Όμως σήμερα πια, ένα χρόνο μετά το ξέσπασμα του προσφυγικού, κανείς δεν μπορεί να πει πως «αιφνιδιάστηκε», πως δεν γνώριζε, πως δεν είχε χρόνο να σχεδιάσει και να πράξει.
Κι όμως, ένα χρόνο μετά βάζουν το Στρατό να προκηρύσσει διαγωνισμούς για τη διατροφή των προσφύγων σε καθεστώς πλήρους αδιαφάνειας, χωρίς δημοσίευση του διαγωνισμού, «για την κάλυψη κατεπείγουσας και απρόβλεπτης (!) ανάγκης του Κέντρου Ανοιχτής Δομής Φιλοξενίας Χέρσου λαμβανομένων υπόψη των λόγων εθνικής ασφάλειας και δημόσιας τάξης…». Προσέξατε τους λόγους που επικαλούνται; Και μιλάμε για κυβέρνηση της …Αριστεράς!
Ένα χρόνο μετά, το συμπέρασμα είναι πια αυτονόητο. Τελειώσαμε με τον εθελοντισμό, κάποιοι κάνουν πλέον μπίζνες με τα χρήματα των Ελλήνων και χρησιμοποιώντας ως πρόσχημα τον καημό και τον πόνο των προσφύγων. Τα λεφτά είναι πολλά και τα συμφέροντα μεγάλα. Το ζήσαμε το σκηνικό στο Πολύκαστρο με τις ΜΚΟ να κατακτούν τον τόπο, να σκορπούν τεράστια ποσά με διαδικασίες αδιαφανείς και να αλλοτριώνουν συνειδήσεις. Όταν διαλύθηκε το Νταχάου και το στρατόπεδο συγκέντρωσης της Ειδομένης, όταν αποχώρησαν οι …εθελοντές των ΜΚΟ, δεν ήταν λίγοι αυτοί που επιτέθηκαν στο δήμαρχο Παιονίας, γιατί φεύγουν οι ΜΚΟ και μαζί τους το χρήμα που σκόρπαγαν!

Προχειρότητα ή οικονομικά συμφέροντα;
Στην αρχή αυτής της κρίσης είχαμε την εμφάνιση ενός κιλκισιώτη αρχιτέκτονα, που τώρα δηλώνει ειδικός συνεργάτης του κ. Μουζάλα, στα χωράφια του Γαλλικού. Όταν αντέδρασαν οι κάτοικοι και ο δήμαρχος Κιλκίς, είχαμε τη δήλωση του υπουργού Μετανάστευσης πως για το Κιλκίς αρκεί η Ειδομένη και δεν θα γίνει κανένα κέντρο προσφύγων.
Λίγες ημέρες μετά ο υπουργός Αμυνας, ως αρμόδιος-αναρμόδιος, ανακοίνωσε τη δημιουργία τεσσάρων προσωρινών κέντρων φιλοξενίας στο νομό Κιλκίς! Σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις στο Χέρσο, στο Κεντρικό, στο Δροσάτο και στο αεροδρόμιο της Ν. Καβάλας, που η έκτασή του είχε παραχωρηθεί στον Στρατό από το Δεκέμβρη και συνεπώς όλοι μας δούλευαν!
Μετά από τις αντιδράσεις εγκαταλείφθηκαν τα κέντρα σε Δροσάτο και Κεντρικό(!) και μιλούσαν για προσωρινή φιλοξενία 1000 και 1000 προσφύγων στα δυο κέντρα. Τελικά ο αριθμός που φιλοξενήθηκαν έφθασε κάποια στιγμή στις 7.000 με 8.000 πρόσφυγες, ενώ η αγαπητή κυβέρνηση θέσπισε και τις θέσεις των «πολιτικών διοικητών» για τα κέντρα ανά την Ελλάδα, για να μπορέσει να βολέψει και να διορίσει έναν ακόμη αριθμό κομματικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ!
Και εν μέσω καλοκαιριού, μας πέταξαν το νέο φρούτο, το μόνιμο κέντρο φιλοξενίας στο νομό. Σ’ ένα νομό που εκ της θέσεώς του δεν θα έπρεπε να έχει καμία δομή φιλοξενίας, ούτε προσωρινή ούτε πολύ περισσότερο μόνιμη, κάτι που πολύ σωστά επισήμανε πριν από έξι μήνες ο κ. Μουζάλας. Τώρα πια όλα έχουν αλλάξει. Ο νομός εμφανίζεται «πρόθυμος» για να δεχτεί κέντρο φιλοξενίας, γιατί να μην ανταποκριθεί το «παραμάγαζο του κ. Μουζάλα»;
Ο χαρακτηρισμός «παραμάγαζο» ανήκει σε τοπικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία δηλώνουν παντελώς άσχετα και ανενημέρωτα με τα όσα συμβαίνουν γύρω από το προσφυγικό στο νομό μας. «Ποτέ δεν ερωτηθήκαμε, ποτέ δεν ενημερωθήκαμε» δηλώνουν και πάλι γίνεται αναφορά για το «γνωστό παραμάγαζο Μουζάλα» που αποφασίζει. Κι όταν δεν ερωτούν τους συντρόφους τους, σιγά μην ρωτήσουν και υπολογίσουν την τοπική κοινωνία.
Το ΟΧΙ στρατόπεδο συγκέντρωσης στο νομό Κιλκίς δεν απορρέει μόνο από τη θέση του νομού μας, που έτσι κι αλλιώς θα αντιμετωπίζει τα προσφυγικά κύματα. Δεν μπορεί η άποψη μιας αριστερής κυβέρνησης για το προσφυγικό να είναι η δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης.
Είχαμε έγκαιρα επισημάνει, ως Δημοσιογραφικός Οργανισμός ΕΙΔΗΣΕΙΣ, πως ο χώρος είναι παντελώς ακατάλληλος και το μόνο που μπορεί να δημιουργηθεί εκεί είναι ένα πραγματικό ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ. Η έκταση βρίσκεται κυριολεκτικά στο πουθενά, σε απόσταση 3,5 χιλιομέτρων από το Χωρύγι και ανήκει στην εταιρεία «ΕΥΠΑΛΙΝΟΣ Α.Ε».
Απευθυνθήκαμε στον αντιπεριφερειάρχη Κιλκίς Ανδρέα Βεργίδη για περισσότερες πληροφορίες, αλλά μας δήλωσε πως δεν έχει καμία σχέση με τις αποφάσεις του Υπουργείου, και μας τόνισε:
«Κληθήκαμε ένα απόγευμα μαζί με το δήμαρχο Παιονίας Χρ. Γκουντενούδη, για να μας δείξουν τη συγκεκριμένη έκταση και στο Χωρύγι συναντήσαμε τον αρχιτέκτονα κ. Ιωσήφ Αλεξανδρίδη, ο οποίος μας γνωστοποίησε πως υπεύθυνος για τη βόρεια Ελλάδα από μεριάς του Υπουργείου Μετανάστευσης είναι ο ίδιος και πως για το νομό Κιλκίς είναι ο εκδότης Γιώργος Περπερίδης, ο οποίος και τον συνόδευε. Η συνάντηση λοιπόν μαζί τους έγινε στο Χωρύγι και όχι στο γραφείο μου, όπως είχατε αναφέρει. Μας έδειξαν την έκταση και μας δήλωσαν πως τη διαχειρίζεται πρόσωπο γνωστό στους ίδιους. Οι επιλογές και οι αποφάσεις για το κέντρο φιλοξενίας δεν ανήκουν στην Περιφέρεια αλλά στο Υπουργείο»
Από την 1η Αυγούστου λοιπόν η 33η Ταξιαρχία Πολυκάστρου ανέλαβε τις εργασίες διευθέτησης του …στρατοπέδου συγκέντρωσης προσφύγων στο Χωρύγι (διάστρωση αγροτικής οδού 5χλμ, καθαρισμός, συντήρηση περίφραξης και εγκαταστάσεων, χωματουργικές εργασίες για ανάπτυξη υποδομών). Γι’ αυτό και ζητά από την Περιφερειακή Ενότητα Κιλκίς την τοποθέτηση προειδοποιητικών πινακίδων στην περιοχή και στο δρόμο Κιλκίς-Πολυκάστρου στο ύψος του Χωρυγίου, γιατί θα κινούνται βαριά στρατιωτικά οχήματα.
Οι πινακίδες τοποθετούνται, Σάββατο 13 Αυγούστου, δηλαδή παραμονές Δεκαπενταύγουστου κι είναι να θαυμάζεις την ταχύτητα αντίδρασης και δράσης των υπηρεσιών μας!

Υγειονομικές βόμβες
Την ανησυχητική εικόνα των κέντρων φιλοξενίας των προσφύγων από πλευράς δημόσιας υγείας, έχει επισημάνει πρόσφατη έκθεση του ΚΕΕΛΠΝΟ, στην οποία σημειώνεται ότι η επιλογή και χωροθέτησή τους έγινε, χωρίς να ζητηθεί ούτε η απλή γνώμη υγειονομικών υπηρεσιών.
Ο αντιπρόεδρος του ΚΕΕΛΠΝΟ Αλέξης Μπένος, καθηγητής Υγιεινής, Κοινωνικής Ιατρικής και Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, τονίζει την ανάγκη να κλείσουν τα κέντρα φιλοξενίας οριστικά, και να ενταχθούν οι πρόσφυγες στον κοινωνικό ιστό.
Σε σχετική γνωμοδότησή του, ύστερα από αυτοψία κλιμακίου του ΚΕΕΛΠΝΟ και της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας σε 16 κέντρα φιλοξενίας προσφύγων, τονίζει ότι "η λειτουργία των "Κέντρων Φιλοξενίας", όχι μόνο με βάση τις υπάρχουσες αδυναμίες οργάνωσης και συντονισμού, αλλά κυρίως ως στρατηγική προσέγγιση (περιχαράκωση των πληθυσμών έξω από τον αστικό ιστό με επιβαρυμένες συνθήκες διαβίωσης), πρέπει να διακοπεί, πρώτα απ΄ όλα για την προστασία της Δημόσιας Υγείας.
Καθώς δεν πρόκειται για "κρίση λίγων μηνών" όπως επισημαίνεται στη γνωμάτευση του αντιπροέδρου του Κέντρου, καθηγητή Υγιεινής, Κοινωνικής Ιατρικής και Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, Αλέξη Μπένου, κρίνεται απαραίτητη η ένταξη των προσφύγων στον κοινωνικό ιστό και το οριστικό κλείσιμο των κέντρων φιλοξενίας.

Στον ξερότοπο του Χωρυγίου
Η ενσωμάτωση λοιπόν των προσφύγων θα γίνει στον ξερότοπο που επιλέχθηκε να αξιοποιήσει το ελληνικό κράτος; Με ποιο κριτήριο επιλέχθηκε η ιδιωτική αυτή έκταση; Με το κριτήριο πως οι αποφασίζοντες γνώριζαν το διαχειριστή αυτής της έκτασης, που απέχει 3,5 χιλιόμετρα από κατοικημένες περιοχές, με έναν χωματόδρομο που τώρα διαμορφώνουν στρατιωτικά μηχανήματα; Κι αν πρόκειται για τη φιλοξενία μόλις 600 προσφύγων, που ισχυρίζεται το αρμόδιο (;) Υπουργείο (χωρίς να το πιστεύει κανείς), για 2-3 χρόνια, γιατί δεν έγιναν μικρές δομές των 300 ατόμων στα δυο κέντρα που ήδη λειτουργούν και για τα οποία ξοδεύτηκαν δεκάδες χιλιάδες ευρώ ως υποδομή από τα χρήματα του φτωχού ελληνικού λαού;
Κι αφού το αρμόδιο Υπουργείο αποφάσισε να κάνει αυτήν τη μόνιμη δομή στο νομό γιατί δεν ξεκίνησε έγκαιρα έναν δημόσιο διάλογο με την τοπική αυτοδιοίκηση και τους φορείς του νομού, για το που και πως μπορεί να γίνει αυτό το κέντρο, ώστε και λίγα χρήματα να δαπανηθούν και όταν θα αποχωρήσουν οι πρόσφυγες να μην μείνουν κουφάρια οι εγκαταστάσεις του; Γιατί επιλέχθηκε να στηθούν μόνιμες εγκαταστάσεις σε ιδιωτική έκταση όταν διαθέτουμε τεράστιες δημόσιες εκτάσεις σε όλο το νομό, όταν θα δίναμε για το Εμπορευματικό κέντρο κοντά 850 στρέμματα στην ΠΑΘΕ; Γιατί να μην γίνονταν το κέντρο με την προοπτική να προκύψει στο μέλλον μια κατασκήνωση, ένα αθλητικό κέντρο, εγκαταστάσεις για το αεροδρόμιο της Νέας Καβάλας ή του αυριανού εμπορευματικού κέντρου;
Μα η απάντηση βρίσκεται στα όσα προηγήθηκαν για το αντίστοιχο κέντρο φιλοξενίας των Διαβατών, όπου το υπουργείο εκτίμησε το κόστος κατασκευής του στα 8,5 εκατομ. ευρώ, όταν η Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ δίνει ως μέγιστο εκτιμώμενο κόστος για μια τέτοια δομή το 1,5 εκατομμύριο ευρώ! Και όλα αυτά γίνονται μέσω ΜΚΟ! Γιατί όχι από το κράτος και τις υπηρεσίες του;