«…Μα είναι ταυτόχρονα συνυφασμένη (η εθνική ανεξαρτησία) με την απαλλαγή της οικονομίας μας από τον έλεγχο του ξένου μονοπωλιακού και ντόπιου μεταπρατικού κεφαλαίου που διαμορφώνει την οικονομική, την κοινωνική, την πολιτική και την πολιτιστική μας πορεία, σύμφωνα με τα συμφέροντα όχι του λαού, αλλά της οικονομικής ολιγαρχίας. …για να απολαμβάνει ο αγρότης το προϊόν του ιδρώτα του και της γης του, για να απολαμβάνει ο εργάτης, ο μισθωτός, ο υπάλληλος, ο βιοτέχνης, ο απλός Έλληνας, το προϊόν του μόχθου του. Για να καταπολεμηθεί αποτελεσματικά η εντυπωσιακή εισοδηματική ανισότητα, ανάμεσα σε γεωγραφικές περιφέρειες και κοινωνικά στρώματα, για να πάψει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, για να εξασφαλιστεί η εργασία και η κατοικία σε όλους τους Έλληνες….» (Από την ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ της 3ης Σεπτέμβρη 1974).
«…Η Παιδεία στο αστικό σύστημα προγραμματίζεται και λειτουργεί για τη μεταβίβαση της ιδεολογίας της αστικής τάξης, την αναπαραγωγή των διακρίσεων και κανόνων συμπεριφοράς του καπιταλισμού…. το ΠΑΣΟΚ θα θεσμοθετήσει και θα εφαρμόσει, απλωμένο σ’ όλη την Ελλάδα, σύστημα παιδικών σταθμών για την προσχολική ηλικία στελεχωμένο κατάλληλα, για να μπορούν οι γονείς να αφήνουν τα παιδιά τους, εντελώς δωρεάν… δεσμευόμαστε για παροχή δωρεάν παιδείας σε όλες τις βαθμίδες. Η πολιτεία θα παρέχει τις σπουδές, τα βιβλία, τα όργανα για τα εργαστήρια και τον αθλητισμό, τη μεταφορά στο σχολείο χωρίς αντάλλαγμα…»(Από τις κατευθυντήριες γραμμές κυβερνητικής πολιτικής του  ΠΑΣΟΚ σελ 133. Νοέμβρης 1977).
«…Το ΠΑΣΟΚ πρεσβεύει την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής. Οι εργαζόμενοι μαζί με τους κοινωνικούς φορείς που είναι ανάλογα με το μέγεθος και τη σημασία της επιχείρησης, αντιπρόσωποι της χώρας, της περιφέρειας ή του νομού, διαχειρίζονται τις κοινωνικοποιημένες μονάδες παραγωγής. Με το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό το κράτος παύει να είναι ο εκφραστής των συμφερόντων του ξένου και ντόπιου μονοπωλιακού κεφαλαίου. Ταυτόχρονα οι εργαζόμενοι και η κοινωνία στο σύνολό της παίζουν ενεργό, δημιουργικό ρόλο στον προγραμματισμό της παραγωγής και της πορείας της χώρας…»(Από το βιβλίο του Ανδρέα Παπανδρέου «Για μια σοσιαλιστική κοινωνία»  σελ. 29 έτος 1981).
* * * 
Τα παραπάνω αποσπάσματα τα αφιερώνουμε ιδιαίτερα για να ξαναθυμηθούν οι παλιοί συναγωνιστές του ΠΑΣΟΚ και να μαθαίνουν οι νέοι, τι έλεγε το ΠΑΣΟΚ και τι έκαναν μετά οι κυβερνήσεις του και ιδιαίτερα η σημερινή.
Και για να κρίνουν ποιοι έμειναν σταθεροί στις θέσεις τους και εξακολουθούν να αγωνίζονται ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Και ακόμη, για να μην πιστεύουν ότι δεν παρακολουθούμε και δεν γνωρίζουμε τις θέσεις των άλλων κομμάτων. Ναι για.
Στο προηγούμενο σχόλιο είπαμε ότι θα γράψουμε τα βασικά σημεία που προβλέπει ο νέος Νόμος-Πλαίσιο για τα ΑΕΙ-ΤΕΙ. Ειδικότερα και περιληπτικά:
√  Θεσμοθετούνται τρεις κύκλοι σπουδών, πτυχία το λιγότερο τριών χρόνων, μονοετή και διετή προγράμματα απονομής τίτλων σπουδών και διάφορα προγράμματα κατάρτισης-δια βίου μάθησης με δίδακτρα.
√  Αποθεώνεται η επιχειρηματική λειτουργία των Πανεπιστημίων και ΤΕΙ. Καθένα από αυτά θα λειτουργεί σαν να είναι ξεχωριστή επιχείρηση, με όρους που θα καθορίζονται από τον «εσωτερικό κανονισμό σπουδών» τους.
√ Η χρηματοδότηση από το κράτος θα γίνεται με βάση την «ανταγωνιστικότητα» του ιδρύματος και θα δίνεται κατά ένα μέρος με βάση ποσοτικούς δείκτες ενώ το υπόλοιπο θα εξαρτάται από τους δείκτες «ανταγωνιστικότητα» που θέτει το υπουργείο και τους στόχους που θέτουν τα ιδρύματα.
√ Προκειμένου να ελέγχεται η σύνδεση των τρίχρονων πτυχίων με τις απαιτήσεις των επιχειρήσεων θεσμοθετείται η Αρχή Διασφάλισης και πιστοποίησης της ποιότητας στην Ανώτατη Εκπαίδευση που θα πιστοποιεί τα προγράμματα σπουδών, με κριτήριο -ανάμεσα στα άλλα-και τη ζήτηση στην αγορά εργασίας των αποκτώμενων προσόντων.
√ Η σίτιση και η στέγαση θα λειτουργούν όλα ανταποδοτικά δηλαδή επί πληρωμή.
√ Θεσμοθετούνται τα φοιτητικά δάνεια, όπως έχει δείξει η εμπειρία από άλλες χώρες, πρόκειται για δάνεια που θα αποπληρώνουν για την υπόλοιπη ζωή τους, όσοι τα πάρουν.
√ Επιβάλλεται το ενιαίο ψηφοδέλτιο στην εκλογή των φοιτητών 
√ Το άσυλο καταργείται οριστικά!
√ Γίνονται καθεστώς οι εργασιακές σχέσεις εργασίας διαφόρων ταχυτήτων στους διδάσκοντες των ιδρυμάτων
Συνοπτικά δηλαδή κάθε άρθρο του στρέφεται ενάντια στο δικαίωμα στη δωρεάν μόρφωση , προωθεί ακόμη παραπέρα την ιδιωτικοποίηση της Παιδείας και κατασκευάζει ανθρώπους-εργαλεία έτοιμους να παραδοθούν στη ζούγκλα της αγοράς εργασίας για την πιο άγρια εκμετάλλευση. Φυσικά η κυβέρνηση του Μνημονίου, του Μεσοπρόθεσμου, της κατεδάφισης όσων δικαιωμάτων και κατακτήσεων  που κερδήθηκαν με αγώνες ενός αιώνα, η κυβέρνηση των ολετήρων μαζί με τους ουσιαστικούς συμμάχους της στα αντιλαϊκά, βάρβαρα μέτρα., ΝΔ, ΛΑΟΣ, Δ. ΣΥΜΜΑΧΙΑ, θα ψήφιζαν φιλολαϊκό Νόμο-Πλαίσιο για τα ΑΕΙ-ΤΕΙ. (Αποσπάσματα από άρθρο του φίλου και συντρόφου Αλέκου Χατζηκώστα στην εφημερίδα της Βέροιας «Η άλλη άποψη»)
Και μια που μιλάμε για την Παιδεία: στην εφημερίδα «Αγγελιοφόρος» της Θεσσαλονίκης δημοσιεύθηκε έρευνα του ΚΕΠΚΑ σύμφωνα με την οποία, μέχρι 226,86 ευρώ μπορεί να κοστίσει η αγορά σχολικών ειδών για ένα παιδί. Ένας ολόκληρος μισθός δηλαδή.
Νέο χαράτσι επιβάλλεται. Τέλος για κάθε ακίνητο σύμφωνα με το Ε9 του 2009. 4 ευρώ ανά τ.μ.!!!
Γεια σου Βενιζέλε φισφυρή.
Με την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να καταστρέψει το λαό και τον τόπο … ανοίγει ο δρόμος για την καταβολή της 6ης δόσης!
Οι εξαγγελίες του κ. Βενιζέλου λένε το εξής: Στο όνομα της άρσης των ανισοτήτων των μισθολογικών, ή των ανισοτήτων στη σύνταξη, η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων θα πρέπει να πάμε σε ένα μισθό 700 ευρώ και σε μία σύνταξη 500. Αυτό είπε και θεωρείται  απαράδεκτο όταν έβαλε το δίλημμα ότι τα μέτρα αυτά εξασφαλίζουν τα παιδιά μας. Τα μέτρα αυτά ρίχνουν κυριολεκτικά σε ένα σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα τα τρισέγγονά μας. Αλλά τα πράγματα δεν πρόκειται να προχωρήσουν όπως προγραμματίζει η κυβέρνηση. Υπάρχει και ο λαός που αργά ή γρήγορα θα πει την τελευταία του λέξη. Μόνο οι θυσίες της πάλης για τα σύγχρονα εργατικά – λαϊκά δικαιώματα, για λαϊκή εξουσία και αποδέσμευση από την ΕΕ, θα πιάσουν τόπο για το λαό, θα δημιουργήσουν ένα καλύτερο μέλλον γι’ αυτόν και τη χώρα. Σε κάθε τόπο δουλειάς να γίνει συζήτηση και να ενημερωθούν οι εργαζόμενοι, να καταδικαστούν τα μέτρα, να συζητηθούν τρόποι αντίστασης στον τόπο δουλειάς, στον κλάδο, στη γειτονιά, να προετοιμαστεί άμεσα νέα πανελλαδική γενική απεργία.

Η απάντηση στα επιβαλλόμενα χαράτσια, πρέπει να είναι μία και καθολική: δεν πληρώνουμε για το χρέος της πλουτοκρατίας. Δεν πληρώνουμε γιατί δεν έχουμε.

Ο πλούτος δεν είναι καρπός εργασίας, αλλά οργανωμένης και νομοθετικά κατοχυρωμένης ληστείας. (Frantz Fanon,1925-1961,Γάλλος κοινωνικός φιλόσοφος).