Οσο για τις διαφορές που επικαλείται με τη ΝΔ, είναι τόσο μεγάλες, που οι αλλαγές στον κατώτατο μισθό θα γίνουν με το νόμο Βρούτση - Σαμαρά, από το 2012, όπως άλλωστε προβλέπει και η απόφαση του Eurogroup!
Να γιατί ο κ. Τσίπρας καταφεύγει στις γνωστές από το παρελθόν κάλπικες διαχωριστικές γραμμές "πρόοδος - συντήρηση", στην Ελλάδα και την ΕΕ, φτάνοντας στο σημείο να εμφανίζει ως πρόοδο τις νέες "Μόριες" και την επιστροφή προσφύγων, που αποφάσισε από κοινού με την κα Μέρκελ.
Καθαρή έξοδος για το λαό είναι η κατάργηση όλων των νόμων και των μέτρων των μνημονίων και η ανάκτηση των τεράστιων απωλειών του, που μόνο ο ίδιος με τους αγώνες του μπορούν να κατακτήσουν
(Από σχόλιο της εφημερίδας της Ημαθίας «Η Άλλη Άποψη»)
Σύνοδος Κορυφής ΕΕ: μετά από πολύωρο παζάρι Απάνθρωπος συμβιβασμός για το Προσφυγικό,
Σε συμβιβασμό για τη διαχείριση του Προσφυγικού -στη βάση της έντασης της καταστολής και του εγκλωβισμού- κατέληξαν οι ηγέτες της ΕΕ, έπειτα από ένα άθλιο παζάρι στις πλάτες των ξεριζωμένων.
Με τις έως τώρα πληροφορίες, ο συμβιβασμός προβλέπει τη δημιουργία κοινών κέντρων υποδοχής μεταναστών κλειστού τύπου, σε εθελοντική βάση, εντός των συνόρων της ΕΕ, αλλά και εντός τρίτων χωρών όπου θα εξετάζονται οι αιτήσεις ασύλου. Επίσης, θα υπάρχουν περιορισμοί στην ελευθερία κίνησης των μεταναστών από τη μια χώρα στην άλλη, αυστηροποίηση των ελέγχων στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, εντατικοποίηση των διμερών συμφωνιών με τις χώρες από τις οποίες προέρχονται οι πρόσφυγες και οι μετανάστες για την επιστροφή τους, καθώς και αυξημένη χρηματοδότηση σε χώρες όπως η Τουρκία, το Μαρόκο και σε άλλες χώρες της Βόρειας Αφρικής.
Χαρακτηριστικό της βαρβαρότητας της απόφασης είναι ότι αυτή η «νέα προσέγγιση» -όπως χαρακτηρίζεται- της δημιουργίας «στρατοπέδων συγκέντρωσης» σε χώρες εκτός της ΕΕ, αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να δημιουργηθούν πλωτές πλατφόρμες αποβίβασης για όσους διασώζονται στη θάλασσα, δηλαδή δεν θα αφήνουν τους κατατρεγμένους ούτε καν να πατάνε στο έδαφος.
Και ο επιθετικός, ο υποβόσκων, ο έρπων, ο συγκαλυμμένος ρατσισμός
Ο Ρατσισμός σ’ ευρύτερη έννοια υπήρχε από την περίοδο της προϊστορίας, Ετυμολογικά ο ρατσισμός προέρχεται από την ισπανική λέξη raza και την πορτογαλική raca, που χρονολογούνται από το 13ο αιώνα. Και στις δύο αυτές γλώσσες η λέξη σχηματίστηκε από τα αραβικά στα οποία ras σημαίνει κεφάλι.
Ο Ρατσισμός συγγενεύει με τη ξενοφοβία και τον εθνικισμό. Γιʼ αυτό καταπολεμάτε από τις δυνάμεις που υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και το δικαίωμα να είμαστε διαφορετικοί αλλά και ίσοι.
Ένα παιδί δεν γεννιέται με το ρατσισμό μέσα στο μυαλό του. Πιο συχνά, ένα παιδί επαναλαμβάνει αυτό που λένε οι γονείς του.
Οι γονείς χαράζουν στο μυαλό του παιδιού τους απόψεις υγιείς για να μην έχει, ως οδηγό τα ένστικτά του. Η σωστή αντιμετώπιση του θέματος εξαρτάται πολύ από την παιδεία και τη νοοτροπία των γονέων.
Ο ρατσισμός δεν θεραπεύεται, πολεμιέται
Η παιδεία λοιπόν. Και η γνώση της ιστορίας. Τους λες για παράδειγμα ότι μετά την Μικρασιατική καταστροφή μεγάλος αριθμός Μικρασιατών και Ποντίων κατέφυγαν στη Συρία (Δαμασκός, Χαλέπι) και στο Λίβανο (για 17.000 μιλάνε οι πηγές).
H πλευρά αυτή της μικρασιατικής προσφυγιάς έγινε γνωστή ευρύτερα πριν από μερικά χρόνια με την έκδοση του βιβλίου-μπεστ σέλερ «Not even my name» (ούτε το όνομά μου) της Thea Halo στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Halo περιγράφει τη δραματική πορεία της εκτοπισμένης μητέρας της Ευθυμίας Βαρυθιμιάδου, που από τον Αγιο Αντώνιο των Κοτυώρων του Πόντου θα βρεθεί στο Χαλέπι, όπου θα την παντρέψουν με έναν Ασσύριο και τελικά θα βρεθεί μετανάστρια στις ΗΠΑ ως Sano Halo.
Τους λες ότι και στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής χιλιάδες κατέφυγαν στη Μέση Ανατολή για να σωθούν.
Τους λες ότι κανείς δεν θέλει να αφήνει τον τόπο του, την πατρική εστία εάν δεν αναγκάζεται.
Τους λες τι τραβήξανε οι παππούδες μας πρόσφυγες στην Ελλάδα από την εχθρότητα μέρους του γηγενή πληθυσμού.
Η κύρια απάντηση είναι μία: «εμείς ήμασταν άλλο». Τους έχουν ποτίσει την ψυχή με τις θεωρίες «περί ανωτερότητας της φυλής», του «περιούσιου λαού».
Είναι τελικά οι Έλληνες ρατσιστές; (όχι όλοι βέβαια). Όχι μωρέ, οι άλλοι φταίνε που είναι μαύροι, μελαψοί, αλλόθρησκοι, που μιλάνε άλλη γλώσσα…
Ο Δραγασάκης για το «μόνο λάθος» του ΣΥΡΙΖΑ
Αν κάναμε κάτι “λάθος”, είναι ότι δεν πείσαμε νωρίτερα τον ελληνικό λαό να μας αναδείξει στην κυβέρνηση. Γιατί μια κυβέρνηση της Αριστεράς/με κορμό την Αριστερά ήταν και είναι εκείνη που θα έκανε τις βαθιές τομές και τους μεγάλους μετασχηματισμούς που είχε και έχει ανάγκη η χώρα.
Τάδε έφη Γιάννης Δραγασάκης. Ο άνθρωπος που έχασε για τέσσερις ψήφους την ευκαιρία να γίνει ΓΓ του ΚΚΕ -που είναι πολύ αμφίβολο αν θα υπήρχε σήμερα, βέβαια, εάν εκλεγόταν. Σε κάθε περίπτωση, ο Δραγασάκης έχει δίκιο. Η “κυβερνώσα Αριστερά” δεν έκανε κανένα απολύτως λάθος. Ήταν πολιτικοί απατεώνες από πάντα (και από τότε που ήταν στο ΚΚΕ και αργήσαμε να τους καταλάβουμε) και η εξαπάτησή τους πέτυχε πλήρως. Μόνο μια “αριστερή κυβέρνηση” με κορμό το Σύριζα, είχε τη δεδομένη στιγμή την ευχέρεια να περάσει το τρίτο μνημόνιο και τις αναδιαρθρώσεις που έχει ανάγκη το σύστημα και η αστική τάξη της χώρας. Σε αυτό έχει δίκιο κι οφείλουμε να του το αναγνωρίσουμε…
Δίκη Χρυσής Αυγής: Συντριπτικά στοιχεία από το δίσκο της Ουρανίας Μιχαλολιάκου
Συντριπτικά συνεχίζουν να είναι τα στοιχεία που αναδεικνύονται στη δίκη της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή, από την ανάγνωση αυτή τη φορά των εγγράφων από το σκληρό δίσκο της κόρης του αρχηγού, Ουρανίας Μιχαλολιάκου. Αποδεικνύεται για πολλοστή φορά ο ναζιστικός εγκληματικός χαρακτήρας, η διαχρονική εθνικοσοσιαλιστική της ταυτότητα, η αρχή του αρχηγού, η ιεραρχία, η στρατιωτική δομή… Ενδεικτικά αναφέρουμε τη λατρεία στον Χίτλερ που χαρακτηρίζεται σε άρθρα «κατασυκοφαντημένος άνδρας» και «απαράμιλλος προμαχών των φωτεινών δυνάμεων», στον Ρούντολφ Ες, στον Γκέμπελς, που γίνονται αναφορές στα ημερολόγιά του. Αποκαλυπτικές πλέον και οι γνωστές φωτογραφίες του υπαρχηγού Χρ. Παππά και του αρχηγού Μιχαλολιάκου με τη σημαία της Βέρμαχτ να χαιρετούν ναζιστικά, οι ναζιστικοί χαιρετισμοί του Κασιδιάρη κ.λπ. Επίσης χαρακτηριστικές οι οδηγίες για ραδιοφωνικές εκπομπές: «Αποφεύγονται δηλωμένοι αριστεροί, αναρχικοί, νέγροι, Εβραίοι κ.ά.».
Από herko στο Ιούλ 2, 2018 Κοινωνία
Προς ΣΥΡΙΖΑ Κιλκίς (ή όποιον προβοκάτορα το έκανε)
Ευχαριστώ για την πρόσκληση που μου στάλθηκε ταχυδρομικά για την παρουσίαση του «Κλεισθένη» από τον κ. Πουλάκη αλλά… δεν θα πάρω…
Άλλη ήταν η άποψή μας για την πάλαι ποτέ αγωνιστική αυτοδιοίκηση, και άλλη είναι και για την σημερινή Τοπική Διοίκηση όπως την κατάντησαν να είναι το μακρύ χέρι την Κεντρικής Εξουσίας, μπροστάρη στις αντιλαϊκές επιλογές. Όπως και άλλη ήταν η θέση μας για τον «Καποδίστρια» και τον «Καλλικράτη» και άλλη είναι σήμερα και για τον «Κλεισθένη».
Χάος μας χωρίζει για το πώς βλέπουμε την Αυτοδιοίκηση, όπως και χάος μας χωρίζει ιδεολογικά και πολιτικά.
Εμείς για παράδειγμα δεν ήμασταν ποτέ συναγελαζόμενοι με τα κόμματα εξουσίας για να εκλέξουμε και να πάρουμε καμιά θεσούλα Αντιδημάρχου, Προέδρου Δημοτικού Συμβουλίου, Προέδρου Νομικού προσώπου κ.λ.π. , ξέρετε εσείς…
Πως γράφεται η ιστορία;
Η ιστορία δε γράφεται με "αν", με τις ιντριγκαδόρικες κι αντιδιαλεκτικές υποθέσεις: "τι θα γινόταν αν...", -εκτός κι αν πρόκειται για το "αν" της ανυπακοής. Η ιστορία γράφεται με ανυπακοή, ή αλλιώς με πάλη ταξική, όπως τραγούδησε και η Πωλίνα. (κατά κόσμον Πωλίνα-Παρασκευή Μισαηλίδου) που την καθορίζουν κάποιες νομοτέλειες. Αυτές δεν πρέπει να νοούνται ως σιδερένια, αμετακίνητα διατάγματα, αλλά ως γενικοί νόμοι και αντιθέσεις που διαμορφώνουν ένα πολύπλοκο φάσμα δυνατοτήτων για τα δρώντα ιστορικά υποκείμενα. Ό,τι συμβαίνει, έχει ερμηνεία, αιτίες και με αυτήν την έννοια είναι νομοτελειακό. Δεν είναι όμως κι αναπόφευκτο, καθώς η ιστορία μας αφήνει πάντα διαφορετικές δυνατότητες εξέλιξης, πχ σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα. Ο σοσιαλισμός υπάρχει ως προοπτική κι εναλακτική, δε θα έρθει αναπόδραστα από μόνος του όμως, νέτος-σκέτος, αν δε φροντίσουμε εμείς για αυτό.
Για όσους με σπουδή είναι υπέρ της εισόδου της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ οι παρακάτω φωτο από του βομβαρδισμούς των Αμερικανο-Νατοϊκών δολοφόνων εναντίον του Σερβικού λαού. Τους» πότισαν» με απεμπλουτισμένο ουράνιο γιατί αντιστάθηκαν για μια 10ετία στην διάλυση της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας.
