Επανέρχεται  το «βολές κατά ριπάς» για… τεχνικούς λόγους.
Αυτό που εκφράστηκε μαζικά στις παρελάσεις, είναι η λαϊκή αντίθεση στην βάρβαρη πολιτική κυβέρνησης, ΕΕ, και κεφαλαίου και στις  πρόσφατες αποφάσεις των συνόδων της ΕΕ από τις οποίες θα προκύψουν νέα βάρβαρα μέτρα που οδηγούν στην εξαθλίωση, την συντριβή και στην απόγνωση τις λαϊκές οικογένειες. Αυτό είναι το κύριο. Το ότι ματαιώθηκαν παρελάσεις είναι το δευτερεύον.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πρέπει να είναι ψύχραιμος. Δεν μπορεί, επειδή για μια ομάδα τριάντα  προβοκατόρων που τον αποκάλεσε «προδότη» να εκνευρίζεται και να αποχωρεί. Εξ άλλου εάν θέλει να σέβονται το πρόσωπό του και το θεσμό, πρέπει πρώτα να σέβεται ο ίδιος τον εαυτό του, να ασκεί τα καθήκοντά του από το Σύνταγμα και να μην καλύπτει την σκληρή αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων και τις παραβιάσεις του Συντάγματος.
Έκανε Πρόεδρος και με κυβέρνηση ΝΔ και τώρα με ΠΑΣΟΚ και μια φορά δεν ανέπεμψε ένα νόμο, ένα Π.Δ. σαν αντισυνταγματικό ή αντιλαϊκό… και υπήρχαν αρκετά…
Και να μην επικαλείται ότι σε ηλικία 15 ετών ήταν στην αντίσταση, γιατί θα ξέρει ότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, αντίσταση, (της οποίας εμπνευστής, δημιουργός και κύριος αιμοδότης ήταν το ΚΚΕ, αφού οι ηγεσίες των μεγάλων κομμάτων την έκαναν για…Λονδίνα και για Κάιρα ),  έκανε  η συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού, πλην των συνεργατών των Γερμανών ταγματασφαλιτών, γερμανοτσολιάδων κ.λ.π.
* * * 
Το αστικό πολιτικό σύστημα συκοφαντεί και εκφοβίζει το λαϊκό κίνημα. Μίλησε για «απόπειρα υπονόμευσης των δημοκρατικών θεσμών» (τη στιγμή που τους υπονομεύει πολλαπλώς το ίδιο), για να τρομοκρατήσει για μια ακόμη φορά τους εργαζόμενους.
Αναφαίρετο το δικαίωμα του λαού να παλεύει. Οι αγώνες του λαού και οι νεκροί των αγώνων, τιμούνται από τον ίδιο το λαό.
* * * 
Ο λαϊκός αγώνας μπορεί να γίνει ισχυρός, αποτελεσματικός και νικηφόρος μόνο αν πατήσει γερά στα εργοστάσια, στους κλάδους, στις λαϊκές συνοικίες, διαμορφώνοντας μια ισχυρή λαϊκή συμμαχία που έχει ξεκάθαρο στόχο να ανατρέψει την πολιτική, την εξουσία των μονοπωλίων. Με λαϊκή εξουσία να μετατρέψει σε λαϊκή περιουσία τις μεγάλες επιχειρήσεις, τον ορυκτό και φυσικό πλούτο, να αποδεσμεύσει τη χώρα από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ και να διαγράψει μονομερώς το χρέος. Αυτός είναι ο δρόμος για να βάλει ο λαός τέλος στις άγριες θυσίες, που ανελέητα  του επιβάλλουν για τα κέρδη, την κρίση και το χρέος της πλουτοκρατίας.
* * * 
Αυτό το διάστημα έρχεται μαζί με το λογαριασμό της ΔΕΗ το «τέλος ηλεκτροδοτούμενων ακινήτων» ή όπως το υπουργείο Οικονομίας το αποκαλεί, εμπαίζοντας το λαό, «ασφάλιστρο κινδύνου» έναντι της χρεοκοπίας. Το συγκεκριμένο μέτρο, όπως και τα προηγούμενα, έχει μόνιμο χαρακτήρα. Ο λόγος που συνδέουν το τέλος με το λογαριασμό της ΔΕΗ, είναι καθαρά για να εκβιάσουν, να εξαναγκάσουν στην πληρωμή του.
Κάθε διακοπή ρεύματος να αντιμετωπιστεί άμεσα. Οι εργαζόμενοι να απευθυνθούν στα σωματεία τους, να δράσουν οι ίδιοι μέσα από αυτά, να τα μαζικοποιήσουν και να τα δυναμώσουν. Και εκεί όλοι μαζί να προχωρήσουν σε άμεσες δυναμικές παρεμβάσεις για την επανασύνδεση.
Ο αγώνας αυτός δίνει άμεση απάντηση στην επίθεση που δεχόμαστε και ταυτόχρονα μπορεί να συμβάλλει αποφασιστικά στην πάλη για το ξερίζωμα, την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων. Με τον αδιάκοπο αγώνα να  τους βάλουμε εμπόδια.
Η οργανωμένη μαζική άρνηση πληρωμής ων χαρατσιών αντικειμενικά βάζει εμπόδια στην προώθηση της βάρβαρης και εξοντωτικής πολιτικής. Παράλληλα, ξεμπροστιάζει τους διάφορους όψιμους προστάτες του λαού. Αποκαλύπτει την υποκρισία των κομμάτων που τάχα διαφωνούν με τα χαράτσια και αμέσως μετά προτείνουν τρόπους για να τα πληρώσουμε με «επιφυλάξεις», να απευθυνθούμε σε δικηγορικά γραφεία και άλλα παρόμοια. Ο αγώνας αυτός μπορεί να δείξει ποιος είναι με ποιον.
Ακόμα, μέσα από τον αγώνα αυτό μπορούν να κτιστούν δεσμοί αλληλεγγύης και συμπαράστασης. Σπίτι με σπίτι, γειτονιά με γειτονιά. Μέσα στον τόπο δουλειάς και από κλάδο σε κλάδο, των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Να διαλυθούν οι ενοχές ότι φταίμε οι ίδιοι για ό,τι μας συμβαίνει. Να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο. Κανένας να μη νιώσει μόνος και αδύναμος.
* * * 
Το «κούρεμα» του δημόσιου χρέους είναι ρύθμιση για τη στήριξη του κεφαλαίου. Τις επιπτώσεις απ’ το κούρεμα θα τις βιώσει ο καθένας από εμάς στην καθημερινότητά του. Και να πούμε κι αυτό. Δε σημαίνει ότι βρέθηκε οριστική λύση για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Η απόφαση για το «κούρεμα» του χρέους σημαίνει πτώχευση της Ελλάδας, ελεγχόμενη, που μπορεί να εξελιχθεί σε ανεξέλεγκτη. Η Ευρωζώνη θα βρεθεί σε πιο βαθιά οικονομική κρίση. Η απόφαση της Συνόδου Κορυφής είναι ένας συμβιβασμός ανάμεσα στα διάφορα κράτη της ΕΕ και στη διεθνή ένωση των τραπεζών, που δεν πρόκειται να λύσει ούτε το θέμα της κρίσης, ούτε το θέμα της ανάπτυξης. Θα υπάρξει επιβράδυνση των καπιταλιστικών οικονομιών της Ευρωζώνης και θα συνεχιστεί ο φαύλος κύκλος της οικονομικής κρίσης, που θα είναι ακόμη πιο βαθιά, ενώ θα ενταθεί η ανισόμετρη ανάπτυξη, θα γίνεται ακόμα μεγαλύτερη η απόκλιση μέσα στην ΕΕ και ιδιαίτερα στην Ευρωζώνη. Όλα αυτά συνεπάγονται ατέλειωτα μέτρα συντριβής της ζωής της εργατικής λαϊκής οικογένειας. Οι αστοί ανιχνεύουν αλλαγές στο πολιτικό σύστημα για χειραγώγηση, υποταγή του λαού στη συντριβή του, με κυβερνήσεις είτε ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, είτε «εθνικής συνεννόησης», είτε άλλα σχήματα συνεργασίας. Ο λαός να μην εμπλακεί μέσα σε αντιπαραθέσεις του ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ ή ανάμεσα σε αντιπαραθέσεις «κεντροαριστερά - κεντροδεξιά», «προοδευτικές αριστερές δυνάμεις», όπως προβάλλουν οι δήθεν φίλοι του, του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Σήμερα η πάλη για εφ' όλης της ύλης σύγκρουση με την εξουσία των μονοπωλίων και τα κόμματά τους, η πάλη για ανατροπή αυτής της εξουσίας, η πάλη για λαϊκή εξουσία - λαϊκή οικονομία αντικειμενικά είναι περισσότερο ώριμη από ποτέ.
* * * 
«Χαριστική βολή στα ταμεία και τις συντάξεις αποτελεί το «κούρεμα»  των αποθεματικών τους. Τα αποθεματικά των Ταμείων είναι λίγα γιατί καταληστεύτηκαν από το αστικό κράτος. Πάνω από 50 δις. ευρώ λεηλατήθηκαν μετά το 1950. στο τέλος του 2010 τα χρέη κράτους και εργοδοτών προς τα Ταμεία που δεν αποδίδονταν, ανέρχονται στο ποσό των 14 δις. ευρώ. Η εισφοροδιαφυγή σε ετήσια βάση έχει φτάσει τα 9 δις. ευρώ ανά έτος.
* * * 
Τα Ταμεία - και μέσω αυτών οι εργαζόμενοι - πλήρωσαν τη μεταπολεμική ανάπτυξη του καπιταλισμού στην Ελλάδα. Πλήρωσαν για να στήσουν οι καπιταλιστές με δανεικά και αγύριστα επιχειρήσεις, τράπεζες, καράβια. Πλήρωσαν το χρηματιστηριακό τζόγο, στον οποίο έριξαν τον ιδρώτα του εργάτη, για να έχουν ρευστό οι επιχειρήσεις. Πλήρωσαν το χρηματιστηριακό παροξυσμό των δομημένων ομολόγων. Πλήρωσαν κάθε είδους απάτη μέσα και έξω από τους ναούς του τζόγου. Πληρώνουν και τώρα με το «κούρεμα» των κρατικών ομολόγων. Πλήρωσαν την ανάπτυξή τους, πληρώνουν και την κρίση τους, που έφερε η ανάπτυξή τους.
* * * 
Το «ΟΧΙ» το είπε ο Ελληνικός λαός. Ο Μεταξάς ζητούσε «δηλώσεις» για να βγάλει τους κομμουνιστές από τη φυλακή και να τους επιτρέψει να αγωνιστούν ενάντια στους Ιταλούς επιδρομείς. Τελικά παρέδωσαν την μεγάλη πλειοψηφία των αγωνιστών κομμουνιστών στους εχθρούς. «Τώρα θα σε φυλάει ο εχθρός». Να ποια ήταν η περήφανη απάντηση των κομμουνιστών της Ακροναυπλίας, μετά  το γνωστό γράμμα του Ζαχαριάδη, στο υπόμνημά τους στις 13/11/1940. «Οι ιδέες μας είναι πάντοτε και έχουν για κίνητρο, αφετηρία και σκοπό την εξύψωση και την ευημερία του ελληνικού λαού και του έθνους, ολόκληρο δε το παρελθόν μας είναι μια συνεπής και συνεχής προσπάθεια για την επίτευξη αυτών των σκοπών. Στον αγώνα αυτόν δώσαμε ό,τι πολύτιμο είχαμε, υποστήκαμε αγόγγυστα επί σειρά ετών όλα τα μαρτύρια και τις στερήσεις της εξορίας και της φυλακής και πολλοί από μας έχουν θυσιάσει και τη ζωή τους, χωρίς κανέναν υπολογισμό προσωπικών μας ωφελημάτων. Και σήμερα, ακριβώς διότι μένουμε πιστοί στις αρχές μας και διότι έχουμε για έμβλημά μας "Πάνω απ' όλα τα συμφέροντα του ελληνικού λαού" τασσόμεθα ανεπιφύλακτα στο πλευρό της κυβέρνησης, που διευθύνει την αντίσταση του ελληνικού λαού ενάντια στον επιδρομέα» («Ριζοσπάστης» 28/10/1945).