Σάββατο, 29 Ιουνίου 2024, 2:14:20 μμ
Τετάρτη, 26 Ιουνίου 2024 15:09

Η σχετικότητα των εννοιών

Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης.

Εκπαιδευτικός –συγγραφέας

Καλός γιατρός είναι αυτός που ωθεί την ιατρική ένα βήμα μπροστά. Καλός πολιτικός είναι αυτός που στηρίζει το δίκαιο και τη δημοκρατία. Και καλός δημοσιογράφος είναι αυτός που φέρνει στο φως της καθημερινότητας την αλήθεια.

Η έννοια  του όρου «καλός» είναι σχετική και αδιευκρίνιστη, αν δεν συσχετιστεί με το «τι». Με το αντικείμενο δηλαδή στο οποίο αναφέρεται. Για άλλο λόγο είναι καλός ο οπαδός του μοναχισμού και για άλλο ο οπαδός του ηδονισμού. Δημιούργημα και δημιουργός είναι έννοιες αλληλένδετες σ’ όλο το φάσμα του δημιουργικού δράματος.  

Η προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου είναι ανάλογη με τα επίθετα που τον χαρακτηρίζουν, μα πάνω από όλα από το ήθος του, το οποίο κατά τον Ηράκλειτο είναι «Θεός». (Ήθος ανθρώπω δαίμων).  Ανώτερος άνθρωπος είναι αυτός που κρίνει τον εαυτό του, ενώ κατώτερος άνθρωπος είναι αυτός που κρίνει τους άλλους, αδιαφορώντας για  την προσωπική του ευθύνη .

Κάθε κυβερνητικός ανασχηματισμός, μετά από μια εκλογική ήττα, γίνεται για ένα και μόνο λόγο: Να μετατραπεί η κυβερνητική ευθύνη από πολιτική σε προσωπική. Να αλλάξει η  «ουσία» με το «ον», που ειρήσθω εν παρόδω, και τα δύο είναι παράγωγα του αρχαίου ρήματος ειμί (είμαι).

Σε πρόσφατη δημοσκοπική έρευνα τα ελληνικά ΜΜΕ θεωρούνται αναξιόπιστα, καταλαμβάνοντας μάλιστα την τελευταία θέση μεταξύ 47 χωρών!  Ζούμε σε  καθεστώς μεγάλης ανέχειας και ακρίβειας.  Οι "μεσαίοι" νόμοι είναι για τον πολίτη, ενώ  οι "ανώτεροι" νόμοι για τον πολιτικό και για τον κάθε  ισχυρό, γι' αυτό και η μεγάλη αποχή των πολιτών από τις ευρωεκλογές! Δημοκρατία όμως δίχως τη συμμετοχή του λαού δεν θεμελιώνεται.

Σε τι ωφελείται πολιτικά μια δημοκρατική χώρα, μέλος της Ε.Ε., όταν η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν εφαρμόζει δημοκρατική αλλά  νεοφιλελεύθερη πολιτική από ηγέτες μικρού βεληνεκούς;  

Τι είναι αυτό που καθορίζει μια συμμαχία εθνών, αν δεν είναι η κοινή τους ιστορική πορεία;  Πότε στην παγκόσμια διαχρονία αυτοί που θεωρούνται σύμμαχοί μας ήταν ουσιαστικά στο πλευρό μας; Μήπως στη Μικρασιατική Καταστροφή; Μήπως στη ναζιστική Κατοχή ή  μήπως όταν χάθηκε η μισή Κύπρος, μετά  από την εισβολή της Τουρκίας και οι βασικοί υπαίτιοι για τη συμφορά αυτή μιλιά δεν έβγαλαν;

Ποιος προκαλεί τη μεγαλύτερη  καταστροφή  στο έθνος μας;  Ο αλλογενής που ζει στην άλλη άκρη της Γης ή ο ιθαγενής που αποκτά από την πολιτική τεράστια περιουσιακά στοιχεία σε εποχές σκληρής λιτότητας, όπου η πατρίδα βουλιάζει στη  φτώχεια και τα χρέη;

Πόσο  δίκαιη και πόσο κοινωνική είναι η πολιτική που δικαιολογεί μια τέτοια πραγματικότητα, κάτω από το βάρος της οποίας έχει γονατίσει ο ελληνικός λαός, μην αντέχοντας να ανταποκριθεί στις βασικές ανάγκες της ζωής του;

Πόσο ηθική είναι η πολιτική  που επιτρέπει αυτούς που δεν έχουν εργαστεί ποτέ, ανεξάρτητα από την κομματική τους προέλευση,  να έχουν αποκτήσει δεκάδες σπίτια ,  ξενοδοχεία μέχρι  και διυλιστήρια, ενώ οι σκληρά εργαζόμενοι, είτε στον ιδιωτικό είτε στον δημόσιο τομέα  να μην μπορούν να ανταποκριθούν στα απαραίτητα έξοδα της ζωής;

Στο μεταξύ ο πόλεμος στην Ουκρανία καλά κρατεί.  Και αυτό γιατί η χώρα αυτή κάθεται πάνω σε έναν ορυκτό πλούτο αξίας 12 τρις  δολαρίων! Τι λόγο θα είχε αλλιώς η Αμερική, η χώρα που προκάλεσε τους περισσότερους  πολέμους στη Γη, να σκορπά εκατοντάδες δις σε ξένο πόλεμο, τη στιγμή που το δικό της χρέος ανέρχεται στα 34 τρις;

Καθημερινά βλέπουμε να μεγαλώνει η αδικία  και να συρρικνώνεται η δημοκρατία σε Ελλάδα και Ευρώπη. Τα κράτη μέλη της Ε.Ε ομογενοποιούνται, οι εθνικοί πολιτισμοί καταργούνται, οι παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα  διαλύονται.  Γίναμε ένας λαός, αμέτοχος στα δρώμενα της χώρας του, καθώς οι αποφάσεις που μας αφορούν ως έθνος παίρνονται ερήμην μας από ευρωπαίους λομπίστες  την ώρα που η χώρα μας γίνεται κέντρο μετακόμισης εκατομμυριούχων, με τον Έλληνα να φτωχαίνει κάθε μέρα όλο και πιο πολύ!