το στρατηγικό έλεγχο της περιοχής, καθώς και η προσάρτηση εδαφών από την πλευρά της Ελλάδας για τη διεύρυνση της εσωτερικής αγοράς, αποτέλεσαν τις αιτίες του δράματος.
Η στρατηγική της μεγάλης ιδέας είχε χρεοκοπήσει. Ταυτόχρονα με την αστική τάξη, οι ευθύνες για τη μικρασιατική τραγωδία βαρύνουν εξίσου και το Λαϊκό Κόμμα και το Κόμμα των Φιλελευθέρων, δηλαδή και τους βασιλικούς και τους αντιβασιλικούς, που βύθισαν το λαό στο αίμα και τη δυστυχία. Αναρωτιούνται σήμερα ακόμη και οι οπαδοί των αστικών κομμάτων γιατί, αφού ήθελαν να μεγαλώσουν την Ελλάδα, δεν κατάκτησαν ολόκληρη την Ανατολική Θράκη και την Πόλη; Τι δουλειά είχαν στα βάθη της Μ. Ασίας;
Οι Έλληνες κομμουνιστές που κλήθηκαν υπό τα όπλα, βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή και πολέμησαν όπως το κάνουν πάντα άλλωστε. Παράλληλα το ΚΚΕ ήταν το μοναδικό κόμμα που αντιτάχθηκε στον άδικο πόλεμο, που προειδοποιούσε το λαό και πάλεψε όσο μπορούσε για να αποτραπεί ο πόλεμος, αψηφώντας τις διώξεις. Τότε φυλακίστηκε ολόκληρη η Κεντρική Επιτροπή, φυλακίστηκαν και εξορίστηκαν πολλά στελέχη του Κόμματος. Αυτή η στάση αποτελεί τίτλο τιμής για το ΚΚΕ (ΣΕΚΕ τότε).
Δεν μπορούσαν οι Κομμουνιστές να μην «κάνουν δουλειά», να μην ενημερώσουν τους στρατευμένους και όλο τον ελληνικό λαό για την ουσία του πολέμου. Αυτό κάναμε και θα κάνουμε πάντα είναι καθήκον μας. Αυτό κάναμε για παράδειγμα και στην οπερετική επιστράτευση της Χούντας το 1974. Βρεθήκαμε στην πρώτη γραμμή στον Έβρο έτοιμοι να πολεμήσουμε, να δώσουμε την ζωή μας αν χρειαστεί, παράλληλα όμως ενημερώναμε τους επιστρατευμένους αλλά και του κληρωτούς, για ποιο λόγο βρεθήκαμε εδώ, ποιοι είναι υπεύθυνοι για αυτή την κατάσταση που ζούμε εμείς και η πατρίδα μας. Αυτή είναι η θέση μας. Πάλη ενάντια στον όποιο ξένο εισβολέα αλλά και οργάνωση του αγώνα ενάντια στους ντόπιους πλουτοκράτες-δήμιους του εργαζόμενου λαού. Στις ταξικές κοινωνίες, ο πατριωτισμός έχει ταξικό περιεχόμενο.
Και να τονίσω και κάτι που είχα γράψει  παλιότερα: ότι η πλειοψηφία  των επιστρατευμένων της πρώτης γραμμής ήταν κομμουνιστές, χαρακτηρισμένοι αριστεροί. Το ίδιο ίσχυε και για μεγάλο μέρος των κληρωτών υπηρετούντων τη θητεία τους. Είναι γνωστά τα τάγματα ανεπιθύμητων, στην Στέρνα, στη Καβύλη (το στρατόπεδο αίσχος ακόμη και σήμερα)  κ.λ.π.
Σε αυτό, στο ότι η πλειοψηφία ήταν χαρακτηρισμένοι αριστεροί,  συμφώνησαν πολλοί μεταξύ των οποίων και ο αείμνηστος φίλος στρατηγός Χρήστος Καλπάκας.
Ο απολογισμός της Μικρασιατικής Καταστροφής είναι: 50.000 νεκροί, 75.000 τραυματίες. Κοντά 1.500.000 Ελληνες αναγκάστηκαν να έρθουν σαν πρόσφυγες στην Ελλάδα, αφήνοντας πίσω τους πάνω από 600.000 νεκρούς, θύματα της πολιτικής του κεφαλαίου, που έχει τον πόλεμο στο αίμα του, αλλά που ρουφά το αίμα των λαών για τα συμφέροντά του. Σε δισεκατομμύρια δραχμές ανέρχονται οι υλικές καταστροφές και ζημιές από τον πόλεμο και τις ακίνητες περιουσίες που εγκαταλείφθηκαν ή καταστράφηκαν.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας ήταν το μοναδικό κόμμα που στάθηκε με ειλικρίνεια και συνέπεια στο πλευρό των προσφύγων και αντιπάλεψε το ρατσισμό και την ξενοφοβία που καλλιεργούνταν από πολλές πλευρές.
Ήταν το μόνο κόμμα που κατήγγειλε ότι η Μακρόνησος λειτούργησε για ένα και πλέον χρόνο ως λοιμοκαθαρτήριο προσφύγων (Ποντίων κατά κύριο λόγο) την περίοδο 1922-1923 για «περιποίηση-απολύμανση». «Φιλοξενήθηκαν» δεκάδες χιλιάδες προσφύγων κάτω από απάνθρωπες και τραγικές συνθήκες με αποτέλεσμα πάρα πολλοί να αφήσουν εκεί την τελευταία τους ανάσα. Ενδεικτικά: Για άφιξη 3.750 Ποντίων μας πληροφορεί η εφημερίδα “Ριζοσπάστης” στις 26-3-1923, μας μιλά η εφημερίδα “Εμπρός” στις 13-9-1922 για την αναχώρηση από την Μακρόνησο 5.500 προσφύγων. Για τους Πόντιους πρόσφυγες στην Μακρόνησο έγραψε και το περιοδικό "National Geographic" στο τεύχος του Νοεμβρίου 1925 όπου στην σχετική φωτογραφία μιλά για 6.000 πρόσφυγες από την Τραπεζούντα που μόλις έχουν αφιχθεί.
(Είναι γνωστό το βρώμικο παιχνίδι που παίχθηκε σε βάρος του Ποντιακού Ελληνισμού που αφού τους ξεσήκωσαν για ανεξάρτητο κράτος στον Πόντο για να πετύχουν τους σκοπούς τους, τους άφησαν ανυπεράσπιστους στο λεπίδι του Τούρκου).
Από τον Απρίλιο του 1947 η Μακρόνησος και στη διάρκεια του Εμφυλίου χρησιμοποιήθηκε ως στρατόπεδο «εθνικής αναμόρφωσης» για χιλιάδες κομμουνιστές, πολιτικούς κρατούμενους και «χαρακτηρισμένους» στρατιώτες,

Όσον αφορά την επαναλαμβανόμενη αναφορά στην «μάχη του Κιλκίς» έχω γράψει επανειλημμένα. Κουράζει να ρωτάμε συνεχώς: τι ήταν αυτοί που συγκεντρώθηκαν στο Κιλκίς και για ποιο λόγο και να μην παίρνουμε απάντηση.
Τέλος «Μαθήματα πατριωτισμού» οι κομμουνιστές δεν δέχονται από τους ιδεολογικούς και πολιτικούς απογόνους αυτών που οδήγησαν τη χώρα και το λαό σε τραγωδίες (βλ. Μικρασιατική εκστρατεία, τριχοτόμηση της Μακεδονίας, διχοτόμηση Κύπρου κλπ) και των συνεργατών των κατακτητών (πάντως οι κομμουνιστές ούτε με κανένα κατακτητή συνεργάστηκαν, ούτε φόρεσαν γερμανικές στολές και ναζιστικά σύμβολα).Το ΚΚΕ, από την ίδρυση του μέχρι σήμερα, στην 100χρονη πορεία του, παραμένει κόμμα διεθνιστικό και, γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, είναι γνήσια πατριωτικό.
Α, θα το ξεχνούσα. Και κάτι ακόμη: επί Στάλιν έγιναν άλματα αιώνων στην Σ.Ενωση. Τέθηκαν οι βάσεις μιας άνευ προηγουμένου ανάπτυξης που άλλαξε ριζικά την εικόνα της ΕΣΣΔ, μετατρέποντας μια καθυστερημένη, αγροτική κυρίως χώρα σε βιομηχανική υπερδύναμη. Και στο αθλητισμό έγιναν εγκαταστάσεις, υποδομές  που ακόμη και σήμερα δεν έχει η χώρα μας. Άρα ενδιαφερόταν και για τον αθλητισμό ο «πατερούλης»…