Το σημαντικό στη ζωή δεν είναι η σιωπή. Δεν είναι η σιγή ασυρμάτου και το «δε βαριέσαι». Το σημαντικό είναι ανά πάσα στιγμή να μπορείς να αντιστέκεσαι. Να αντιστέκεσαι όπως οι χιλιόχρονες ελιές στις αστραπές, όπως οι αρχέγονες πέτρες στους κεραυνούς, όπως οι φωνές των παιδιών των Τεμπών, μέσα από τα μπάζα και τις χαβούζες!
Αν ήρθες στη ζωή χωρίς να διαφωνήσεις ποτέ με κανένα, αν ήρθες για να φύγεις το ίδιο αθόρυβα, μη φοβάσαι κανέναν. Ποτέ δεν θα πει κανείς λέξη αρνητική για σένα, είτε εχθρός σου είναι, είτε οικείος σου. Θα είσαι σε όλους αρεστός κι αγαπητός. Ένας ανύπαρκτος περαστικός κι ένας αόρατος άνθρωπος.
Τι νόημα έχει η όποια ιδέα, όταν δεν μετουσιώνεται σε δικαιοσύνη και δίκαιο; Τι νόημα έχει η όποια πολιτική, όταν δεν ωφελεί τον καθημερινό άνθρωπο; Τι νόημα έχει η ζωή, όταν βασίζεται σε απαγορευτικά «μη και μη;». Των δολοφονημένων παιδιών το γέλιο να φοβάστε και του θανάτου τα πένθιμα επιφωνήματα. Καμία σιωπή και καμιά Ανάσταση, μέρες του Πάσχα τώρα, δεν μπορεί να σβήσει τον πόνο του θανάτου, από την καρδιά του γονιού των Τεμπών. Το μόνο που έπρεπε να είχε μπαζωθεί εδώ και καιρό, είναι η κάθε ανάλγητη αλαζονεία, του κάθε παντρεμένου με την εξουσία πολιτικού!
Τον μεγαλύτερό μου σεβασμό στη χώρα αυτή που ακολουθεί τη σιδηροδρομική γραμμή, "πάμε και όπου βγει", τον εκφράζω στους γονείς που έχασαν τα παιδιά τους στο έγκλημα των Τεμπών και εύχομαι ολόψυχα ο κοινός τους αγώνας να δικαιωθεί για την ανάπαυση των ψυχών των παιδιών τους!
Πάσχα Ελλήνων σε λίγο, αλλά η Ανάσταση δεν θα έρθει για όλους, κι ας έχουν σταυρωθεί από πριν. «Ελλάς το κυβερνείο σου ανατολή δεν έχει και δίχως έλεος η πολιτική τα νιάτα κατατρέχει», θα έγραφε παραφρασμένα ο σημερινός ποιητής!
Ουδείς μπορεί να διδάξει την αρετή σε εκείνον που δεν την νιώθει μέσα του. Ουδείς μπορεί να αλλάξει την στόφα από την οποία είναι κάποιος καμωμένος. Το καλό έχει αφετηρία του τη φύση του ανθρώπου, ενώ το κακό γίνεται εν πλήρει συνειδήσει, σύμφωνα με τον Αριστοτέλη. («Το μεν καλόν εκ φύσεως, το δε κακόν εν πλήρει συνειδήσει», στο αρχαίο πρωτότυπο).
Ό,τι συμβαίνει στον έξω κόσμο πρώτα κατασκευάζεται μέσα μας. Αν δεν νιώσεις, πως όταν κρυώνει ένας άστεγος είσαι εσύ, αν δεν αισθανθείς, πως όταν πεινά ένα παιδί, είναι και δικό σου, αν δεν δεις τα βάσανά του συνανθρώπου σου, σαν να είναι και δικά σου, τον άνθρωπο που έχεις ενταφιάσει μέσα σου, δεν θα μπορέσεις να τον αναστήσεις, όσα Πάσχα κι αν περάσουν!
Η αμαρτία δεν γεννήθηκε στην κόλαση, αλλά στον Παράδεισο. Δεν την γέννησε η φτώχεια, αλλά η αχαριστία και η πλεονεξία. Η ανάλγητη πολιτική όπως και η πέτρινη ψυχή δεν κινδυνεύει ποτέ από ηλεκτροπληξία!
Η μεγαλύτερη πόρνη δεν είναι αυτή που πουλά το κορμί της, αλλά η πουλημένη συνείδηση. Η συνείδηση που δεν σέβεται το ηθικό και δεν αντιδρά στο ανήθικο. Είναι άλλο να μιλάς για τη ζωή κι άλλο ο τρόπος που ζεις.
Η επιτυχία ενός εκάστου πολιτικού όντος έχει αξία, ανάλογα με τον τρόπο που την κατέκτησε. Αν περπάτησε έντιμα στην πολιτική του διαδρομή, αν εξαπάτησε τους ψηφοφόρους του ή αν πάτησε πάνω σε πλάτες άλλων. Κι όπως είπαμε στην αρχή: Η σιωπή στο άδικο δεν είναι ευγένεια!
