Ρωτώ ευθέως: «Αν γίνουν ξανά εκλογές για την ανάδειξη προέδρου στον Σύριζα και η βάση ψηφίσει εκ νέου Κασσελάκη, θα έρθει και πάλι η Κ.Ε του κόμματος και θα αλλάξει την απόφαση αυτή,  όπως έγινε χθες την Κυριακή;»

Δεν δέχομαι να περιφρονούν την ψήφο μου κάποια «βλαχαδερά» της επαρχίας και μερικοί  «χωριάτες» των Αθηνών! Δεν μπορούν να ακυρώνουν τη δημοκρατία κάποιοι νεοφερμένοι στην Αριστερά, που σε στρατιωτική ορολογία θα λέγονταν ακόμα «στραβάδια».

Είναι δυνατόν να υπάρχουν στην Αριστερά στελέχη που περιφέρονται στα κανάλια, και σε χυδαία γλώσσα καταφέρονται κατά του εκλεγμένου προέδρου της; Δείχνουν τέτοια γεγονότα ορθή κομματική συμπεριφορά;

Για μένα το θέμα είναι θεσμικό και όχι προσωπικό. Την ίδια πολιτική άποψη  θα είχα, όποιος και να ήταν ο πρόεδρος του κόμματος, που αναδείχθηκε μέσα από δημοκρατικές εκλογές.  Επιπροσθέτως να πω ότι  όπου η κορυφή της κομματικής ηγεσίας αλλάζει τη βούληση της βάσης της, εκεί πλήττεται η Δημοκρατία, βαθιά στα θεμέλιά της.

Είμαι σαράντα χρόνια στην αριστερά, με την ιδιότητα του μέλους, και αυτά που βλέπω να συμβαίνουν στις μέρες μας, μού είναι παντελώς πρωτόγνωρα!  

Η Αριστερά που ήξερα εγώ ήταν αυτή που στην Κατοχή δεν φόρεσε κουκούλα. Η αριστερά των νεανικών μου χρόνων ήταν γαλουχημένη με το αίσθημα της συντροφικότητας  και της αλληλεγγύης.  Σήμερα δεν υπάρχει τίποτα από αυτά.

Η δική μου Αριστερά κράταγε ψηλά τη δάδα του αγώνα για ελευθερία, δημοκρατία και δίκαιο. Η συντροφικότητα και η αγωνιστικότητα μετριόταν με θυσίες και όχι με έμμισθες θητείες. Τη σημερινή εκφυλισμένη Αριστερά δεν την αναγνωρίζω.

Με πίκρα οφείλω να ομολογήσω, ότι η Αριστερά που πίστευα δεν υπάρχει πια. Αυτό που υπάρχει είναι ένας συνασπισμός κυνηγών της εξουσίας, που ζει για τη δική του βολή, μακριά από την πραγματικότητα του πολίτη.

Ακούω πολλούς αριστερούς να αναρωτιούνται, αν όντως αξίζει να μείνουν σε ένα  κόμμα, που καθημερινά τρώει τα σωθικά του. Σε έναν χώρο που διαρκώς σπαράζεται για το ποιος θα πάρει την αρχηγία του!  

Ρωτώ ξανά. Ποιος μπορεί να μας υποσχεθεί ότι το νέο αποτέλεσμα για την εκλογή προέδρου θα γίνει τώρα σεβαστό, τη στιγμή που δεν έγινε το παλιό; Πώς μπορεί να υπάρχει ενότητα σ' έναν χώρο που οι μισοί δεν θέλουν να δουν τους άλλους μισούς;  

Στον χώρο όπου οι πολιτικές αξίες ξεπερνούν αυτούς  που τις εκπροσωπούν, δεν θα υλοποιηθούν ποτέ. Εδώ,  και μεταξύ των αγγέλων υπήρξαν οι «εκπεσόντες» άγγελοι, όταν διαταράχθηκε η ισορροπία του Παράδεισου! Άλλωστε, ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται, λέει ο λαός μας.

Οι 163  ψήφοι  χθες ήταν υπεραρκετοί να ανατραπεί η βούληση των 66.000 μελών, που ψήφισαν για πρόεδρο του κόμματος τον Κασσελάκη. Οι λίγοι ανέτρεψαν τους πολλούς. Οι λίγοι εξάλλου  κάνουν παντού κουμάντο. Οι λίγοι κάνουν και τα "πραξικοπήματα" μας λέει η Ιστορία. Οι πολλοί είναι για να γεμίζουν τα στάδια.

Καζάνι  που βράζει ο Σύριζα. Μεγάλη πρεμούρα για κομματικές εκλογές και την ανάδειξη προέδρου. Για εθνικές εκλογές όμως και για αντιπολιτευτικό αγώνα τίποτα. Γιατί, με τα ποσοστά που θα πάρει ο Σύριζα, οι μισοί  βουλευτές του θα μείνουν έξω από τη βουλή και θα χάσουν τα «μισθά», όπως έλεγε η Σαπφώ Νοταρά! Ποιοι είναι επομένως  αυτοί, που εμμέσως πλην σαφώς "κάνουν πλάτη" στον Μητσοτάκη;  Με ποιανών την ανοχή συνεχίζεται το δράμα του λαού, από την πιο ανάλγητη κυβέρνηση;